Julien Gracq

Julien Gracq (jaiotza-izena: Louis Poirier ; Saint-Florent-le-Vieil, Maine eta Loira, 1910eko uztailaren 27a - Angers, Loirerria, 2007ko abenduaren 22a) frantses olerkari, eleberrigile, saiakera-idazle eta antzerkigilea izan zen.

Julien Gracq
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Louis Poirier
Jaiotza	Saint-Florent-le-Vieil, 1910eko uztailaren 27a
Herrialdea	Frantzia
Lehen hizkuntza	frantsesa
Heriotza	Angers, 2007ko abenduaren 22a (97 urte)
Hobiratze lekua	Saint-Florent-le-Vieil
Hezkuntza
Heziketa	lycée Georges-Clemenceau (en) École normale supérieure Henrike IV.a lizeoa École Libre des Sciences Politiques (en)
Hezkuntza-maila	agregation of history and geography (en)
Hizkuntzak	frantsesa
Irakaslea(k)	Alain
Ikaslea(k)	ikusi Michel Loirette (en)
Jarduerak
Jarduerak	idazlea, antzerkigilea, poeta eta eleberrigilea
Enplegatzailea(k)	University of Caen Normandy (en) lycée Georges-Clemenceau (en) Lycée Claude-Bernard (en) Lycée La Tour d'Auvergne (en)
Lan nabarmenak	ikusi The Opposing Shore (en)
Jasotako sariak	ikusi America Award in Literature  (2006) Concours général Goncourt Saria  (1951) : The Opposing Shore (en) Prix Michel-Sarrazin
Izengoitia(k)	Julien Gracq
Genero artistikoa	eleberria saiakera literatura kritika
Zerbitzu militarra
Gradua	teniente
Parte hartutako gatazkak	Bigarren Mundu Gerra

Historia eta geografiako irakaslea izan zen. 1938an, Au château d´Argol (Argolko gazteluan) bere lehen eleberria argitaratu zuen, André Bretónek surrealistatzat harturiko obra. Handik urte batzuetara, Goncourt Saria eman zioten, Le rivage des Syrtes (1951, Syrtes ibai-ertza) eleberriarengatik, baina ez zuen sari hura onartu. Eleberri aipagarriak ditu, orobat, Un beau ténébreux (1945, Edertasun malenkoniatsua), Un balcon en forêt (1958, Balkoia basoan), La Presqu'île (1970, Penintsula) eta Les eaux étroites (1976, Ur estuak). Gracqen idazkera originala, sinbolikoa, metafisikoa da, formalismo orotatik aldendua; oro har, ez du konpromiso ideologikorik erakusten bere garaiarekin, eta etengabe jotzen du Erdi Arora eta erromantizismora. Prosazko bere lanak oso zorrotzak dira, aberatsak, metafora ugariz hornituak. Gracqen saiakera nagusiak: Littérature à l´estomac (1950, Literatura urdailean) literatura-sariekin bilatzen den idazleen komertzialismoa kritikatzen zuen panfletoa; André Breton, Quelques aspects de l´escrivain (1948, André Breton, idazlearen zenbait ezaugarri); Lettrines (1967); Lettrines II (1974); En lisant, en écrivant (1981, Irakurtzen, idazten); Carnets du grand chemin (1992, Bide handiko koadernoak). Harenak dira, halaber, Liberté grande (1947,Askatasun handia) prosazko olerkia, La terre habitable (1951, Bizitzeko lurra) eta Le roi pêcheur (1948,Errege arrantzalea) drama poetikoa.