Enki Bilal

Enki Bilal
	; (2010) Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Belgrad, 1951ko urriaren 7a (72 urte)
Herrialdea	Frantzia
Hezkuntza
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	komikigilea, film-zuzendaria, ilustratzailea, gidoilaria, margolaria, posta zigilu diseinatzailea eta telebista-ekoizlea
Lantokia(k)	Paris
Jasotako sariak	ikusi Officer of Arts and Letters ; Merezimenduaren Ordena Nazionaleko Zalduna (2010eko azaroaren 11) ; Grand prix de la ville d'Angoulême (1987) ; Attilio Micheluzzi Award ; Prix Saint-Michel (1980) : The Black Order Brigade (en) ; Yellow Kid Award (1976) ; Ohorezko Legioko zalduna (2022ko abenduaren 29a) ;
	enkibilal.fr

Enki Bilal (Belgrad, 1951ko urriaren 7a) marrazkilari frantsesa da, jatorriz jugoslaviarra. Hamar urte zituela iritsi zen Frantziara.

Ibilbide artistikoa

1972an debutatu zuen Pilote aldizkariko komikian. Han Pierre Christin gidoigilea ezagutu zuen. Elkarrekin hainbat kontakizun sortu zituzten, politika-fikziozkoak, besteak beste: Les Phalanges de l´ordre noir (1978-1979, Ordena beltzeko Falangeak), Partie de chasse (1981-1983, Ehizaldia). Enki Bilalek berak sortu zituen La Foire aux immortels (Hilezkorren feria) kontakizuneko gidoiak. Lan horretan XXI. mendeko Parisera iristen dira Egiptoko mitologiako jainkoak. Kontakizun horrek bi luzapen izan zituen, La Femme piège (1986, Emakume-iruzurra) eta Froid Équateur (1992, Ekuatore hotza). 1998an Bilalek Le Sommeil du monstre (Munstroaren loa) trilogia hasi zuen, Sarajevoren bonbardaketaren oroitzapena batetik, eta, bestetik, erlijio-integrismoen arteko elkartasunaren irudia hartzen duen totalitarismoa nahasten dituena.

Komiki lanez gainera, hainbat liburutako azalak marraztu zituen, eta baita film iragarkiak ere (Alain Resnaisen Mon Oncle d´Amerique, Werner Herzogen Pays où rêvent les fourmis vertes). Filmetarako dekorazioak ere egin zituen: Alain Resnaisen La vie est un roman (Bizitza eleberri bat da), Jean-Jacques Annauden Le nom de la rose (Arrosaren izena). Filmak ere zuzendu zituen: Bunker Palace Hotel (1989, Jean-Louis Trintignant eta Carole Bouquetekin batera), Tykho Moon (1997, Richard Bohringer eta Julie Delpyrekin batera), Immortel: ad vitam (2004).

Obra

Komikiak

L'Appel des étoiles, 1975.
Légendes d'aujourd'hui:
- La Croisière des oubliés, 1975.
- Le Vaisseau de pierre, 1976.
- La Ville qui n'existait pas, 1977.
Fins de siècle:
- Les Phalanges de l'Ordre noir, 1979.
- Partie de chasse, 1983.
Mémoires d'outre-espace, 1978.
Exterminateur 17, 1979.
La Trilogie Nikopol:

La Foire aux immortels, 1980.
La Femme piège, 1986.
Froid Équateur, 1992.

Le Bol maudit, 1982.
Crux Universalis, 1982.
Los Angeles - L'Étoile oubliée de Laurie Bloom, 1984.
L'État des stocks :
- L'État des stocks, Futuropolis, 1986.
- Milleneufcentquatrevingtdixneuf, 1999.
- Nouvel état des stocks, 2006
Cœurs sanglants et autres faits divers, 1988.
Mémoires d'autres temps : Histoires courtes 1971-1981, 1996.
Bleu Sang, 1994.
La Tétralogie du Monstre, 2007:

Le Sommeil du Monstre, 1998.
32 Décembre, 2003.
Rendez-vous à Paris, 2006.
Quatre ?, 2007.

Animal’z, 2009.
Julia & Roem, 2011.

Filmak

1989 : Bunker Palace Hôtel
1996 : Tykho Moon
2004 : Immortel, ad vitam
2006 : Cinémonstre
2011 : Animal’z

Erreferentziak

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Enki Bilal

Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/26 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

Datuak: Q333668
Multimedia: Enki Bilal / Q333668

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.