Ernestina Otero

Ernestina Otero Sestelo, (Redondela, Pontevedra, 1890eko urriaren 23a – ib., Pontevedra, 1956ko otsailaren 13a) galiziar maistra, pedagogoa eta eskolako zuzendaria izan zen.

Ernestina Otero
Bizitza
JaiotzaRedondela, 1890eko urriaren 23a
Herrialdea Galizia
HeriotzaRedondela, 1956ko otsailaren 13a (65 urte)
Familia
AitaPedro Otero Milleiro
Ezkontidea(k)Luis Pereira Miguez (en) Itzuli
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakirakaslea eta pedagogoa

Biografia

Ernestinak, zazpi neba-arrebetatik zaharrenak, Redondelan egin zituen lehen ikasketak, eta Pontevedran, oinarrizko irakasleenak. 1908an amaitu zituen ikasketak, eta, gero, goi-mailako tituluarekin osatu zuen Madrilgo Irakasleen Goi Mailako Ikasketen Eskolako bigarren promozioan (1910-1913), non Irakaskuntzako Erakunde Libreko irakasleen eragina jaso baitzuen, Luis de Zuluetarena estareko.[1]

1914an bere herriko Luís Pereira Míguez farmazeutikoarekin ezkondu zen, eta Pontevedrako Eskola Normalean pedagogia irakasle izendatu zuten.

Maistra ibilbidea

Bigarren Errepublikako gobernura iritsi zenean, Ernestinak Irakasle Eskola zuzendu zuen eta Pontevedrako Lehen Hezkuntzako Kontseilu Probintzialeko buru izan zen. Azken kargu horretan egon zen denboran, hainbat kanpaina egin ziren haurrak eskolara joatea sustatzeko, ikastetxeak sortzea bultzatu zen, helduen hezkuntza zabaldu zen, udal-batzordeekin lankidetzan aritu ziren nekazaritza-eremu esperimentalak eta artisautza- eta industria-tailerrak erabiltzeko, eta Galiziako ezaugarri geografikoak eta kulturalak aztertzea eta ikertzea sustatu zen. Estudos Galegos mintegian eta beste ekimen batzuetan ere parte hartu zuen, hala nola Galiziako Landa Eskolan.[2] 1933an Galiziako intelektualen manifestua sinatu zuen Autonomia Estatutuaren alde.[3]

Gerra zibilaren eragina

Espainiako Gerra Zibila hastean, gobernuak katedratik bereizi, eta baja eman zioten eskalan (1937ko ekainaren 12a). Gerra amaitu ondoren, bere espedientea berrikusi eta bere kargura itzuli zen, “zuzendaritza eta konfiantzako karguak nahitaez lekuz aldatu eta desgaitu” (1939ko abenduaren 7a). Ourensera bidali zuten, eta hamar urte eman zituen han, 1951ko urriaren 1ean Pontevedrako Eskola Normaleko pedagogiako irakasle numerarioaren plaza bete zuen arte (gero Xesuseko Santa Tareixa Irakasle Eskola deitu zioten).

Ernestina Otero Sesteloren hilarria, Redondelako Os Eidos hilerrian

1951n Pontevedrara itzuli zen, eta bost urte geroago hil zen, 65 urte zituela.[1]

Aintzatespenak
  • Redondelako Udalak bere izena daraman kale bat eskaini zion.
  • Ernestina Otero sariak, Pontevedrako Udaleko Berdintasun Zinegotzigoak sustatuak, Galiziako unibertsitateetako ikasleentzako gradu eta master amaierako lanetan genero-ikuspegia txertatzeko.[4]
  • Ernestina Otero 'Loitando pola Igualdade' sariak, Redondelako Paxaretas Asemblea Feministak sustatuak[5]

Bibliografia
  • Puga Pereira, Manuel (1992). «Ernestina Otero Sestelo. Pedagoga». Sada: Edicións do Castro. ISBN 84-7492-576-2. 
  • Marco, Aurora (2007). «Dicionario de mulleres galegas». Vigo: A Nosa Terra. ISBN 978-84-8341-146-9. 

Erreferentziak
  1. «Ernestina Elena Otero Sestelo | Álbum de mulleres | culturagalega.org» www.culturagalega.org.
  2. Manuel Puga repasa la vida de la pedagoga Ernestina Otero. 2 de marzo de 2017.
  3. «Ernestina Otero – Almanaque das Irmandades» almanaquedasirmandades.gal.
  4. Vigo, Faro de. La entrega de los Premios Ernestina Otero cierra las actividades del 25-N. .
  5. Vigo, Faro de. «Paxaretas convoca el primer premio "Ernestina Otero" por la igualdad» www.farodevigo.es.

Kanpo estekak
  • Galiziako emakumeak: irakaskuntzarako sarbidea (Galizian) (Historias de Galicia) TVG
  • Bi bizitza... El Correo Gallegoren bi maisu-artxibo
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.