Esteban Bilbao

Deustuko Unibertsitatean ikasi ondoren, gazte-gaztea hasi zen politikan. 25 urte besterik ez zituela, jadanik Bilboko zinegotzia izan zen Alderdi Tradizionalistarekin. 1916an jaimisten laguntzari esker Gipuzkoako diputatu bilakatu zen Madrilgo gorteetan. Senataria (Bizkaia, 1919), eta berriz ere diputatua (Lizarra, 1921) izan zen.

Primo de Riveraren laguntzailerik garrantzitsuenetakoa izan zen, diktaduraren garaian (1923-1930). 1926tik 1930era arte, Bizkaiko Foru Aldundiko diputatu nagusi izan zen. Espainiako II. Errepublikaren garaian Gorteetako diputatu izan zen (Nafarroa, 1933), eta eskuindarren altxamendu eta prestakuntza guztietan hartu zuen parte, isilean pasa bazen ere. Comunión Tradicionalistaren buruzagi bilakatu zen, eta, Sanjurjada eta gero, Lugora erbesteratu zuten.

Gerra Zibilaren hasieran Bilbon zegoen. Errepublikaren aldekoek atxilotu eta Altuna Mendi itsasontzi-espetxera eraman zuten. 1936ko irailaren 25ean, Gurutze Gorriari esker, Francok preso zeukan Bilboko alkate Ernesto Erkorekarekin trukatu zuten. Francok gerra irabazi ondoren, eta lehen gobernua osatu zutelarik, 1939ko abuztuaren 9an Justiziako ministro izendatu zuten[1].

1943an kargua utzi eta 1965 bitartean Espainiako Gorteetako presidentea izan zen, Antonio Iturmendik ordezkatua izan arte. 1948an Erreinuko Kontseiluko buru egin zuten.

Hainbat egunkaritarako idatzi zuen: Diario de Navarra, El Fuerista, El Diario Vasco, El Pueblo Vasco, El Correo Español, La Gaceta del Norte, El Pensamiento Navarro eta El Día.