Il viale della speranza

Il viale della speranza («Itxaropenaren kalea» euskaraz) Dino Risik 1953an zuzendutako film italiarra da.[1]

Il viale della speranza
Jatorria
Argitaratze-data1953
IzenburuaIl viale della speranza
Jatorrizko hizkuntzaitaliera
Jatorrizko herrialdeaItalia
Ezaugarriak
Genero artistikoafilm dramatikoa
Iraupena100 minutu
Koloreakoloretakoa
Zuzendaritza eta gidoia
Zuzendaria(k)Dino Risi
Gidoigilea(k)Gino De Sanctis (en) Itzuli
[[Kategoria:Gino De Sanctis (en) Itzuli idatzitako filmak]]
Antzezlea(k)
Silvio Bagolini
Cosetta Greco (en) Itzuli
Marcello Mastroianni
Liliana Bonfatti (en) Itzuli
Pietro De Vico
Nerio Bernardi
Gisella Monaldi (en) Itzuli
Maria Pia Casilio
Achille Majeroni
Bianca Maria Fusari (en) Itzuli
Franco Migliacci
Corrado Pani
Terence Hill
Carlo Hintermann
Alessandro Fersen (en) Itzuli
Nino Marchetti (en) Itzuli
Giulio Calì (en) Itzuli

[[Kategoria:Cosetta Greco (en) Itzuli antzeztutako filmak]]

[[Kategoria:Liliana Bonfatti (en) Itzuli antzeztutako filmak]]


[[Kategoria:Gisella Monaldi (en) Itzuli antzeztutako filmak]]


[[Kategoria:Bianca Maria Fusari (en) Itzuli antzeztutako filmak]]




[[Kategoria:Alessandro Fersen (en) Itzuli antzeztutako filmak]]
[[Kategoria:Nino Marchetti (en) Itzuli antzeztutako filmak]]
[[Kategoria:Giulio Calì (en) Itzuli antzeztutako filmak]]
Ekoizpena
EdizioaEraldo Da Roma
Ekoizpen-diseinatzaileaFlavio Mogherini
Bestelako lanak
MusikagileaMario Nascimbene
Argazki-zuzendariaMario Bava
Fikzioa
Kontakizunaren tokiaErroma

IMDB: tt0046513 Filmaffinity: 714724 Allocine: 130471 Allmovie: v518136 TCM: 511065 Edit the value on Wikidata

Aktoreak

Hauek dira:[2]

  • Cosetta Greco, Luisa.
  • Marcello Mastroianni, Mario
  • Liliana Bonfatti, Giuditta.
  • Piera Simoni, Franca.
  • Pietro De Vico, Tonio.
  • Nerio Bernardi, Franci.
  • Gisella Monaldi, Titina.
  • Corrado Pani, Roberto Franzi.
  • Arrigo Basevi, Armando Falcioni.
  • Alessandro Fersen, Gabelli zuzendaria.
  • Achille Majeroni, Mineroni
  • Bianca Maria Fusari, Stefania.
  • Carlo Hintermann, ekoizle suitzarra
  • Nino Marchetti Olmo Filmen exekutiboa.
  • Silvio Bagolini, zoroa entzuketan
  • Maria Pia Casilio, Concettine.

Argumentua

Izenburuak aipatzen duen Itxaropenaren etorbidea Tuscolana bidea da, Erromako erdialdea eta Cinecitta lotzen dituen ibilbidea. Kalea egunero zeharkatzen dute, tranbiaz, zineman lan egiten duten edo lan egin nahiko luketen pertsona askok, eguneroko bizitza apal batean bizi diren bitartean, aktore eta zuzendari ospetsuen luxu eta ospeetatik urrunduta.[3]

Hor ibiltzen diren artean nabarmentzekoak dira Franca eta Luisa, aktore hasiberriak, Tonino, zuzendari izateko hautagaia, eta Mario, operadorea. Gainera, Giuditta, Sassuolotik Erromara iritsi den neska xaloa, Anna zinema-munduaz erabat maiteminduta dagoena. Gazteak egunerokoan bizi dira, pentsio apal bat partekatzen dute eta aukera egokia berandu edo goiz izatea espero dute. Badirudi Franzi ekoizlearen etxean harrera egiten ari direla. Roberto, azken honen semea, Luisaz maiteminduko da, zeinak Francarekiko jarrera konprometigarrian ikusita Mariorekin zuen aurreko konpromisoa hausten duen; hala ere, badirudi Franca dela bidea irekitzeko bide egokian dagoena, Falcioni jabe dirudunak ohartarazi duen bezala, zeinak batez ere aktore gazteen mesedeak lortu ahal izateko ekoizpen zinematografikoan aritu nahi duen.

Franzik Louisaren etsaia izaten jarraitzen du, eta ez du sinesten haren eta haren semearen arteko sentimenduan; horregatik, bera eta Giuditta behartuta daude iragazgaitzen iragarki apal bat interpretatzera, Toninok zuzendua, dela ezinezko jarduera-eskoletara. Franca, aldiz, Falcioniren maitale bihurturik, erraz lortzen ditu paperak; hala ere, denbora gutxian neskatoa nekatu egiten da zinearen munduaz, uste baino lan eta ahalegin handiagoa eskatzen baitu, eta gainera ez dirudi emanaldirako batere horniturik dagoenik, bere lehen zatian ere deseroso aurkitzen baita.

Azkenean, Luisa da, talentu gehien duena, erizain papera lortzen duena; Franzi konbentzituta dago bere trebetasunez, eta prest dago bere karrera eta Robertorekiko konpromisoa babesteko. Judithek, Sassolese senargai lagun duela Erroman, bere loriazko ametsak alde batera uztea erabakitzen du probintziako bizimodu lasaira itzultzeko. Francak ere zinema utziko du, eta Falcioni utzi ondoren, zetaren industrian sartuko da, etorkizunerako egokiena den mantentze-negozioa aukeratuz.

Erreferentziak

Kanpo estekak

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.