Frederiko I.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa

Frederiko I.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa
	; Irudi gehiago
; Germaniako Erromatar Inperio Santuko enperadorea
Erromatarren erregea
Suabiako duke
Bizitza
Jaiotza	Haguenau, 1122ko abendua
Herrialdea	Germaniako Erromatar Inperio Santua
Heriotza	Göksu (en) , 1190eko ekainaren 10a (67 urte)
Hobiratze lekua	San Petri eliza (Antakya)
Heriotza modua	istripuzko heriotza: itotzea
Familia
Aita	Frederick II, Duke of Swabia
Ama	Judith of Bavaria, Duchess of Swabia
Ezkontidea(k)	Adelheid of Vohburg (en) (1147 - 1153ko martxoa); Beatriz Borgoinakoa (1156ko ekainaren 17a - 1184ko azaroaren 15a)
Seme-alabak	ikusi Filipe Suabiakoa; Henrike VI.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa; Frederick V, Duke of Swabia (en) ; Frederick VI, Duke of Swabia (en) ; Conrad II, Duke of Swabia (en) ; Otto I, Count of Burgundy (en) ; Beatrice Schwäbische (en) ; Sophie of Hohenstaufen (en) ; Agnes von Staufen (en) ;
Anai-arrebak	ikusi Judith Hohenstaufengoa; Bertha, duchess of Lorraine (en) ; Luitgard van Schwaben (en) ; Conrad (en) ;
Familia	ikusi Henrike Lehoia (izter-lehengusu);
Leinua	Hohenstaufen etxea
Hezkuntza
Hizkuntzak	alemana
Jarduerak
Jarduerak	politikaria
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	katolizismoa

Frederiko I.a Hohenstaufengoa edo Frederiko I.a Bizargorria (1122 – 1190eko ekainaren 10a) 1152ko martxoaren 4ean Frankfurten Alemaniako errege hautatu eta Akisgran-en koroatu zuten, 1154an Pavian Italiako errege koroatu zuten eta, amaitzeko, 1155eko ekainaren 18an Adrian IV.a aita santuak Germaniako Erromatar Inperio Santuko enperadore koroatu zuen. 1178ko ekainaren 30an Arlesen Borgoinako errege aldarrikatu zuten. Bizagorri ezizena (italieraz Barbarossa eta alemanieraz Rotbart) bere agindupeko Italiako iparraldeko hirietan ipini zioten, zinez bizar gorria baitzuen.

Artikulu hau enperadoreari buruzkoa da; beste esanahietarako, ikus «Frederiko I.a».

Bere errege aukeraketa aurretik, oinordekotzaz Suabiako dukea ere bazen (1147–1152, Frederiko III.a izenez). Hohenstaufen dinastiako Frederiko II.a dukearen semea zen. Bere ama Judith, Henrike IX. Bavariakoaren alaba zen, hortaz Frederiko Bizargorri Alemaniako bi sendi garrantzitsuetatik zetorren, horrek printze hautagai onargarria izateko sobera baldintza ematen zizkiolarik.

Istripua

1190 Ekainaren 10ean, Frederiko I.a Bizargorria enperadorea Saleph ibaian jausi zen[1]. Zer gertatu zen zehazki ez dakigu eta hainbeste eztabaida daude gai honen inguruan. Historialari batzuen arabera bihotzekoa izan zuen. Frederikoren gizon batzuk ozpinean sartu zuten bere gorputza usteldu ez zedin.

Frederikoren heriotzak izua eta kaosa ekarri zion bere gudarosteari. Hain izan zen horrela non ia gudaroste osoa desegin baitzen. Honen ondorioz, jadanik musulmanen aurkako gurutzadan erdi konkistatuta zegoen Jerusalem kristauen eskuetan ez zen erori. Bakarrik 5.000 gudari heldu ziren Acrera, izatez gudaroste askoz handiagoa zen zati txiki bat. Bizargorriren semea, Henrike VI.a Suabiakoa gelditzen zen gudarostearen zatia Jerusalemera gidatu zuen bertan lurperatzeko intentzioarekin. Hala eta guztiz, ozpinak ez zuen Bizargorriren gorputza deskonposiziotik salbatu eta ondorioz Antiokiako Keparen Elizan lurperatu zuten bere [[haragia, bere hezurrak Tiroko katedralean eta bere bihotza eta barruko organoak Tarsusen.[2]

Erreferentziak

Comyn, pg. 267
Canduci, pg. 263

Kanpo estekak

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Frederiko I.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa

Frederiko Bizargorriren biografia Entziklopedia Katolikoan (Ingelesez)

Aurrekoa
Konrado III.a

Germaniako Erromatar Inperio Santuko enperadore
1155eko ekainaren 18a–1190eko ekainaren 10a

Ondorengoa
Henrike VI.a

Datuak: Q79789
Multimedia: Frederick I, Holy Roman Emperor / Q79789

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Comyn, pg. 267

[Canduci,_pg._263-2] Canduci, pg. 263

Germaniako Erromatar Inperio Santuko enperadoreak
Karolingiar Inperioa	Karlos I.a (Karlomagno) • Luis I.a • Lotario I.a • Luis II.a • Karlos II.a • Karlos III.a • Guy • Lambert • Arnulfo • Luis III.a • Berengario
Germaniako Erromatar Inperio Santua	Oton I.a • Oton II.a • Oton III.a • Henrike II.a • Konrado II.a • Henrike III.a • Henrike IV.a • Henrike V.a • Lotario II.a • Frederiko I.a • Henrike VI.a • Oton IV.a • Frederiko II.a • Henrike VII.a • Luis IV.a • Karlos IV.a • Sigismundo I.a • Frederiko III.a • Maximiliano I.a • Karlos V.a • Fernando I.a • Maximiliano II.a • Rodolfo II.a • Matias I.a • Fernando II.a • Fernando III.a • Leopoldo I.a • Josef I.a • Karlos VI.a • Karlos VII.a • Frantzisko I.a • Josef II.a • Leopoldo II.a • Frantzisko II.a

Alemaniako monarkak
Ekialdeko Frankoen Erresuma (843–911)	Luis II.a • Karloman • Luis III.a • Karlos • Arnulfo • Luis IV.a
Alemaniako Erresuma (911–962)	Konrado I.a • Henrike I.a • Oton I.a
Alemaniako Erresuma Germaniako Erromatar Inperio Santuaren barnean (962–1806)	Oton I.a • Oton II.a • Oton III.a • Henrike II.a • Konrado II.a • Henrike III.a • Henrike IV.a • Henrike V.a • Lotario II.a • Konrado III.a • Frederiko I.a • Henrike VI.a • Filipe • Oton IV.a • Frederiko II.a • Konrado IV.a • Rodolfo I.a • Adolfo • Alberto I.a • Henrike VII.a • Luis IV.a • Karlos IV.a • Wentzeslao • Roberto • Sigismundo • Alberto II.a • Frederiko III.a • Maximiliano I.a • Karlos V.a • Fernando I.a • Maximiliano II.a • Rodolfo II.a • Matias • Fernando II.a • Fernando III.a • Leopoldo I.a • Josef I.a • Karlos VI.a • Karlos VII.a • Frantzisko I.a • Josef II.a • Leopoldo II.a • Frantzisko II.a
Rhingo Konfederazioa (1806–1813)	Napoleon I.a
Germaniar Konfederazioa (1815–1848)	Frantzisko I.a • Fernando I.a
Alemaniar Inperioa (1849)	Frederiko Gilen IV.a (enperadore-hautetsia)
Alemaniar Batasuna (1849–1850)	Frederiko Gilen IV.a
Germaniar Konfederazioa (1850–1866)	Frantzisko Josef I.a
Iparraldeko Alemaniar Konfederazioa (1867–1871)	Gilen I.a
Alemaniar Inperioa (1871–1918)	Gilen I.a • Frederiko III.a • Gilen II.a