Lev Kamenev

1901ean Alderdi Sozialdemokratako ezkerreko taldeetan sartu zen. Askotan hartu zuten preso. Genevan Lenin eta Zinovievekin elkarturik, 1913an San Petersburgora itzuli zenean, Pravda egunkariaren zuzendaritzaren ardura hartu zuen. Atxilotu eta 1917an Iraultza gailendu zen arte ez zuten aske utzi. Sobietar Batasuneko Alderdi Komunistan eta Gobernuan hainbat kargu izan zituen. Lenin hil zenean, Zinovievekin elkartu zen Stalinen aurka. Stalinek karguetatik kendu zuen, Alderdi Komunistatik kanpora egotzi, auzitara eraman eta lehenik bost urteko kartzela-zigorra emanarazi zion; gero traizioz salaturik berriro epaitu, hiltzera kondenatu eta hilarazi zuen.

Kartzelan tratu txarrak, mehatxuak eta ziur aski torturak jaso eta gero, haren erruduntasuna aldarrikatu zuen epaiketan. Bera, beste milaka errusiar komunistaren antzera, Purga Handia deritzan errepresioaren biktima ezagun bat izan zen. Ez da ahaztu behar Leninekin hainbat alditan egona zela, buruzagi garrantzitsua zela eta Leninen hilkutxa, beste batzuekin batera, berak eraman zuela.

Hil eta gero, eta Stalinen mendeku tipikoaren arabera, Kameneven familiak ere patu izugarri latza izan zuen. Haren emaztea eta bi seme hil zituzten. Bakarrik Vladimir Glebov,semerik gazteenak biziraun zuen Stalinen presondegietatik eta 1994an hil zen.[1]

Ziuraski Stalinen aginduz era basatian torturatua izan eta gero, zera aitortu zuen Kamenevek:

ZINOVIEV: Alderdiko Batzorde Zentrala eta Stalin izugarri gorrotatzen genituen. Uste osoa genuen beharrezkoa zela nola edo hala alderdiko buruzagiak ordezkatzea; gu jartzea haien ordez, Troskyk esan bezala.

KAMENEV: Nik, Zinovievek eta Trotskyk abiarazi genuen konplot terrorista (...). Bi aukera baino ez zeuden: alderdiaren aurkako borroka oneski eta erabat bukatzea; edo borrokaren jarraitzea, baina masen laguntza erabili gabe, plataforma politikorik gabe eta banderarik gabe: hau da, izu indibidualaren bidez. Bigarren aukera hautatu genuen. Alderdiaren zuzendaritzaren eta herrialdearen aurkako mugagabeko gorrotoak ekarri gaitu hona.

Fiskalak Kamenevi laguntzen dio (...):

VICHINSKI: Maltzurkeria eta botere pertsonala lortzeko grina izan al ziren arrazoi bakarrak?

KAMENEV: Bai, gure taldeak boterea lortzeko grina.

VICHINSKI: Ez al duzu uste horrek ez duela inolako zerikusirik gizarte-idealekin?

KAMENEV: Iraultzaren eta kontrairaultzaren arteko antzekotasun bera da.

VICHINSKI: Kontrairaultzaren alde al zaude?

KAMENEV: Bai.

- Pierre Brouék "Moskuko prozesuak" liburuan jasoa, 1964.