José Ignacio Lasa Esnaola
José Ignacio Lasa Esnaola Gipuzkoar idazle eta ikerlaria (Matxinbenta, Azpeitia, 1903ko azaroaren 20a - Arantzazu, 1993). Frantziskotarra, 1928an apaiztu zen. Berehala, Kubara igorri zuten misio lanak egitera. 1943an Arantzazura itzuli zen, eta bertako eskola-maisu izan zen hogeita hamar urtez. 25 urte baino gehiago egin zituen, bestalde, Urbiako ermitako kapilau, eta bertako artzainen bitartekari izan zen aurrerapenak eta hobekuntzak administrazioari eskatu behar zitzaizkionean. Guatemalako Historiako Akademiako kide izan zen. Obra nagusiak: San Martín de la Ascensión (1962, Aita Villasanterekin batera), Los Franciscanos en San Sebastián (1963), Sobre la enseñanza primaria en el País Vasco (1968), Legazpia (1970) eta Jáuregui el guerrillero, un pastor guipuzcoano que llegó a mariscal (1971).
José Ignacio Lasa Esnaola | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Azpeitia, 1903ko azaroaren 20a |
Herrialdea | Gipuzkoa, Euskal Herria |
Heriotza | Arantzazuko santutegia, 1993 (89/90 urte) |
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | gaztelania |
Jarduerak | |
Jarduerak | idazlea |
Sinesmenak eta ideologia | |
Erlijio-ordena | Anaia Txikien Ordena |
Erreferentziak
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.