Gérard Genette

Gérard Genette (Paris, 1930eko ekainaren 7a - 2018ko maiatzaren 11) literatura-kritikari frantsesa izan zen. Egitura-azterketaren eta forma literarioen teoriaren ordezkari nagusietako bat.

Gérard Genette
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Gérard Raymond Genette
Jaiotza	Parisko 20. barrutia, 1930eko ekainaren 7a
Herrialdea	Frantzia
Heriotza	Ivry-sur-Seine, 2018ko maiatzaren 11 (87 urte)
Familia
Ezkontidea(k)	Raymonde Debray-Genette (en)
Hezkuntza
Heziketa	Lycée Lakanal (en) Pariseko Letren Fakultatea École normale supérieure (1951 -
Tesi zuzendaria	Marie-Jeanne Durry (en)
Doktorego ikaslea(k)	François Jost Vincent Colonna (en) Camilla Cederna Gustavo Guerrero (en) Marie-Charlotte Delmas (en)
Hizkuntzak	frantsesa
Irakaslea(k)	Jean-Toussaint Desanti
Jarduerak
Jarduerak	literatura-kritikaria, literary theorist (en) , unibertsitateko irakaslea, literatura historialaria eta iritzi-kazetaria
Enplegatzailea(k)	Gizarte Zientzietako Goi Mailako Ikasketen Eskola École pratique des hautes études Pariseko Letren Fakultatea  (1963 -  1967)
Lan nabarmenak	ikusi Palimpsests: Literature in the Second Degree (en) Q3071704 Q3314632 Seuils (en)
Jasotako sariak	ikusi Officer of Arts and Letters  (2016ko otsailaren 10a)
Kidetza	Socialisme ou Barbarie (en)
Mugimendua	antropologia estrukturala Narratologia
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa	Frantziako Alderdi Komunista

Frantses literaturako irakasle izan zen Sorbonako Unibertsitatean, Parisen. Bere artikulu hoberenak Figures (1966, Irudiak), Figures II (1969) eta Figures III (1972) liburuetan bildu zituen. Lehenengo bietan kontakizunen egitura, barrokoaren erretorika, Nouveau romana eta poetika narratiboa aztertu zituen, poetika literarioa eta generoen teoria txandakatuz etengabe. Hirugarrenean ere aurrekoetako hausnarketa bera egin zuen: erretorika hitz egiteko irudien errepertorio gisa ez ezik, generoen teoria gisa ere ulertuz (Kritika eta poetika, Erretorika mugatua, Metonimia Prousen obran). Azken obra horretan, Genettek, Denbora galduaren bila obraren egitura narratiboak aztertuz, narrazioaren teoria bat egin zuen. Aurrerago, Nouveau discours du récit (1983, Kontakizunaren diskurtso berria) obran, literaturaren osagai semiologikoak sakondu zituen. Beste lan batzuk: Mimologiques: voyage en Cratylie (1976, Mimologikak: bidaia Cratyliera) eta Introduction à l´architexte (1970, Artxitestuari buruzko sarrera) idazlanetan, poetika generikoaren fenomenoen deskripzio estrukturalista egin zuen; Palimpsestes (1982, Palimpsestoak) obran, berriz, testuartekotasunak literaturan jokatu duen papera aztertu zuen, imitazioa, parodia eta beste genero-mota batzuen bitartez, berak "paratestu" deitzen duenaren bitartez alegia.