Franz Liszt
Franz Liszt (hungarieraz: Liszt Ferenc; Doborján[1], Austriako Inperioa, gaur egun Austria, 1811ko urriaren 22a - Bayreuth, Alemaniar Inperioa, 1886ko uztailaren 31) erromantizismo garaiko hungariar musikagile, piano-jotzaile eta zuzendaria izan zen.
Franz Liszt | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | Franz Liszt |
Jaiotza | Raiding (en) , 1811ko urriaren 22a |
Herrialdea | Hungariako Erresuma Austriar Inperioa Austria-Hungariako Inperioa |
Bizilekua | birthplace of Franz Liszt (en) |
Lehen hizkuntza | alemana |
Heriotza | Bayreuth, 1886ko uztailaren 31 (74 urte) |
Hobiratze lekua | Stadtfriedhof Bayreuth (en) |
Heriotza modua | berezko heriotza: pneumonia |
Familia | |
Aita | Adam Liszt |
Ama | Anna Liszt |
Ezkontidea(k) | Marie d'Agoult |
Bikotekidea(k) | ikusi
|
Seme-alabak | ikusi
|
Hezkuntza | |
Heziketa | University of Music and Performing Arts Vienna (en) |
Hizkuntzak | frantsesa alemana hungariera |
Irakaslea(k) | Adam Liszt (en) Carl Czerny Antonio Salieri Anton Reicha Ferdinando Paër |
Ikaslea(k) | ikusi
|
Jarduerak | |
Jarduerak | classical composer (en) , piano-jotzailea, orkestra zuzendaria, musika-irakaslea, Birtuosoa, musikagilea, presbiteroa eta idazlea |
Lantokia(k) | Austria-Hungariako Inperioa Weimar eta Erroma |
Enplegatzailea(k) | Franz Liszt Musika Akademia |
Lan nabarmenak | ikusi
|
Jasotako sariak | ikusi
|
Influentziak | Niccolò Paganini |
Kidetza | Sängerschaft zu St. Pauli Jena (en) |
Mugimendua | erromantizismoa |
Genero artistikoa | sinfonia musika klasikoa Hungarian folk music (en) |
Musika instrumentua | pianoa organoa |
Sinesmenak eta ideologia | |
Erlijioa | katolizismoa |
Erlijio-ordena | Third Order of Saint Francis (en) |
| |
Bizitza
Lehen piano-kontzertua bederatzi urterekin eman zuen. 1821. urtean, Carl Czerny eta Antonio Salieriren ikasle izan zen Vienan. 1823-1835 urteetan, Parisen, Anton Reicha eta Ferdinando Paëren ikasle izan zen. Bere garaiko artista eta idazle askoren lagun izan zen: Hector Berlioz, Frédéric Chopin, Richard Wagner, Victor Hugo, Alphonse de Lamartine, George Sand eta Eugène Delacroix, besteak beste.
1848. urtean Weimarko gorteko kapera-maisu izendatu zuten, eta han izan zen 1859 arte. Weimarren, Wagner (Lohengrin, 1850), Schumann, Berlioz, Mendelssohn, Weber eta Schuberten musika-lanak estreinatu zituen. Garrantzi handiko musikagune egin zuen Weimar hiria. Garai hartan idatzi zituen Fausto (1853-1861) eta Dante (1856) sinfoniak; bizitzako aldirik emankorrena izan zuen hura.
1860tik aurrerako musika-lanek erlijioa dute gaitzat: Santa Isabelen kondaira (1862) eta Christus oratorioa (1866). 1869 urtetik aurrera, Erroman, Weimarren eta Budapesten bizi izan zen. Bizitzako azken bost urteetan irakaskuntza izan zuen zeregin nagusia. Alexander Siloti, Frederic Lamond, Moriz Rosenthal eta Felix von Weingartner ikasle izan zituen, besteak beste.
Liszten musikagintza
Mende-erdi batez liluratu zituen Lisztek musikazaleak pianoan zuen abileziagatik. Abiadura izugarria zuen, eta indar handia. Musikagile gisa berrikuntzak egin zituen, eta orkestrarako genero berri bat sortu zuen: poema sinfonikoa. Azken lanetan inpresionismoari eta espresionismoari aurrea hartu zien. Liszten ekarpenik handiena hizkuntza harmonikoa eta tonalitatea zabaltzea izan zen, eta XX. mendeko musikagile askori aurrerabidea erakutsi zien.
Aurrekoez gainera, haren lan aipagarrienak dira pianorako idatzitako Harmonia poetikoak eta erlijiosoak (1834-50), Joaldi traszendentezko estudioak (1838), hiru Kontzerturako estudio handi (1848), hobekuntza-estudioak, Ab irato izenekoak, partitura ezagunei egindako transkripzioak eta bere garaiko opera famatuen bariazioak (Bellini, Donizetti, Verdi), Rapsodia hungariarrak, Maitasunezko ametsak, baladak.
Orkestrarako lanak hiru taldetan bereizten dira. Lehenak hamabi poema sinfoniko biltzen ditu, Prometheus (1850), Orpheus (1854-56) eta Hamlet (1859), besteak beste. Bigarren taldekoak sinfoniak dira, koruekin batera, eta hirugarrenean orkestrari trebetasun handiagoa eskatzen dioten lanak: Mefisto balsa, Dibertimentua hungariar erara, Schubert-en martxak eta Rákóczy-ren martxa. Eliz musikaren barruan, Graneko Meza (1855), Missa choralis (1865), Koroatze Meza Hungariarra (1867), kantatak, requiem bat eta organorako Misa pro Organo aipatu behar dira.
Erreferentziak
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/26 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
- Austrian Raiding deitua
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Franz Liszt |