Julius Wagner-Jauregg

Julius Wagner-Jauregg (Wels, 1857ko martxoak 7-Viena, 1940ko irailak 27), mediku austriarra izan zen.

Julius Wagner-Jauregg
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Wels (en) , 1857ko martxoaren 7a
Herrialdea	Austria
Heriotza	Viena, 1940ko irailaren 27a (83 urte)
Hobiratze lekua	Vienna Central Cemetery (en)
Familia
Ezkontidea(k)	Balbine Karoline Wagner-Jauregg (en) Anna Wagner-Jauregg (en)
Seme-alabak	ikusi Julie Humann (en) Theodor Wagner-Jauregg (en)
Anai-arrebak	ikusi Friedrich Wagner von Jauregg (en)
Hezkuntza
Heziketa	Vienako Unibertsitatea
Tesi zuzendaria	Salomon Stricker (en)
Doktorego ikaslea(k)	Alexandra Adler (en) Wilhelm Reich
Hizkuntzak	alemana
Irakaslea(k)	Salomon Stricker (en)
Jarduerak
Jarduerak	medikua, neurologoa, psikiatra eta katedraduna
Enplegatzailea(k)	Vienako Unibertsitatea Grazko Unibertsitatea
Jasotako sariak	ikusi Medikuntzako Nobel Saria  (1927) honorary doctor of the University of Vienna honorary doctorate of the University of Graz Cameron Prize of the University of Edinburgh
Kidetza	Suediako Zientzien Errege Akademia Hungariako Zientzien Akademia Austriako Zientzien Akademia Alemaniako Natur Zientzien Leopoldina Akademia University singers and bards of Vienna (en)
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa	Greater German People's Party (en)

Vienako Unibertsitatean ikasi zuen 1874 eta 1880 bitartean, eta, lizentziatura lortu ondoren, Patologia katedrako laguntzailea izan zen 1881 eta 1882 bitartean, eta klinika psikiatrikokoa 1883 eta 1889 bitartean. 1885ean, Neurologia eta Psikiatria doktoretza lortu zuen Vienako Unibertsitatean. 1889 eta 1893 bitartean, psikiatria eta neurologia irakatsi zituen Grazeko Unibertsitatean, azken urte honetan, Vienako Unibertsitatean Psikiatria katedra lortu zuelarik, non 1893 eta 1928 bitartean aritu zen.

Lan ugari egin zituen, bihotzeko nerbio estimulatzaileen funtzioari buruz, tiroidearen fisiologia eta gaixotasunei buruz, Psikiatriaren ikuspegi mediku-forentseari buruz.Goloarentzako tratamendu bat garatu zuen, iodoa emanez. Psikosia eta kretinismoaren tratamenduak ere ikertu zituen, tiroide guruinaren prestaketekin tratatu zituenak.

Piroterapiaren sortzailea da, gaixoetan sukarraldiak eragitean datzan metodoa. Terapia hau, eraginkorra izan zen sifiliak eragindako jarraikako paralisi orokorrean. 1917an, lehen aldiz sifilisaren ondoriozko paralisia jasaten zuten gaixoak, sukarra zutenean hobetu egiten zirela ikusi zuenetik hogeita hamar urte igaro ondoren, malaria erabili zuen sukar eragile bezala jarraikako paralisi orokorra sendatzeko. Teknika iraultzaile hau, laster onartu eta erabili zen modu orokorrean beste gaixotasun batzuentzako.

1927an Medikuntzako Nobel Saria jaso zuen.