Francisco Rodríguez Adrados

Francisco Rodríguez Adrados (Salamanca, 1922ko martxoaren 29a - Madril, 2020ko uztailaren 21a) espainiar hizkuntzalaria, helenista eta akademikoa izan zen. Salamancako Unibertsitatean eskuratu zuen Filologia Klasikoko lizentzia, 1944an, eta handik bi urtera lortu zuen doktoregoa Madrilgo Unibertsitate Konplutentsean. Katedradun izan zen Bartzelonako Unibertsitatean (1951) eta Madrilgo Konplutentsean (1952). Hainbat egile klasikoren lanak itzuli zituen (Tuzidides, Eskilo, Aristofanes eta Sofoklesenak adibidez), eta Historia de la fábula greco-latina lan handiaren zenbait ale idatzi zituen.

Francisco Rodríguez Adrados
Atenasko Akademiako kide katedradun
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Francisco Rodríguez Adrados
Jaiotza	Salamanca, 1922ko martxoaren 29a
Herrialdea	Espainia
Heriotza	Madril, 2020ko uztailaren 21a (98 urte)
Hezkuntza
Heziketa	Salamancako Unibertsitatea Madrilgo Complutense Unibertsitatea
Hezkuntza-maila	Q50414356
Doktorego ikaslea(k)	Julia Mendoza (en)
Hizkuntzak	katalana gaztelania Classical Greek (en) sanskritoa
Jarduerak
Jarduerak	hizkuntzalaria, filologoa, unibertsitateko irakaslea, itzultzailea, zutabegilea eta historialaria
Enplegatzailea(k)	Instituto Cardenal Cisneros (en)  (1949 - Bartzelonako Unibertsitatea  (1951 - Madrilgo Complutense Unibertsitatea  (1952 -
Jasotako sariak	ikusi honorary doctorate of the University of Salamanca  (1998) Alfontso X.a Jakitunaren Ordenako Gurutze Handia  (1996) honorary doctorate of CEU San Pablo University [[]]  (1997) [[]]  (2004) [[]]  (2005) Espainiako Letren Sari Nazionala  (2012)
Kidetza	Real Academia Española Historiaren Errege Akademia Academy of Athens (en) Academia Argentina de Letras (en) Sociedad Española de Estudios Clásicos (en)

1956an, Emérita aldizkariko zuzendari izendatu zuten, eta Española de Lingüísticakoa 1970ean. Beste zenbait erakundetan izandako karguez gainera, Sociedad Española de Estudios Clásicos elkartearen lehendakaria izan zen 1985az gero, eta erakunde horretatik lan eskerga egin zuen grekoa eta latina Espainiako irakaskuntza-planetatik desager ez daitezen. 1986an Consejo Superior de Investigaciones Científicas (CSIC) erakundearen lankide gisa, greko klasikoaren eta Erdi Arokoaren hiztegi bat prestatzen diharduen lantaldearen zuzendari izendatu zuten. Real Academia Españolako kidea zen (1990) eta baita Atenaskoarena ere, ikerketa klasikoen alorrean egindako lanari esker.

Sariei dagokienez, Espainiako Itzulpen Sari Nazionala irabazi zuen 1963an Diccionario griego-español lanarengatik. Hogeita hamar liburutik gora eman zituen argitara, antzinako Greziako literatura eta hizkuntzalaritzari buruzkoak, hizkuntzalaritza indoeuroparrari buruzkoak eta hizkuntzalaritza orokorrari buruzkoak. Aipagarriak dira, besteak beste: Evolución y estructura del verbo indoeuropeo (1963, Aditz indoeuroparraren bilakaera eta egitura); Fiesta, comedia y tragedia (1983, Festa, komedia, tragedia); La democracia ateniense (1988, Atenasko demokrazia); eta La historia de la lengua griega (1999, Grekoaren historia).

Sociedad Española de Estudios Clásicos elkarteko presidente eta katedradun emeritu zen, eta baita Sociedad Española de Lingüísticako presidente ere.