Fa maior

Fa maior (latinezko sisteman FaM laburtua eta, ingelesezkoan F), fa notaren eskala nagusian datzan tonalitatea da, eta fa, sol, la, si bemol, do, re, mi eta fa notak ditu. Bere klabe armadurak, bemol 1 du, si. Bere tonalitate erlatiboa, re minor da, eta bere tonalitate homonimoa, Fa minor.

Fa maior
Musika
Tonalitate erlatiboaRe minor
Tonalitate paraleloaFa minor
Notak
fa, sol, la, si♭, do, re, mi, fa

Erabilerak

Fa nagusia, korno ingelesa, klarinete tenorea, kornoa Fan, tronpeta Fan eta tuba wagnertarraren tonalitate naturala da. Honela, musika tresna hauentzako Fa nagusiko musika, Do nagusian idatzia dago. Hauetatik gehienek, idatzitakoa baino bosteko bat baxuagoko soinua ateratzen dute, tronpeta Fan izan ezik, lauko zehatz goiko bateko soinua ateratzen duena.

Francesco Maria Veracinik Dresdeko printzearentzat idatzi zituen sei oberturetatik, asko Fa nagusian edo Si bemol nagusian idatzita daude, printzearen orkestrako haizezko musika tresnak oso mugatuak baitziren. Fan, Fa bemol nagusiko (hiruko nagusi batekin, hiruko txiki batekin eta lauko zehatz batekin eratzen dena) arpegio bat ere badago.

Tonalitate honetan idatzitako lan ospetsuak

Musika klasikoan

Beste musika motak

Erreferentziak
  1. Nagore, María. (1998). La utilización del folklore en la obra de Jesús Guridi. Las Diez melodías vascas (The use of folklore in Jesús Guridi´s work. The Diez melodías vascas). Univ. de Valladolid. Fac. de Filosofía y Letras Plaza de la Universidad s/n, 73-86 or. ISSN 1138-8552..

Kanpo estekak


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.