Jacques Laurent

Jacques Laurent
17. seat 15 of the Académie française (en)	; 1986ko ekainaren 26a - 2000ko abenduaren 29a ; ← Fernand Braudel - Frédéric Vitoux (en) →
17. seat 15 of the Académie française (en)
Bizitza
Jaiotza	Parisko 9. barrutia, 1919ko urtarrilaren 5a
Herrialdea	Frantzia
Lehen hizkuntza	frantsesa
Heriotza	Parisko 6. barrutia, 2000ko abenduaren 29a (81 urte)
Hobiratze lekua	Cimetière ancien d'Asnières-sur-Seine (en)
Heriotza modua	suizidioa
Hezkuntza
Heziketa	Lycée Condorcet (en)
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	idazlea, kazetaria, eleberrigilea, gidoilaria eta saiakeragilea
Enplegatzailea(k)	Défense de l’Occident (en)
Lan nabarmenak	ikusi Q18384903 ; Q18214461 ; Q96759639 ;
Jasotako sariak	ikusi Goncourt Saria (1971) : Les Bêtises (en) ; Prince Pierre Award (1983) ; Quai des Orfèvres saria (1953) ; Grand prix de littérature de l'Académie française (1981) ;
Kidetza	Frantses Akademia
Mugimendua	Hussards (en)
Izengoitia(k)	Gilles Bargy, Jacques Laurent-Cély, Laurent Labattut, Gonzague de Pont-Royal, Marc de Saint-Palais eta Cécil Saint-Laurent
Zerbitzu militarra
Parte hartutako gatazkak	Aljeriako Independentzia Gerra
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa	Action française

Jacques Laurent (Paris, Frantzia, 1919ko urtarrilaren 5a - 2000ko abenduaren 29a) frantses idazlea izan zen.

Biografia

Literaturan Les Corpus tranquilles (1948, Gorputz lasaiak) lanarekin hasi zen. Antoine Blondin, Michel Déon eta Roger Nimierrekin Hussards taldeko kide izan zen. Eztabaida sortu zuen Paul et Jean-Paul (1951) lanarekin, Jean-Paul Sartre eta Paul Bourgeten konparazioa eginez. Ondoren, Mauriac sous de Gaulle (1964, Mauriac de Gaullen azpian) lanaren ondorioz, epaitegietara eraman zuten, Frantziako estatuburua iraintzeagatik.

Eleberria indarkeriatik ihes egiteko bide gisa ikusi zuen Laurentek (Roman du roman, 1977), eta ziurgabetasuna eta zoria egin zituen bere lanen gai nagusi: Le Petit Canard (1954, Ahate txikia); La Fin de Lamiel (1966, Lamielen amaiera); Les Bêtises (1971, Lelokeriak), Goncourt saria; Les Sous-Ensembles flous (1981, Azpimultzo nahasiak); Les Dimanches de Mlle Beaunon (1982, Mlle Beaunonen igandeak); Le Miroir aux tiroirs (1990, Tiraderen ispilua).

Cécil Saint-Laurent ezizenarekin eleberri historikoak idatzi zituen, zinemara eraman eta arrakasta handia lortu zutenak (Caroline chérie saila).

Bestalde, autobiografia bat argitaratu zuen, Histoire égoïste (1976, Historia egoista), eta pasticheak (Dix Perles de culture, 1972) eta hainbat lan historiko ere bai.

Frantziako Akademiako kide izan zen, 1986. urteaz geroztik.

Erreferentziak

Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

Datuak: Q982023

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.