Irene Moray

Irene Moray
	; Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Bartzelona, 1992 (31/32 urte)
Herrialdea	Katalunia
Bizilekua	Berlin
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	argazkilaria, zinemagilea eta film-zuzendaria
Lantokia(k)	Berlin
Jasotako sariak	ikusi Goya Award for Best Fictional Short Film (2020) : Watermelon Juice (en) ; Núvol Awards (2019) : Watermelon Juice (en) ;
	irenemoray.com

Irene Moray (Bartzelona, Katalunia, 1992) kataluniar zinema-argazkilaria eta zuzendaria da. 2020an, Espainiako Arte eta Zientzia Zinematografikoen Akademiak (AACCE) katalanez filmatutako Suc de síndria film laburra saritu zuen, Fikziozko film labur onenaren Goyarekin.

Biografia

Irene Moray Bartzelonan jaio zen, 1992an. Arte Ederretan matrikulatu zen, baina urtebete geroago ikasteari utzi zion. [1][2]

2012an, Berlinera joan zen, eta han zenbait lanpostu uztartu zituen (garbitzailea, galeria bateko harreragilea, zerbitzaria eta, azkenik, luxuzko denda bateko saltzailea). Hatxen hasi zen argazkiak doan egiten, ezagutzera emateko asmoz. Handik gutxira, argazkigintzan buru-belarri jardutea erabaki zuen. Gainera, Alemanian, hiru urtez, The – family performance taldeko kide izan zen. Talde horrekin hainbat kultur erakundetan aritu zen Europan zehar, hala nola, Osloko Astrup Fearnley Museumen edo Londresko Chisenhale Galleryn.[3]

Ibilbide profesionala

Berlingo bizipenetan oinarrituta sortu zen bere fikziozko lehen film laburra: Bad lesbian. Film labur onenaren saria irabazi zuen Alemaniako FiSH zuzendari gazteen jaialdian. Lehen film labur horrek beste sari batzuk ere lortu zituen, hala nola, Alcalá de Henaresko Zinema Jaialdiako (Alcine) ikusleen saria.

Goya Sariak 2020, Irene Moray eta Miriam Porté

Alemanian lau urte eman ondoren, Bartzelonara itzuli zen, eta han Suc de Síndria filmatu zuen, ondoren Berlinale Shorts-en estreinatuta. Zinemagile lanaz gain, argazkilari lanak egiten ditu hainbat agentzia, ekoizle eta argitaletxetarako. Gainera, reiki terapeuta aritzen da.[4][5]

Goya eta aldarrikapena

2020ko urtarrilaren 25ean 34. Goya Sarien ekitaldian (Malaga) Miriam Portérekin batera jaso zuen Fikziozko Film Labur Onenaren saria Suc de Síndria filmearengatik. Clara Lagok eman zion saria. Filmak Pablo Barceren El nadador, Carlos Violadéren Foreigner eta Salvador Calvoren Maras gainditu zituen. Diskurtsoan, irabazleak sexu-indarkeriaz hitz egin zien bizirik atera zirenei, eta aldarrikatu zuen

"emakume horiek eskubidea dutela zarata egiteko, arrakasta izateko, bizitzan eta munduan lekua hartzeko, korrika egiteko eta haiek izan nahi duten pertsona izateko".[6]

Filmografia

Aktore

2018 - Bad lesbian

Zuzendari

2018 - Bad lesbian
2019 - Suc de síndria.

Argazkilari

2017 - Bulgariera
2017 - Snowflake

Sariak eta izendapenak

El equipo de Suc de Síndria posando en la alfombra roja de los Premios Gaudí

Soc de Sindria taldea XII. Gaudí Sarietan (2020). Gerard Marginedas, ekoizlea; Elena Martín, aktorea; Irene Moray, zuzendaria (erdian); Míriam Porté, ekoizle exekutiboa,eta Max Grosse, aktorea .

Goya Sariak
Urtea	Kategoria	Filma	Emaitza
2020	Film Labur Onena	Syndria suc	Irabazlea

Beste sari eta izendapen batzuk

2019 - Berlingo Zinemaldia EFA Suc de síndria lanarengatik
2019 - European Film Awards film labur onenaren Nominazioa - Suc de Síndria lanarengatik
2019 - D'A Film Festival Sekzio Ofiziala - Laburmetraiak Suc de Síndria lanarengatik
2019 - Malagako Zinemaldian aktore onenaren saria, Suc de Síndria filmean
2019 - ALCINE Ikusleen Saria Bad Lesbian lanarengatik
2019 - Indielisboa Sekzio Ofiziala - Suc de síndria film laburararengatik
2019 - Londresko Zinemaldia Sekzio Ofizialeko film laburrak, Suc de Sindria filmarengatik
2019 - Las Palmasko Jaialdia Sekzio Ofiziala - Laburmetraiak Suc de Sindria filmagatik
2019 - Medina del Campoko Zinema Astea Suc de Síndria filmeko aktore onena
2020 - Gaudí sariak Laburmetraia Onena Suc de Síndria filmarengatik

Erreferentziak

Loureda, Por Carlos. (19 de diciembre de 2019). «‘Suc de Síndria’, de Irene Moray, el mejor y más necesario cortometraje de 2019» Fotogramas.
Tramullas, Gemma. (5 de febrero de 2019). «Irene Moray: "Hemos normalizado el no poder disfrutar del cuerpo"» elperiodico.
Irene Moray en Filmin. .
«Irene Moray» D'A.
«Irene Moray» Mesala.
«El discurso reivindicativo de Irene Moray en los Goya: “Las mujeres supervivientes tienen derecho a correrse”» La Vanguardia 26 de enero de 2020.

Kanpo estekak

Irene Moray Internet Movie Databaseren webgunean (Ingelesez)
Irene Morayren hitzaldia Goya 2020 Sarietan

Datuak: Q87837524
Multimedia: Irene Moray / Q87837524

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Loureda, Por Carlos. (19 de diciembre de 2019). «‘Suc de Síndria’, de Irene Moray, el mejor y más necesario cortometraje de 2019» Fotogramas.

[2] Tramullas, Gemma. (5 de febrero de 2019). «Irene Moray: "Hemos normalizado el no poder disfrutar del cuerpo"» elperiodico.

[3] Irene Moray en Filmin. .

[4] «Irene Moray» D'A.

[5] «Irene Moray» Mesala.

[6] «El discurso reivindicativo de Irene Moray en los Goya: “Las mujeres supervivientes tienen derecho a correrse”» La Vanguardia 26 de enero de 2020.