Jean Anouilh

Jean Anouilh (Bordele, 1910ko ekainaren 23a - Lausana, 1987ko urriaren 3a) frantziar antzerkigile bat izan zen.

Jean Anouilh
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Jean Marie Lucien Pierre Anouilh
Jaiotza	Bordele, 1910eko ekainaren 23a
Herrialdea	Frantzia
Bizilekua	Lausana
Talde etnikoa	euskalduna
Lehen hizkuntza	frantsesa
Heriotza	Lausana, 1987ko urriaren 3a (77 urte)
Hobiratze lekua	Pully cemetery (en)
Familia
Ezkontidea(k)	Monelle Valentin (en) Nicole Anouilh (en)
Bikotekidea(k)	ikusi Monelle Valentin (en) Nicole Anouilh (en)
Seme-alabak	ikusi Colombe Anouilh (en) Caroline Anouilh (en) Catherine Anouilh (en)
Hezkuntza
Heziketa	Lycée Chaptal (en)
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	antzerkigilea, gidoilaria, idazlea eta errealizadorea
Jasotako sariak	ikusi Prix mondial Cino Del Duca  (1970) [[]]  (1980) Tony Award for Best Play  (1961) Grand prix du théâtre
Kidetza	Association des amis de Robert Brasillach (en)

Joria bezain anitza den idazle honen obran familia, idealak (maitasuna, adiskidetasuna) kritikatzen dira, zenbaitetan etsipena, bestetan ironia errukigabea erakutsiz. Haren antzerkian badira bizitzaren itsusitasuna salatzen duten lanak, «beltzak» deituak: Le voyageur sans bagages (1937), La sauvage (1938), Antigone (1944); «arrosa» kolorekoak, fantasiaz eta umorez beteak: Le bal des voleurs (1938), Le rendez-vous de Senlis (1941); obra «argitsuak»: L´invitation au château (1947), La Répétition ou l´Amour puni (1950), Colombe (1951); obra «mingotsak»: La valse des toréadors (1952), L´hurluberlu (1959), La grotte (1961); obra «jantziak»: L´Alouette (1953), Becket ou l´Honneur de Dieu (1959), La foire d´empoigne (1962). Azkenean, Cher Antoine (1969) eta Poisons rouges (1970) bezalako lanetan antzerki autobiografikoagora jo zuen, ezinezko garbitasunaren nostalgia berretsirik, gezur sozialaren aurkako salaketa are gogorragoak eginez.