Giovanni Pontano
Giovanni Pontano (Cerreto di Spoleto, Perugiatik hurbil, 1426 – Napoli, 1503) italiar politikari, historialari eta eleberrigilea izan zen.
Giovanni Pontano | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Cerreto di Spoleto, 1426ko maiatzaren 7a |
Heriotza | Napoli, 1503ko irailaren 17a (77 urte) |
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | latina |
Irakaslea(k) | Antonio Beccadelli (en) |
Ikaslea(k) | ikusi
|
Jarduerak | |
Jarduerak | politikaria eta poeta |
Biografia
Aragoiko Alfontso V.aren laguntzailea izan zen Fernando I.aren idazkari bihurtu baino lehen. Fernandoren seme-alaben heziketaren ardura izan zuen, eta diplomazia-lanak ere egin zituen Inozentzio VII.aren aurrean. Lehen ministro zenean ongietorria egin behar izan zion Karlos VII.ari, baina haren kontseiluko kide izan ondoren (1495), eta frantsesek alde egin ostean, kargu guztietatik kendu zuten. Pontanok, ordea, ez zuen Luis XII.a zerbitzatu nahi izan. Humanista zen aldetik Napoliko Akademia antolatu eta zuzendu zuen (1471).
Obra
Idazle oparoa izan zen, bestalde, eta astronomia, filosofia eta politikari buruzko lan garrantzitsuak idatzi zituen latin garbian: De bello neapolitano, De prudentia, De fortuna, Urania, Lepidina eta De amore coniugali.
Eponimia
Ilargiaren krater batek, [[Pontanues (krater)|Pontanus, bere izena du.[1]
Erreferentziak
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.