Ignacio Olague
Ignacio Olague Videla (Donostia, 1903ko otsailaren 12a - Xàtiva, 1974ko martxoaren 10a) euskal idazle, historialari eta paleontologoa izan zen.
Ignacio Olague | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Donostia, 1903ko otsailaren 12a |
Herrialdea | Gipuzkoa, Euskal Herria |
Heriotza | Xàtiva, 1974ko martxoaren 10a (71 urte) |
Hezkuntza | |
Heziketa | Valladolideko Unibertsitatea |
Hizkuntzak | gaztelania |
Jarduerak | |
Jarduerak | paleontologoa eta historialaria |
Sinesmenak eta ideologia | |
Alderdi politikoa | Ofentsiba Nazional-Sindikalistako Batzarrak |
Biografia
Valladoliden eta Madrilen zuzenbidea ikasi ondoren, 1924 eta 1936 artean Madrilgo Natura Zientzia Museoan lan egin zuen. Politikoki JONSeko kidea izan zen. Euskalerriaren Adiskideen Elkartearen aldizkarian eta «Munibe» aldizkarian euskal gaiei buruz idatzi zituen[1].
Lanak
- Demonio y las yemas de San Leandro (1933)
- La decadencia española (1950-1951)
- El pecado original (1953)
- La ley del movimiento acelerado en la evolución (1954)
- Diario de a bordo de Juan de la Cosa (1958)
- La Revolución islámica en Occidente (1974)
- Martín Alegret, el organero
- Teresa Cabarrús
- La tragedia del torero
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.