Justine Triet
Justine Triet (Fécamp, Normandia Garaia, 1978ko uztailaren 17a) zinema-zuzendari, gidoilaria eta Arte Ederretako Goi Eskolak diplomatutako aktore frantsesa da.[1] 2023an, Urrezko Palma irabazi zuen Canneseko Zinemaldian, Anatomie d'une chute filmarekin, eta, hala, sari hori lortu zuen hirugarren emakumezko zuzendaria bilakatu zen.
Justine Triet | |
---|---|
(2017) | |
Bizitza | |
Jaiotza | Fécamp, 1978ko uztailaren 17a (45 urte) |
Herrialdea | Frantzia |
Hezkuntza | |
Heziketa | Arte Ederren Goi Eskola Nazionala |
Hizkuntzak | frantsesa |
Jarduerak | |
Jarduerak | film-zuzendaria, gidoilaria, zinema ekoizlea eta film-muntatzailea |
Jasotako sariak | ikusi
|
Kidetza | Collectif 50/50 |
Ibilbidea
Justine Trietek Parisko Arte Ederren Goi Eskola Nazionalean ikasi zuen.[2]
Bere lehen film luzea, La Batalla de La Bataille de Solférino, Cannesko 2013ko zinemaldira aurkeztu zuten Acid saileko programazioan.[3] Zinemaldi hartarako Cahiers du Cinéma aldizkariak atera zuen alean (2013ko apirila) [4] zinemagile frantsesen 21. mendeko hasierako belaunaldi berean kokatu zuten, Antonin Peretjatko, Guillaume Brac, Sébastien Betbeder, Djinn Carrenard edo Vincent Macaignerekin batera.
2016. urtean Victoria idatzi eta zuzendu zuen, eta César sarietarako izendatu zuten Film Onenaren eta Gidoi Original Onenaren sarirako.[1][5] 2019an Sibyl estreinatu zuen Canneseko Zinemaldian, sail ofizialean.[6]
Anatomie d'une chute Canesko 76. Zinemaldian estreinatu zen, 2023ko maiatzaren 21ean. Urrezko Palma film onenaren saria irabazi zuen, eta Palm Dog saria irabazi zuen halaber. Queer Palm sarirako ere lehiatu zen.[7]
Film onenaren urrezko palma irabazi zuen hirugarren emakumea izan zen, aurrekoak izan zirelarik Julia Ducournau 2021eam Titane-gatik and Jane Campion 1993an The Piano-gatik. Trierrek Jane Fondaren eskutik jaso zuen garaikurra, eta ekitaldian Fondak azpimarratu ziren sariagatik sail ofizialean inoiz baino emakimezko zuzendari gehiago zeudela, zazpi guztira.[8]
Bizitza pertsonala
Trietek bi seme-alaba ditu bere bikotekidearekin, Arthur Harari zuzendariarekin, zeinarekin sarritan kolaboratu izan duen profesionalki.[9]
Erreferentziak
- Artikulu hau, osorik edo zatiren batean, gaztelaniazko wikipediako «Justine Triet» artikulutik itzulia izan da, 2023-12-10 data duen 155935469 bertsioa oinarritzat hartuta. Sartze-datarik ez duten erreferentziak, edo 2023-12-10 baino lehenago datatuak, jatorrizko artikulutik ekarri dira itzulpenarekin batera.
- «Justine Triet» Cineuropa - the best of european cinema.
- «Justine Triet | La Semaine de la Critique of Festival de Cannes» Semaine de la Critique du Festival de Cannes.
- Indiewire. (2013-11-26). «‘Stranger By the Lake’ and ‘Spring Breakers’ Head Up Cahiers du Cinéma’s Top 10 Films for 2013» IndieWire.
- "Jeunes cinéastes français, on n'est pas morts", en [[Cahiers du Cinéma]] núm. 688, abril de 2013. .
- Tartaglione, Nancy. (2017-01-25). «César Awards Nominations: Verhoeven’s ‘Elle,’ Ozon’s ‘Frantz’ In The Lead» Deadline.
- film, Guardian. (2019-05-06). Cannes festival 2019: full list of films. ISSN 0261-3077..
- Ubertalli, Olivier. (2023-05-28). « Anatomie d'une chute » : que vaut la Palme d'or et comment a-t-elle été financée ?. .
- (Ingelesez) News, T. F. M.. (2023-05-28). «‘Anatomy of a Fall’ wins Cannes Film Festival’s Palme d’Or» Toronto Film Mag (Noiz kontsultatua: 2023-12-12).
- Média, Prisma. (2023-05-27). «Cannes 2023 : Justine Triet, lauréate de la Palme d’or, tout ce qu’il faut savoir sur la réalisatrice - Gala» Gala.fr.