Jean Rouch

Jean Rouch (Paris, 1917ko maiatzaren 31 - Birni-N'Konni, Niger, 2004ko otsailaren 18a) frantziar etnografoa eta zinemagilea izan zen. "Cinéma vérité" izeneko mugimenduaren sortzaileen artean egon zen.

Jean Rouch
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Paris, 1917ko maiatzaren 31
Herrialdea	Frantzia
Lehen hizkuntza	frantsesa
Heriotza	Birni-N'Konni (en) , 2004ko otsailaren 18a (86 urte)
Heriotza modua	istripuzko heriotza: trafiko-istripua
Familia
Aita	Jules Rouch
Hezkuntza
Heziketa	École nationale des ponts et chaussées
Doktorego ikaslea(k)	Rina Sherman (en) Férid Boughedir Belkacem Hadjadj (en) Mariama Hima (en) Pierre Haffner (en) Daniel Verba (en) Jane Gueronnet (en) Marie-Claude Taranger (en) Rose Lowder (en) Annie Comolli (en)
Hizkuntzak	frantsesa
Ikaslea(k)	ikusi Gilles Combet (en)
Jarduerak
Jarduerak	antropologoa, film-zuzendaria, gidoilaria, argazkilaria, etnografoa, dokumentalista eta errealizadorea
Enplegatzailea(k)	Paris Nanterre Unibertsitatea
Jasotako sariak	ikusi [[]]  (1948) Honorary doctor of Leiden University  (1980)

Zineman egin zituen lehenengo saioak bere etnografo-lanbidearen luzapen modukoak izan ziren, Au pays des magies noires (1947, Magia beltzen herrialdean) esaterako. Afrikar gizarteak Europarentzat ispilu bat direla eta Europak horietara begiratzen ikasi behar duela aditzera eman zuen zenbait lanetan: Les Maîtres-Fous (1955, Maisu eroak). Bi herrialdeen arteko harreman horretan (nahasia eta zaila) oinarri ziren Rouchen ondorengo filmak: Moi un Noir (1958, Ni beltz bat) eta La Pyramide humaine (1959, Giza piramidea). Lan dokumental horietan, Rouchek ez du besterik gabe arrazismoaren kontra egiten, aldiz, saiatzen da batzuen eta besteen arteko berdintasunak eta ezberdintasunak azaltzen. Chronique d'un été (1960, Uda baten kronika) ez da errealitatea zuzen-zuzenean erakusten duen zinemaren adibide, baina frantses gizarteko hainbat sektoretako galdeketa etnografikoaren arauen bidez, liskarren, blokeoen eta bazterketen berri ematen da. La Chasse au lion à l'arc (1965, Lehoiaren ehiza arkuarekin) filmarekin Afrikara itzuli zen. Ondorengo lanetan, ordea, fikziozko osagaiak sartzen hasi zen, afrikar kontakizunetatik hartutako fabulak: Jaguar (1967), Petit à petit (1970, Apurka-apurka), Cocorico Monsieur Poulet (1977), Madame l'eau (1992, Andre ura), la Vache merveilleuse (1995, Behi miragarria). 2004. urtean, kotxe-istripu batean hil zen Nigerren.