Juan Zumarraga

Juan Zumarragak Karlos I.arekin izandako elkartzearen ondorioz, Nafarroako Bisitadore izendatu zuten, Frai Andrés de Olmos-ekin batera sorgin-ehizarekin erlazionaturiko prozesu batean parte hartzeko. Mexikoko Artxidiozesia sortzean Mexikoko Hirian, Hernán Cortés-ek lurraldea konkistatu eta gutxira, Karlos I.a-k Frai Zumarraga proposatu zuen apezpiku modura bai eta, bere botereen barruan, Indioen Babesle, 1527ko abenduaren 12an. Hasierako erresistentzia baten ostean, frantziskanoek onartu egin zuten erabakia eta, behin kargua onarturik, Ameriketara joan zen, Frai Andrés de Olmos eta Mexikoko Entzutegiko lehen kideekin batera (Nuño de Guzmán eta hainbat entzule: Parada, Maldonado, Matienzo eta Delgadillo). Hala, 1528ko urtarrilean Espainiatik atera eta urte berdineko abenduaren 6an Mexikora iritsi ziren.[2][3]

Parada eta Maldonado entzuleen heriotzaren ondorioz, iritsi eta gutxira, Entzutegia irregulartasun-periodo batean sartu zen. Errudun Zumarraga agertu zen, Indioen Babesle modura iristen zitzaizkion gehiegikeri-kexa guztiei erantzuteko zituen mugatze guztien ondorioz. Tira-biren puntu gorena 1530. urtean iritsi zen, Nuño de Guzmánek preso batzuk elizatik kanporatu zituenean (garaiko babes-eskubidea urratuz). Honi erantzunez, Zumarragak entzule oro eskumikatuko du, hiriko ohikunea bertan behera utziz. Gatazka hauen testuinguruan eta kexei erantzuteko ezintasunaren ondorioz, Zumarraga Karlos I.arekin kontaktuan jartzen saiatu zen. Hasieran lortu ez bazuen ere, azkenean, zituen arazoen berri eman zion enperadoreari. Hala, Karlos I.ak Mexikoko Erregeorderria sortuko du, Antonio de Mendoza erregeorde izendatuz, bai eta Ramírez de Fuenleal buru zen bigarren Entzutegi bat osatuz. Era berean, Gorteetara arazoen berri emateko deia jaso zuen eta, hala, 1532ko maiatzean Espainiarantz bueltatuko da.

1533ko apirilaren 27an, Karlos I.aren eta Aita Santua den Klemente VII.aren arteko hitzaldiaren ostean, Valladolideko San Frantzisko komentuan sagaratua izan zen. 1534ko ekainean Espainia Berrirantz egin zuen buelta, urte berdineko urrian iritsiz. Itzultze-bidai hau zenbait artisau-familiekin burutu zuen, bere hasierako ideia hogeita hamar bat fraide frantziskotarrekin itzultzea bazen ere. Juan Zumarraga Mexikora itzuli zen, apezpiku sagaratu modura baina Indioen Babeslearen kargua galdurik.

1535ean, Inkisidore Apostoliko izendatu zuten, eta 1543. urterarte mantendu zuen kargua. Inkisidore bezala, jainkoaizunkeriaren inguruko 183 kasu eraman zituen, gehiengoak buruzagi indigenen aurka, bai eta enplastero eta hainbat espainolen aurka. Azkeneko hauei, jabetza handien jabe, konfiskatu egiten zitzaizkien ondasunak.

1537an, Paulo III.ak indioen bataio kolektiboak onartu zituen, 1539. urtean Zumarragak Oaxaca-ko, Michoacán-eko zein Guatemalako Apezpikuak Prelatuen Biltzar batera deitu zituen, Paulo III.aren erabakiaren inguruan legea egiteko.

1539. urtean, Carlos Chichimecatecuhtli Ometochtzin-en (Carlos Ometochtzin modura ezaguna) aurkako prozesu bat gidatu zuen. Carlos Ometochtzin, Texcoco-ko Nezahualpilli-aren (buruaren) semea, arnegaritzat salatu zuten, bai eta jainkoaizunkeriaren sustatzaile izateaz zein giza-opariak egiteaz ere; errealitatean, indigenen Erregeorderriaren aurkako matxinadaren sustatzaile zen, soilik. Carlos Ometochtzin erruduntzat jo zen eta 1539ko azaroaren 30ean Mexiko Hiriko Enparantza Nagusian bizirik erre zuten, “bere kulturako jainko zaharrak adoratzeagatik”.[4] Erabaki hau Karlos I.aren zein Inkisidore Nagusiaren belarrietara heldu zen, modu argian erabakia kritikatu zutelarik. Izan ere, Inkisizioak soilik katolikoen aurka jotzen zuela ulerturik, jurisdikzio inkisitiboaren mugak non zeuden eztabaidatu zen, indigenak infidelak baino neofitoak zirela zehaztuz.[3] Erabakiaren ondoriozko amonestazioek Zumarragarengan eragin handia izan zuten, azkenean erabakia bertan behera utzi bazuen ere, Mexiko utzi eta Txinara joatea pentsatzen aritu zelarik.

1544an Bisitadore zein Inkisidorea zen Francisco Tello Sandoval Mexikora iritsi zen, 1542ko Lege Berriak ezartzera. Lege hauek indioak esklabo bihurtzea debekatzen zuen, bai eta, printzipioz, enkomienden betikotasuna ere (azkeneko hau legetik ezabatua izan zen ostera). Zumarragak Espainia Berriko erregeordearen eskaera onartu zuen, tenporalki aipaturiko Lege Berriak bertan behera uzteko eta beharrezkoak ziren kontsultak egiteko, Legearen ondoriozko enkomenderoen haserrearen ondorioz.

1548ko uztailaren 8an, Paulo III.ak, oraindik Aita Santua zenak, Mexikoko I. Artzapezpiku izendatu zuen, baina bulda Mexikora iritsi zenerako Frai Juan Zumarraga jada hilik zegoen[3].

Juan Zumarraga Mexiko Hirian hil zen 1548ko ekainaren 3an, gaur egun Mexiko Hiriko katedraleko kriptan hilobiraturik dagoelarik (Artzapezpikuen Kripta modura ezaguna).

1533. urtean, Indietako Kontseiluari inprimategi eta paper-sorta bat eskatu ostean, Mexikon inprimategi bat eraikitzeko, Karlos I.ari gutun bat idatzi zion, testuak inprimatzeke zeudela esanez, paperaren prezio altuaren ondorioz ezinezkoa zelarik testu hauek inprimatzea.

1539an, Juan Zumarragak Juan Cromberger-i Sevillako inprimategiaren filial bat Mexiko Hirian sortzea eskatu zion, Zumarragaren jabetzan. Inprimategi honen buru, halaber, Juan Pablos jarriko du. Mexikoko inprimategi honetan editaturiko lehen obra Breve y más compensiosa doctrina cristiana izan zen, espainolez zein mexikaneraz idatzitakoa. Hala, Amerika osoko lehen inprimategia sortu zen.[5]

Tlatelolcoko Santa Kruz eskolaren eraikitzean modu aktiboan hartu zuen parte, 1536. urtean ateak zabaldu zituena. Eskola hau. halaber, azteken formakuntzara bideratu zen. Ostean, Letraneko San Juan eskola ere fundatuko du, bai eta Mexikoko lehen ospitalea, Amor de Dios izena jarri ziona. Era berean, Mexikoko lehen unibertsitatea sortzeko kudeaketekin ere hasi zen, bai eta San Frantziskoko Komentuan Amerikako lehen liburutegia sortu ere.