Ingrid Bergman

Ingrid Bergman (suedieraz ˈɪŋːrɪd ˈbærjman ahoskatua; 1915eko abuztuaren 29a1982ko abuztuaren 29a) aktore suediarra izan zen, Oscar saria hirutan (1944an Gaslight, 1956an Anastasia eta Murder on the Orient Express filmengatik), Emmy Saria bitan eta Tony Saria behin irabazi zituena.

Ingrid Bergman

(1944)

Epaimahaiko presidentea Cannesko Zinemaldian


Joseph Losey - René Clair
Bizitza
JaiotzaHedvig Eleonora parish (en) Itzuli, 1915eko abuztuaren 29a
Herrialdea Suedia
BizilekuaBeverly Hills
HeriotzaLondres, 1982ko abuztuaren 29a (67 urte)
Hobiratze lekuaNorra begravningsplatsen (en) Itzuli
Heriotza moduaberezko heriotza: bularreko minbizia
Familia
AitaJustus Bergman
Ezkontidea(k)Roberto Rossellini  (1950eko maiatzaren 24a -  1957ko azaroaren 7a)
Lars Schmidt (en) Itzuli  (1958 -  1979)
Bikotekidea(k)
Seme-alabak
Hezkuntza
HeziketaDramatens elevskola (en) Itzuli
Palmgrenska samskolan (en) Itzuli
Hizkuntzakingelesa
suediera
Jarduerak
Jarduerakautobiografialaria, antzerki aktorea, zinema aktorea eta aktorea
Altuera175 zentimetro
Lantokia(k)Suedia
Jasotako sariak
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaLuteranismoa

ingridbergman.com
IMDB: nm0000006 Allocine: 1180 Allmovie: p5652 72764 TV.com: people/ingrid-bergman IBDB: 66876
Facebook: IngridBergmanforeverloved Spotify: 15MbfqH1Lg24TM5Vhos6z7 Musicbrainz: 669c349d-ba44-48e8-8649-2fc8d1769eaf Discogs: 359254 Find a Grave: 1665 Edit the value on Wikidata

Biografia

Ingrid Bergmanek Stockholmen ikasi zuen antzezten. Ikasketak burutu aurretik hasi zen zineman, eta bi urtetan 9 filmetan parte hartu zuen. Suedian ospetsu bilakatuta, Hollywoodera joan zen 1939an, bi film suediarren bertsio amerikarra egitera. Bere dohainarekin, AEBetan ere arrakasta lortu zuen.

Sei aldiz jaso zuen emakumezko aktore onenaren Oscar sariaren izendapena: (1943) For Whom the Bell Tolls, (1944) Gaslight, (1945) The Bells of St. Mary's, (1948) Joan of Arc, (1956) Anastasia eta (1978) Höstsonaten filmengatik, 1944an eta 1956an irabazita. Halaber, emakumezko bigarren aktore onenaren Oscar saria ere eskuratu zuen 1974an Murder on the Orient Express filmarekin. Horretaz gain, amerikar eta italiar zinemako klasikoetan parte hartu zuen, Casablanca edo Stromboli filmetan, esaterako.

1949an, Petter Lindström lehen senarrarengandik dibortziatu zen, Roberto Rossellini zuzendari italiarrarekin ezkontzeko. Horrek polemika ekarri zuen, eta, estatubatuar emakumeentzako eredu txarra izatea leporatuta, urteak eman zituen AEBetan filmik egin gabe. Roberto Rossellinirekin hiru seme-alaba zituen, tartean Isabella Rossellini aktorea.

Haien arteko harremanak ez zuen luze iraun, eta Hollywoodera itzuli zen Bergman. 1977an egin zuen bere azken filma, Ingmar Bergman herrikideak zuzendutako Höstsonaten. Ordurako gaixorik zegoen, heriotza eragin zion bularreko minbiziaren aurka borrokan. Zoriontsu izateko, osasun ona eta memoria txarra behar zirela omen zioen.[1]

Eskandalua Roberto Rossellinirekin

1949an, Ingrid Bergmanek Roberto Rossellini zuzendari italiarrari zuzendutako gutun bat idaztea erabaki zuen, [2] bere filmetako batean lan egiteko nahia adieraziz. Rossellinik gutuna jasotzen duenean Estatu Batuetara joaten da Petter eta Ingrid ezagutzera.[3]

1949an Italiara joan zen 300 dolarrekin hilabete batzuk barru itzultzeko asmotan, Rosselliniren aginduetara Stromboli filma filmatzeko. Filmaketan zehar, zuzendari italiarrarekin harreman bat hasi zuen. Harreman honen ondorioz, Bergman haurdun geratu zen. Bere seme Roberto Ingmar Rossellini 1950eko otsailaren 2an jaio zen, Estatu Batuetan iskanbila handia sortu zuena. Joseph Breen presidenteorde eta Ekoizpen Kodeen zuzendariak dibortziatzeko zorian zegoela eta Rossellinirekin ezkontzeko lehen alaba utzi behar zuela zioten zurrumurruak gezurtatzeko eskatu zion.

Suediako Eliza luteranoak eta Eliza Katolikoko apaizek kritikatua izan zen, batez ere Estatu Batuetan, sutan erre behar zela uste zuten pertsonen gutunak ere jaso zituen, ez Juana de Arco bezala, baizik eta sorgin bat bezala. [3]

Eskandalua hainbestekoa izan zen, ezen aktorea persona non grata izendatu zuten Estatu Batuetan, eta, ondorioz, Italian erbesteratu zen, lehen senarra eta alaba Estatu Batuetan utzita.

Ingrid Bergman-en garrantzia

American Film Institutek [4] egindako zerrendaren arabera, Ingrid Bergman zinemaren historiako laugarren emakume izarrik garrantzitsuena da, aurretik Katharine Hepburn, Bette Davis eta Audrey Hepburn dituelarik. Bestalde, aktoreak suediera, ingelesa, italiera, alemana eta frantsesa erraz hitz egiten zituenez, hizkuntza horietan filmatutako hainbat zinema lanetan parte hartu ahal izan zuen eta beste sari batzuk jaso.

Bergman, zinemaren historian Oscar sari gehien jaso dituen bigarren aktoretzat ere hartu izan da, 3 sari lortuz: 2 aktore Onena bezala eta 1 Banaketa Aktore Onena bezala. [5]


Filmografia

UrteaFilmaPapera
1930eko hamarkada
1932LandskampIlaran itxoiten duen neska
1935MunkbrogrevenElsa Edlund
1935BränningarKarin Ingman
1935SwedenhielmsAstrid
1935ValborgsmässoaftonLena Bergström
1936På solsidanEva Bergh
1936IntermezzoAnita Hoffman
1938DollarJulia Balzar
1938Kvinnas ansikte, EnAnna Holm, edo Anna Paulsson
1938Vier Gesellen, DieMarianne
1939Enda natt, EnEva Beckman
1939Intermezzo: A Love StoryAnita Hoffman
1940ko hamarkada
1940JuninattenKerstin Norbäc - edo Sara Nordanå
1941Adam Had Four Sons Emilie Gallatin
1941Rage in HeavenStella Bergen Monrell
1941Dr. Jekyll and Mr. HydeIvy Peterson
1942CasablancaIlsa Lund
1943For Whom the Bell TollsMaría
1943Swedes in AmericaBere burua
944GaslightPaula Alquist Anton
1945Saratoga TrunkClio Dulaine
1945SpellboundDr. Constance Petersen
1945The Bells of St. Mary'sMary Benedict
1946American CreedBere burua
1946NotoriousAlicia Huberman
1948Arch of TriumphJoan Madou
1948Joan of ArcJeanne d'Arc
1949Under CapricornLady Henrietta Flusky
1950eko hamarkada
1950StromboliKarin
1952Europa '51Irene Girard
1953Siamo donneBere burua
1954Giovanna d'Arco al rogoJeanne d'Arc
1954Viaggio in ItaliaKatherine Joyce
1954La PauraIrene Wagner
1956AnastasiaAnna Koreff/Anastasia
1956Elena et les hommesElena Sokorowska
1958IndiscreetAnna Kalman
1958The Inn of the Sixth HappinessGladys Aylward
1960ko hamarkada
1961Aimez-Vous Brahms?Paula Tessier
1961AugusteCameo
1964The VisitKarla Zachanassian
1964The Yellow Rolls-RoyceGerda Millett
1967StimulantiaMathilde Hartman
1969Cactus FlowerStephanie Dickinson
1970eko hamarkada
1970Henri LangloisBere burua
1970Walk in the Spring RainLibby Meredith
1973From the Mixed-Up Files of Mrs. Basil E. FrankweilerMrs. Frankweiler
1974Murder on the Orient ExpressGreta Ohlsson
1976A Matter of TimeSanziani kontesa
1978HöstsonatenCharlotte Andergast

Irudi galeria

Erreferentziak

  1. Elustondo, Ihintza. (2015-08-29). «Irudi bat baino gehiago» Berria.
  2. Stro. (2011-05-09). «8 de mayo: Una carta para la historia» 8 de mayo (Noiz kontsultatua: 2021-02-15).
  3. Stro. (2011-03-20). «Ingrid Bergman I» Ingrid Bergman I (Noiz kontsultatua: 2021-02-15).
  4. (Ingelesez) «AFI’s 100 YEARS…100 STARS» American Film Institute (Noiz kontsultatua: 2021-02-15).
  5. «Ingrid Bergman» IMDb (Noiz kontsultatua: 2021-02-15).

Kanpo estekak


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.