Holografia

Holografia argi-uhinak argazki-xafla lau baten gainean grabaturik objektu baten hiru dimentsioko irudia lortzeko metodoa da. Holografiaren hastapena D. Gabor-ek finkatu zuen 1947an, baina laser-izpia asmatu zen arte ezin izan zen praktikara eraman (1963). Holograma lortzeko, laser-izpi bat bidaltzen zaio objektuari, bi zatitan banatua: erreferentziazko argi sorta zuzenean grabatzen da argazkian, eta bestea, berriz, objektuak islatu ondoren. Argazkian bi sorten arteko interferentzia-tarteak jasotzen dira, bi uhin-sortak fasean iristen diren tarteak, alegia. Holograma horri lehen erabili denaren maiztasun bereko laser izpi bat zuzentzen bazaio, objektuaren hiru dimentsioko irudi bat eratzen da, edozein aldetatik erliebean ikusi eta argazkia atera dakiokeena, alegia. Kreditu-txarteletan, billeteetan eta disko trinkoetan erabiltzen dira, besteak beste.

Holograma bat —identigrama bat— Alemaniako nortasun-txartel batean, segurtasun-neurri gisa

Erreferentziak

Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

Kanpo estekak

Datuak: Q527628
Multimedia: Holography / Q527628

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.