Joaquim Pedro de Andrade

Lehenengo film laburrak intelektual ospetsuen ingurukoak egin zituen: O Mestre de Apipucos (1959, "Gilberto Freyre soziologoa"), O Poeta do Castelo (1959, "Manuel Bandeila poeta"). Baina berehala ekin zion fikzioaren bideari: Couro de gato (1960). O Padre e a moça (1966) lanarekin nabarmen uzten du egileak bere zinemak literatura brasildarrarekin duen lotura. 1969an Macunaima filma egin zuen, cinema novo mugimenduko maisulantzat hartzen dena. Os Inconfidentes (1972) lanarekin Andradek atzera egiten du denboran, Argien Menderaino hain zuzen. Lan horretan intelektualen eta aginpidearen arteko harremanak aztertzen ditu; bere garaira hurbiltzen ditu eta agerian uzten ditu brasildar eskuinaren eztabaidak eta etsipena. Guerra conjugal (1974, "Senar emaztearen arteko gerra") eta Vereda tropical (1977, "Bidexka tropikala") lanetan konnotazio erotikoak dituen umorea erabiltzen du. O Homem do Pau Brasil (1981) filmean Oswald de Andrade aita espiritualaren biografia berezia egiten du. Joaquim Pedro de Andraderen obrak pesimismoa agertzen du, bere garaikoen baikortasunetik oso urrun.