Fernando Montero Moliner
Fernando Montero Moliner (Valentzia, Katalan Herriak, 1922ko otsailaren 25a - 1995eko irailaren 3a) Katalan Herrietako filosofoa izan zen.
| Fernando Montero Moliner | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Valentzia, 1922ko otsailaren 25a |
| Herrialdea |  Espainia |
| Heriotza | Valentzia, 1995eko irailaren 3a (73 urte) |
| Familia | |
| Seme-alabak | ikusi
|
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Madrilgo Complutense Unibertsitatea |
| Doktorego ikaslea(k) | José Luis Villacañas |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | filosofoa |
| Enplegatzailea(k) | Valentziako Unibertsitatea |
Biografia
Filosofia eta Letrak ikasi zituen Unibertsitate Complutensean, 1945ean. Unibertsitate horretan bertan lortu zuen doktoregoa 1952an.
Besteak beste, 1965-1967 urteetan, Santiagoko eta Murtziako unibertsitateetako Filosofiaren historiaren katedradun izan zen, eta 1967-1987 bitartean, Valentziako Unibertsitateko filosofiaren historiaren katedradun. Azken unibertsitate horretako irakasle emeritu izan zen 1987tik 1995era.
Monteroren ikerketek fenomenologiaren bidetik egiten dute gehienetan. Filosofiaren historialari gisa Parmenidesen pentsamenduaren eta Kanten filosofiaren metodologia aztertu du.
Lanak
Monteroren lan nagusiak hauek dira: Parménides (1960), La presencia humana (1971, Gizakiaren presentzia), El empirismo kantiano (1973, Kanten enpirismoa), Objetos y palabras (1976, Objektuak eta hitzak) eta Mente y sentido interno en la Crítica de la razón pura (1985, Adimena eta zentzua Arrazoi hutsaren kritikan). Filosofia-artikulu ugari idatzi ditu filosofiako aldizkarietan.
Erreferentziak
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
| Autoritate kontrola |
|---|
Datuak: Q12257851