Ennio Flaiano

Ennio Flaiano (Pescara, 1910eko martxoaren 5a - Erroma, 1972ko azaroaren 20a) italiar gidoigile, antzerkigile, eleberrigile, kazetari eta antzerki kritikaria izan zen.

Ennio Flaiano

Bizitza
JaiotzaPescara, 1910eko martxoaren 5a
Herrialdea Italiako Erresuma  (1910eko martxoaren 5a -  1946ko ekainaren 18a)
 Italia  (1946ko ekainaren 18a -  1972ko azaroaren 20a)
HeriotzaErroma, 1972ko azaroaren 20a (62 urte)
Heriotza moduaberezko heriotza: miokardio infartu akutua
Familia
Familia
Hezkuntza
Hizkuntzakitaliera
Jarduerak
Jarduerakgidoilaria, idazlea, kazetaria, literatoa, eleberrigilea, antzerkigilea, zientzia-fikzio idazlea eta dramagilea
Jasotako sariak
IMDB: nm0280919 Allocine: 99521 Allmovie: p89938 IBDB: 77861
Discogs: 3064858 Find a Grave: 34349727 Edit the value on Wikidata

Egunkarietan idatzi zuen eta 1947an Strega Saria irabazi zuen Tempo di uccidere eleberriarekin, Italiak Etiopia inbaditu zuenean girotua. Bere lanik ezagunena Federico Fellinirekin batera idatzi zituen hamar gidoiak dira.

Idazlanak
  • La guerra spiegata ai poveri (1946)
  • Tempo di uccidere (1947)
    • The Short Cut (The Marlboro Press, 1994 new ed.)
  • Diario notturno (1956)
  • La donna nell'armadio (1958)
  • Una e una notte (1959)
  • Il gioco e il massacro (1970)
  • Un marziano a Roma (1971)
  • Le ombre bianche (1972)
  • La solitudine del satiro (posthumous, 1973)
    • The Via Veneto Papers (The Marlboro Press, 1992)
  • Autobiografia del blu di Prussia (posthumous, 1974)
  • Diario degli errori (1977)

Filmografia

Hainbat filmetako gidoilaria izan zen: Roma città libera (1946), Guardie e ladri (1951), La romana (1954), Peccato che sia una canaglia (1955), La notte (1961), Fantasmi a Roma (1961), La decima vittima (1965), La cagna (1972). Tullio Pinellirekin:, Federico Felliniren filmen gidoiak: Luci del varietà (1950), Lo sceicco bianco (1952), I vitelloni (1953), La strada (1954), Il bidone (1955), Le notti de Cabiria (1957), La Dolce Vita (1960), Le tentazioni del dottor Antonio Boccaccio '70ren atala (1962), 8½ (1963), eta Giulietta degli spiriti (1965).

Kanpo estekak
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.