Juana de la Cruz
Juana de la Cruz (Beniaján, Murtzia, 1597ko ekainaren 17a – Granada, 1675eko martxoaren 29a) murtziar idazlea izan zen. Erromatar Eliza Katolikoak haren beatifikazioa hasi zuen XVII. mendean, baina prozesua ez zen amaierara iritsi, eta ama agurgarri izendatu zuten.[1][2][3]
| Juana de la Cruz | |
|---|---|
 1835-ean, desamortizazioaren ostean, San Antonio Paduako komentuan lurperatuta zeuden Juana de la Cruzen gorpuzkiak transladatuak izan ziren Santa Isabel de la Real-eko monasterio honetara | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Beniaján (en)  , 1597ko ekainaren 17a |
| Herrialdea |  Espainia |
| Heriotza | Granada, 1675eko martxoaren 29a (77 urte) |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | idazlea |
| Santutegia | |
| Martxoaren 29 | |
| Sinesmenak eta ideologia | |
| Erlijio-ordena | Frantziskotarren Ordena |
Biografia
Diego Fernandez Rufete eta Francisca Sanchez Arteroren alaba izan zen. Benjamineko San Juan Bautista parrokian bataiatu zuten. 22 urte zituela Granadako Gaspar Ruizekin ezkondu zen eta Granada beraien bizitokia bihurtu zen. Ezkontzaren ostean biak hortxe egon ziren ospitalizatuak 'Hospital Real'izeneko ospitalean.[1]
Alargunduta, bizimodu erlijiosoa
Granadako Gaspar Ruiz, Juana de la Cruzen senarra hil egin zen ospital hartan. Hortik aurrera , Juana behartsuen nahiak eta beharrak betetzeko eskaini zen, apaizak aitorle erabiliz.
1650an "Orden Tercera Seráfica"-an bizitzen hasi zen, bere eguneroko otoitzak eginez eta bere burua zigortuz oinutsik ibiliz "San Antonio de Paduako" frantziskarreekin batera. 'Carmen de los Mártires'-eko karmelitek, eta predikazio desberdinetan parte hartu zuen, Juana de la Cruz-en idazkiekin batera, bere espirituelitatea definitu zuen. Beraien kristautasuna zentsu aszetiko eta mistikoarekin, errealitateari kalte eginez esald hauek erabilita:
""Ez eskatu ezer (...) ez duzu ezer nahi (...) ez galdetu ezer(...) ". [4]
Lanak: Biografia
Fray José Ferrer-en agindupean, Juana de la Cruz-ek autobiografia bat idatzi zuen 1658 urtean, non beraren bizitzan bizitako momentu guztiak kontatzen dituen, Murtziakoak, urte horietakoak eta beraren esperientzia monastikoa, Teresa Avilakoa edo Teresa de Jesus-en obraren estiloa jarraituta.[1]
Lurperaketa
Juana de la Cruz beraren erretiroan zegoela hil zen Levantotarren etxean berak aurreikusi zuen urte berean, episodio mistiko eta extasis askoren ostean. San Antoni Paduako komentuan lurperatu zuten. Egun horren ostean, berarentzako beatifikazio prozesuari hasiera eman zioten beraren zerbitzariak jarrera ejenplutzat hartua. Beatifikazioari ez zitzaion amaierarik eman, modu agurgarri baten moduan egin zuten, eta 1705-an beraren sepultura bat instalatu zen tenploko gurutzaduran fidelen mirespeduran. 1835-ean , konmentuaren desamortizazioaren ostean, gorpuzki guztiak transladatuak izan ziren Santa Isabel de la Real-eko monasteriora, non gaur-egun hor jarraitzen duten.[1]
Erreferentziak
- Manuel. (2011-01-29). «Maviru (conticuere omnes intentique ora tenebant): EL CONVENTO FRANCISCANO DESCALZO DE GRANADA, SEGÚN UNA CRÓNICA LATINA INÉDITA DEL SIGLO XVIII. (3)» Maviru (conticuere omnes intentique ora tenebant) (Noiz kontsultatua: 2023-01-23).
- Antecesoras https://bibliotecadigital.carm.es/nas/bibliotecadigital/00004001_00004500/00004350/origen/00004350_0001.pdf. .
- (Gaztelaniaz) Iwasaki, Fernando. (2015-09-15). «El último milagro del barroco» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2023-01-23).
- (Gaztelaniaz) (PDF) Antecesoras: Santa Florentina, Sor Isabel María de Santa Ana Llamas, Ana María de Ávila, Sor Juana de la Cruz, Luz de Medina Mula. (Noiz kontsultatua: 2018-03-12).
