Errizino-olio
Errizino-olioa akain-belarraren hazitik ateratzen den landare olio mota bat da. Likidoa kolore gabea edota arinki horixka bat du, ez du usainik eta zapore oso motela du. Irakite puntua 313 ° C eta 961 kg / m3-ko dentsitatea ditu. Dauzkan koipe azido kateen %90a azido errizinoleikotik datorzkio; bere beste osagai narbarmenetako batzuk azido oleikoa eta azido linoleikoa dira.

Antzinatik sendagarri erabilpenak eman zaizkio, denetan ezagunena libragarri gisa. Bestalde, Hego Euskal Herria eta Espainian Espainiako Gerra Zibilan eta ondorengo Francoren diktadurako jazarpenean ohiko zigorren artean errizino-olio gaindosiak edatera derrigortzea zegoen, bereziki emakumeei, libragarria izanik, pixa eta kaka eraginarazi eta denen aurrean lotsagarri gera zitezen[1][2].
Erreferentziak
- " Las hermanas Daria y Mercedes Buxadé Adroher se unieron en Mallorca a una expedición republicana como personal sanitario. Fueron detenidas por los falangistas que quisieron "comprobar" su virginidad. En el cuartel fueron brutalmente violadas. Después las obligaron a tomar aceite de ricino, que provocaba diarreas constantes, y fueron "paseadas" por las calles por su captores.", Violaciones, humillación y tortura: así trató el franquismo a las mujeres detenidas. Playgroundnoticias (Gaztelaniaz)
- Breve y truculenta historia del aceite de ricino. 2009ko apirilaren 2a, La Pluma Viperina (Gaztelaniaz)