François-Adrien Boieldieu

François-Adrien Boieldieu (Rouen, 1775eko abenduaren 16a - Varennes-Jarcy, 1834ko urriaren 8a) frantziar musikagilea izan zen.

François-Adrien Boieldieu

Bizitza
JaiotzaRouen eta Rue aux Ours, Rouen (en) Itzuli, 1775eko abenduaren 16a
Herrialdea Frantzia
HeriotzaVarennes-Jarcy, 1834ko urriaren 8a (58 urte)
Hobiratze lekuaPère Lachaise hilerria
Cimetière monumental de Rouen (en) Itzuli
Père Lachaise hilerria
Familia
Ezkontidea(k)Jenny Philis-Bertin (en) Itzuli  (1827 -
Bikotekidea(k)
Seme-alabak
Hezkuntza
Hizkuntzakfrantsesa
Irakaslea(k)Charles Broche (en) Itzuli
Ikaslea(k)
Jarduerak
Jarduerakopera composer (en) Itzuli, orkestra zuzendaria, musikologoa, musika-irakaslea eta unibertsitateko irakaslea
Lantokia(k)Rouen eta Paris
Enplegatzailea(k)Parisko Kontserbatorioa
Lan nabarmenak
Jasotako sariak
InfluentziakAndré Grétry
KidetzaAcadémie des sciences, belles-lettres et arts de Rouen (en) Itzuli
Arte Ederren Akademia (Frantzia)
Mugimenduamusika klasikoa
Genero artistikoaopera
Musika instrumentuapianoa

IMDB: nm1129651 IBDB: 412341
Musicbrainz: 1d2efe5b-3683-4b57-b9a5-44d910935141 Discogs: 1209525 IMSLP: Category:Boieldieu,_François_Adrien Find a Grave: 7750 Edit the value on Wikidata

Rouengo katedraleko koruko maisuaren eta organo-jotzailearen eskutik jaso zuen bere musika-hezkuntza. Izu Garaian lehen lanak konposatu zituen eta berehalako arrakasta izan zuen. Parisera joan eta modan zeuden opera komikoak konposatzen hasi zen.

André Grétryren oinordeko espirituala izan zen eta apaindura handirik gabeko melodietan zentratu zen, baina orkestrazio adimentsu batekin. 1804tik 1810era San Petersburgon egon zen tsarraren gorteko konpositore karguarekin. Bederatzi opera konposatu zituen han.

Parisera itzulita, 1825ean bere maisulana konposatu zuen, La dame blanche, Walter Scotten bi lanetan oinarritua. Bere ospea operetan oinarritzen den arren, beste obra batzuk ere konposatu zituen, hala nola harparako kontzertu bat.

Parisko Kontserbatorioko irakaslea eta Arte Ederren Akademiako kidea izan zen. Hargin beltza izan zen eta Frantziako Ekialde Handiaren parte.

Lanak

Operak

  • La Fille coupable (1793).
  • Rosalie et Myrza (1795).
  • La Famille suisse, Saint-Justen libretoa (1796)
  • L'Heureuse Nouvelle, Saint-Justen libretoa, (1797)
  • Le Pari, ou Mombreuil et Merville, Charles de Longchampsen libretoa (1797)
  • Zoraïme et Zulnar, Saint-Justen libretoa (1798)
  • La Dot de Suzette, Jean-Claude Bédéno Dejaurerekin (1798).
  • Les Méprises espagnoles (1799).
  • Emma ou la Prisonnière (1799 Luigi Cherubinirekin.
  • Béniovski ou les Exilés du Kamchattka (1800).
  • Le Calife de Bagdad (1800).
  • Ma tante Aurore ou le Roman impromptu (1803).
  • Le Baiser et la Quittance, ou Une aventure de garnison (1803).
  • Aline, reine de Golconde (1804).
  • La Jeune Femme colère (1805).
  • Abderkan (1805).
  • Un tour de soubrette (1806).
  • Télémaque (1806).
  • Amour et Mystère, ou Lequel est mon cousin ? (1807).
  • La Dame invisible (1808).
  • L'Athalie (1808).
  • Rien de trop ou les Deux Paravents (1811).
  • Jean de Paris (1812).
  • Le Nouveau Seigneur de village (1813).
  • Le Béarnais ou Henri IV en voyage (1814).
  • Angéla ou l'Atelier de Jean Cousin (1814).
  • La Fête du village voisin (1816).
  • Charles de France, ou Amour et gloire, Ferdinand Héroldekin, Théodore d'Artois eta Emmanuel Théaulonen lubretoa (1816).
  • Le Petit Chaperon rouge (1818).
  • Les Voitures versées ou le Séducteur en voyage (1820).
  • Les Arts rivaux (1821).
  • Blanche de Provence ou la Cour des fées, opéra en 3 actes, Emmanuel Théaulon eta De Rancéren libretoa, Henri-Montan Berton, François-Adrien Boïeldieu, Luigi Cherubini, Rodolphe Kreutzer eta Ferdinando Paërren musika (1821).
  • La France et l'Espagne (1823).
  • Les Trois Genres (1824) (Auberrekin).
  • Pharamond (1825).
  • La Dame blanche (1825).
  • Les Deux Nuits (1829).
  • La Marquise de Brinvilliers (1831), Auber eta Cherubinirekin.

Kontzertuak

  • Concerto pour piano en fa (1793).
  • Concerto pour harpe en ut majeur (1800).

Ahots lan sakratuak

  • Pie Jesu à quatre parties. Paris, Au ménestrel, chez Heugel et Cie.

Kanpo estekak

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.