Jose Maria Areiltza

Jose Maria Areiltza Martinez de Rodas, Mutrikuko kondea (Portugalete, 1909ko abuztuaren 3 – Madril, 1998ko otsailaren 22), euskal herritar politikari eta diplomatikoa zen.

Jose Maria Areiltza
Irudi gehiago
president of the Parliamentary Assembly of the Council of Europe (en) 1981eko maiatzaren 11 - 1983ko apirilaren 24a president of the Parliamentary Assembly of the Council of Europe (en) 1981 - 1983 ← Hans de Koster (en) - Karl Ahrens → Europako Kontseiluko Batzar Parlamentarioko Ordezkaria 1979ko maiatzaren 7a - 1983ko apirilaren 24a Espainiako Diputatuen Kongresuko diputatua 1979ko martxoaren 17a - 1982ko abuztuaren 31 Barrutia: Madril Hautetsia: 1979ko Espainiako hauteskunde orokorrak Gorte frankistetako prokuradorea 1975eko abenduaren 23a - 1976ko uztailaren 12a ← Pedro Cortina y Mauri (en) Hautetsia: Gorte Frankisten 10. Legegintzaldia Espainiako Atzerri Ministroa 1975eko abenduaren 11 - 1976ko uztailaren 7a ← Pedro Cortina y Mauri (en) - Marcelino Oreja Agirre → Espainiako enbaxadorea Frantzian 1960 - 1964 ← José Rojas Moreno (en) Gorte frankistetako prokuradorea 1955eko maiatzaren 14a - 1958ko apirilaren 14a Hautetsia: Gorte Frankisten 5. Legegintzaldia Espainiako enbaxadorea Ameriketako Estatu Batuetan 1954ko azaroaren 2a - 1960ko uztailaren 7a ← José Félix Lekerika Gorte frankistetako prokuradorea 1952ko maiatzaren 14a - 1955eko apirilaren 13a Hautetsia: Gorte Frankisten 4. Legegintzaldia Gorte frankistetako prokuradorea 1949ko maiatzaren 13a - 1952ko apirilaren 5a Hautetsia: Gorte Frankisten 3. Legegintzaldia Espainiako enbaxadorea Argentinan 1947 - 1950 ← Jose Muñoz de Vargas (en) - Manuel Aznar → Gorte frankistetako prokuradorea 1946ko maiatzaren 13a - 1958ko apirilaren 14a Gorte frankistetako prokuradorea 1946ko maiatzaren 12a - 1949ko apirilaren 6a Hautetsia: Gorte Frankisten 2. Legegintzaldia Bilboko alkate 1937ko ekainaren 21a - 1938ko otsailaren 24a ← Ernesto Erkoreka - José María Gonzalez de Kareaga →
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	José María de Areilza y Martínez de Rodas
Jaiotza	Portugalete, 1909ko abuztuaren 3a
Herrialdea	Bizkaia, Euskal Herria
Heriotza	Madril, 1998ko otsailaren 22a (88 urte)
Familia
Aita	Enrique Areiltza Agirre
Seme-alabak	ikusi Enrique Areiltza Txurruka
Familia	ikusi José M. de Areilza (en) (biloba)
Hezkuntza
Heziketa	Salamancako Unibertsitatea
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	diplomazialaria, politikaria, industria-ingeniaria eta enbaxadorea
Lantokia(k)	Madril
Jasotako sariak	ikusi Elisabet Katolikoaren Ordenaren lepokoa  (1976) Karlos III.aren Ordenaren Gurutze Handia  (1960) Mariano de Cavia' Price Saiakeraren Espasa Saria  (1986) Grand Cross of Naval Merit with white badge  (1957) Grand Cross of the Military Merit - White Badge  (1948) Elisabet Katolikoaren Ordenaren Gurutze Handia  (1948)
Kidetza	Europako Kontseiluko Legebiltzarra Zientzia Moral eta Politikoen Errege Akademia Real Academia Española Bartzelonako Kondearen Kontseilu Pribatua
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa	Batasun Monarkiko Nazionala Falange Española y de las JONS Bloque Nacional (en) FET y de las JONS Liberal Citizens Action (en) Zentro Demokratikoaren Batasuna Koalizio Demokratikoa

Aita Enrique Areiltza doktorea eta ama Rodaseko kondesa zituen. Salamancako Unibertsitatean Zuzenbidea eta Bilboko Ingeniaritzako Unibertsitate Eskolan ikasi zituen. Gaztetik Bizkaiko Unión Monárquica alderdiaren kidea zen eta 1934an Kongresurako hautagaia. Falange Española de las JONS sortzeko lagundu zuen. Espainiako Gerra Zibilan borrokatu ondoren, Bilboko alkate[1] eta Industria Ministroa zen.

Behean, Areiltzaren hitzaldiaren zati bat agertzen da. Coliseo Albian egin zuen frankisten gudarosteen omenez egindako hitzaldi batean. Hierro egunkariak argitaratu zuen 1937ko uztailaren 9an.

Espainiako enbaxadorea Argentinan (1947-50), Estatu Batuetan(1954-60) eta Frantzian (1960-64) izan ondoren, kargua utzi zuen Borboiko Joanen aholkularia izateko.

Joan Karlos I.aren uste osoko zenez, Carlos Arias Navarroren Kanpo-Arazoetarako ministro bihurtu zen 1975eko abenduaren 15ean. Gobernu hartan Manuel Fraga Iribarne eta bera ziren ministro nagusiak.

1976an Pío Cabanillasekin Espainiako lehendabiziko Alderdi Popularra sortu zuen, gero UCDen egon zena. 1979an, orduko Coalición Democrática alderdiari esker diputatu bihurtu zen; 1981ean, Europako Kontseiluaren Parlamentuaren presidente eta 1987an Real Academia Española de la Lenguako kidea.

Espainiako Trantsizio Demokratikoaren protagonista izan zen.

Egunkarietan hiru mila artikulu baino gehiago idatzi zituen: ezagunenak, Así los he visto (1974), Diario de un ministro de la monarquía (1977), Cuadernos de la transición (1983) edo La Europa que queremos (1986) dira.