Errotari

Errotaria edo Salataria (Clitopilus prunulus) perretxiko mota bat da.[1]

Errotaria
Iraute egoera

Arrisku txikia  (IUCN 3.1)
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaEntolomataceae
GeneroaClitopilus
Espeziea Clitopilus prunulus
(Scop. ex Fr.) P. Kumm.
Mikologia
 
orriak himenioan
 
txapel ganbila
 
himenioa dekurrentea da
 
hanka biluzik dago
 
espora arrosak dauzka
 
saprobioa da
 
jangarria da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Deskribapena

Perretxiko honen txapelaren diametroak 3-10 cm du. Txapela oso hauskorra da, eta hasieran ganbila eta titidun samarra, baina gero leundu egiten da, eta azkenik Clitocybe moduan erditik sartua. Txapelaren ertza biribilkatua da ale gaztea denean, baina ale heldua bada, irregularra eta uhindua. Txapeleko azala lehorra eta matea da, kolore zurixkakoa, eta batzuetan grisaxka erdialdean. Orriak oso dekurrenteak dira, hasieran zurixkak eta gero, esporak helduak direnean, arrosak. Hanka motz, zuri eta matea du, eta askotan eszentrikoa. Mami zuria, oso biguna eta hauskorra. Irin freskoaren usain eta zapore nabarmenak. Espora arrosak, fusiformeak albotik ikusita eta angeludunak aurretik begiratuta.

Errotaria.

Jateko ona da, sukaldaritzan asko erabiltzen da gainera, baina kontuz ibili behar da Clitocybe cerussata eta Clitocybe rivulosa pozoitsuekin ez nahasteko. Hauek leku berdinetan ateratzen dira, eta askotan elkarrekin. Dena dela, desberdintasunak badituzte: Clitocybe prunulus hauskorra da, irin usain nabarmena du eta orriak oso dekurrenteak dira, eta ale heldua bada, arrosak. Clitocybe pozoitsuak berriz, elastikoak dira, usaina ahulagoa dute, irina eta anisaren artekoa, eta orriak ez dira hain dekurrenteak eta arrosak, krema-zurixkak baizik.

Espezie hau bereizteko, irin-usainari erreparatu behar digu; aintzat hartzekoak dira, halaber, haragiaren hauskortasuna eta esporak ondu ahala orriek hartzen duten kolore arrosa. Ezaugarri horiek kontuan izanda, ez dugu kolore zuriko eta toxikotasun handiko Clitocybe espeziarekin nahasteko arriskurik izango.

Bizilekua

Oso perretxiko arrunta da udan eta udazkenean, belar artean, hostozabal desberdinen azpian ateratzen da, talde txikietan. Askotan, Boletus edulis onddotik hurbil ernamuintzen denez, “salatari” ere deitzen zaio.

Galeria

Erreferentziak

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza     Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012     Euskalnatura     Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987     Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973     Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.

Kanpo estekak

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.