Gustave Moreau
Gustave Moreau (Paris, Frantzia, 1826ko apirilaren 6a - ib., 1898ko apirilaren 18a) margolari frantsesa izan zen, sinbolismoko maisu nagusietakoa. Margolaritza figuratiboa landu zuen batez ere, eta gaiei dagokienez, antzinateko gertaerak eta elezaharrak izan zituen gogokoen. Haren obran azpimarratzekoak dira erotismo exotikoa eta apaingarrien oparotasuna.
Gustave Moreau | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Paris, 1826ko apirilaren 6a |
Herrialdea | Frantzia |
Heriotza | Rennes eta Paris, 1898ko apirilaren 18a (72 urte) |
Hobiratze lekua | Montmartreko hilerria |
Familia | |
Aita | Louis Moreau |
Hezkuntza | |
Heziketa | Arte Ederren Goi Eskola Nazionala (1846 - 1849) |
Hizkuntzak | frantsesa |
Irakaslea(k) | François-Édouard Picot |
Ikaslea(k) | ikusi
|
Jarduerak | |
Jarduerak | eskultorea eta margolaria |
Lantokia(k) | Paris Italia Paris Erroma Florentzia Milan Venezia Florentzia Erroma Napoli Paris Belgika Herbehereak Paris eta Herbehereetako Erresuma |
Enplegatzailea(k) | École des Beaux-Arts (en) |
Lan nabarmenak | ikusi
|
Jasotako sariak | |
Influentziak | Théodore Chassériau eta Eugène Delacroix |
Kidetza | Arte Ederren Akademia (Frantzia) |
Mugimendua | sinbolismoa |
Genero artistikoa | margolaritza historikoa margolaritza erlijiosoa margolaritza mitologikoa |
Biografia
Edouard Picot akademikoaren lantegian hasi zen lehen margolaritza ikasketak egiten, eta Theodore Chasseriaurekin aritu zen 1848tik aurrera. Chasseriauren obrak eragin handia izan zuen Moreaurengan ("Darioren heriotza", etab.), baina bere formazioan berebiziko garrantzia izan zuen 1857. urtean Italiara egindako bidaiak ere. Bidaia hartan ezagutu zituen, hain zuzen, Degas eta Puvis de Chavannes, eta han ikasi zuen maisu handien obra (Catpaccio, Gozzoli, Mantegna...).
Moreauren hasierako obretan nabarmena da klasizismoaren eragina, adibidez Œdipe et le Sphinx (1864, "Edipo eta esfingea") koadroan. Dena dela, bai koadro horretan eta bai aurreragokoetan, adibidez L'Apparition ("Agerkundea") eta Salomé koadroetan (biak 1876 ingurukoak), gero eta kutsu exotikoagoa eta erotismo eta bortizkeria handiagoa erakutsi zuen. Esmaltea erabili zuen koloreak biziagotzeko; kolorearen erabilera da, hain zuzen ere, Moreauren urmargoen ezaugarri bereziena. Joera horri jarraituz eginak dira Hercule et l'Hydre de Lerne (1876 ingurukoa, "Herkules eta hirusta") besteren artean.
1880. urteaz geroko obretan konposizio konplexuagoak erabili zituen, eta aldi berean mistiko eta sentsuala adierazi zuen osagai heterogeneoen bidez; xehetasun eta naturalismo handiko lanak ditu, oro har, baina fantasiaz eta sentsualitateez beteak dira orobat. Fantastikoak dira, esaterako, eta La Fontaineren Fables alegietako ilustrazioak (1886an jendaurrean erakutsiak).
Moreauk eragin handia izan zuen estetizismo dekadente eta sinbolistan, batez ere, eta surrealismoaren jarraitzaileek ere ezagutu zioten beren inspirazio-iturri izana. Esate baterako, eragin handia izan zuen Matisse, Marquet, Dalí eta, batez ere, Rouaulten pinturan. Hori dela eta, sarritan surrealismoaren eta fauvismoaren sortzailetzat hartu izan da. Haren izena daraman museoan 1.200 pintura eta 7.000 diseinu baino gehiago daude.
- Salomé (1876)
- Orphée (1865)
- Œdipe et le Sphinx (1864)
- L'Apparition (1876)
Erreferentziak
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Gustave Moreau |
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.