Jorge Cafrune

Jujuyko probintziako sirio-libanoar jatorriko familia batean jaio zen. Hamazazpi urte zituelarik, lehenbiziko gitarra eskuratu eta bertako musikariekin ikasi zuen jotzen. 1957an, familia osoa Saltara aldatu zen. Bertan Las Voces del Huayra eta Los cantores del Alba taldeak eratu zituen. 1960an bakarrik abesten hasi zen. 1962an, Cosquíngo abesti jaialdian parte hartu zuen, arrakasta handia lortuz[1]. Handik aurrera, irrati, telebista eta antzokietako emanaldien bidez jendarteratu zuen bere kantagintza.

1967an, herrialdea zaldi gainean korritu zuen De caballo por mi patria ikuskizunarekin. 1972-1974 bitartean Marito umearekin duoa osatu eta Europan abestu zuen. Espainian oso harrera beroa egin zitzaionez gero, bertan bizi izan zen zenbait urtez. 1977an, Jorge Rafael Videla diktadorea agintean zela, Argentinara itzuli zen. 1978ko Cosquíngo jaialdian, junta militarrak debekatutako Zamba de mi esperanza kanta abestu zuen. Ondoren, José de San Martínen omenez, Buenos Airestik Yapeyúra, hots, Libertadorea-ren jaioterrira, zaldi gainean joatea erabaki zuen. Baina urtarrilaren 31ean, artean Buenos Airesko probintzian zegoela, furgoneta batek aurrean eraman zuen. Jorge Tigreko eritetxera zeraman anbulantzian hil zen. Oraindik ez da argitu harrapatze hori akzidentea edo diktadurak agindutako hilketa izan ote zen[2].