Indol

Indol
Formula kimikoa	C8H7N
SMILES kanonikoa	2D eredua
MolView	3D eredua
Konposizioa	nitrogeno, karbono eta hidrogeno
Mota	indole alkaloid (en) eta indole (en)
Tautomeroa	3H-indole (en)
Ezaugarriak
Dentsitatea	1,22 g/cm³ (25 °C, solido)
Disolbagarritasuna	1,87 g/kg (ur, 20 °C)
Fusio-puntua	52,3 °C ; 52 °C
Irakite-puntua	254 °C (101,325 kPa)
Lurrun-presioa	100 kPa (254 °C)
Ura-oktanol banatze kofizientea	2,14
Masa molekularra	117,058 Da
Erabilera
Rola	primary metabolite (en)
Identifikatzaileak
InChlKey	SIKJAQJRHWYJAI-UHFFFAOYSA-N
CAS zenbakia	120-72-9
ChemSpider	776
PubChem	798
Reaxys	107693
Gmelin	16881
ChEBI	3477
ChEMBL	CHEMBL15844
RTECS zenbakia	NL2450000
ZVG	31030
DSSTox zenbakia	NL2450000
EC zenbakia	204-420-7
ECHA	100.004.019
CosIng	40299
RxNorm	1311224
Human Metabolome Database	HMDB0000738
KNApSAcK	C00001418
UNII	8724FJW4M5
KEGG	C00463
PDB Ligand	IND

Indola harrikatzaren bikean, landare batzuetan (jasmina, laranja-lorea, eta abar), eta animalien hesteetan izaten den konposatu organiko solido zuria da (formula kimikoa: C₈H₇N). Adolf von Baeyerrek aurkitu zuen, 1866an. Hesteetako hondakin gotorretan sortzen da, bakterioen eraginez. Berez usain txarra izan arren, urtuta oso usain ona du, eta lurrungintzan erabiltzen da.

Erreferentziak

Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

Artikulu hau kimikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.