Elena Espejo

Elena Espejo (Tangerren, Maroko, 1930eko ekainaren 30a) aktore, errealizadore eta antzerki- eta zinema-ekoizlea da.

Elena Espejo
Bizitza
JaiotzaTanger, 1930eko ekainaren 30a (93 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakaktorea, zinema aktorea eta zinema ekoizlea
IMDB: nm0260854 Edit the value on Wikidata

Biografia

Heziketa

Ikuskizunen munduarekin inolako harremanik ez zuen familia batean jaio zen Espejo.[1] Batxilergoa Marokoko Lizeo Frantsesean amaitu eta aitaren errezeloak gainditu ondoren, Espejok interpretazioan lan egitea erabaki zuen. Horretarako Bartzelonara joan zen familiarekin, eta Joan Magriñà dantzari eta koreografoaren akademian hasi zen, bai eta musika-pedagogian ere aritzen den Marta Grau zinema eta antzerki katalaneko aktorearen deklamazio-klaseetan ere.

Ibilbidea

Aktore hasiera

Elena Espejoren eszenatokietarako debuta Mary Santpere edo Aladyren errebista-interpreteen artean egin zuen. Garai hartako Paralelo bartzelonarraren bi pertsonaia ezagunak dira.[2] Ignacio F. Iquinok hamazortzi urterekin aurkituta, bi film laburretan debutatzea proposatu zion, eta Canción mortal (1948) filmarekin, aktoreak lankidetza erregularra hasi zuen Vallseko zuzendariarekin.

Bere interpretazio zinematografikoetan, Conrado San Martinekin bikote artistikoa osatu zuen berrogeita hamarreko hamarkadako zenbait filmetan, eta, hala, Emisora Films-i esker, bertako star-systemean sartu zen. Aktore horrekin bost titulu lortu zituen.

Espejo Films ekoiztetxea

1951n produkzio-etxea itxi zutenean, Elena Espejok bere produkzio-etxea sortzea erabaki zuen, Espejo Films.[3] Garai hartako zinematografia-industria gizonen esku zegoen batez ere, eta ezaugarri hauexek zituen: inbertitzeko ahalmen urria, banatzaileen mendekotasun handia eta gaitasun profesionalen definiziorik eza.[1] Testuinguru hori gorabehera, Espejo Films-ek Zalacaín el aventurero estreinaldiarekin (Juan de Orduña, 1955) debuta egin zuen, eta hirurogeiko hamarkadaren hasieran ekoizpen-etapa itxi zuen Kilometro 12 izeneko proiektuarekin (Clemente Pamplona, 1961) edo zuzendari berezi baten apustu arriskutsuarekin (Carlos Serrano de Osma, La rosa roja, 1960). Produkzio-etxea ixtean, Elena Espejok bere ibilbide profesionalari eutsi zion, telebista eta irratia bere antzerki-ibilbidearekin konbinatuz. 1950eko hamarkadaren amaieran, La dama verde (Guillermo Sautier Casaseca, 1958) edo Leyla (1959, Joaquín Romero Marchent) bezalako muntaketetan ikusi genuen, baita bere konpainia sortu ere.[4][2]

Aintzatespena
  • 2020an, haren irudia ezagutzeko, Espainiako Filmotekak omenaldia egin zion, laurogeita hamargarren urtebetetzea zela eta.[5]

Lanak
  • Un hombre de mundo (1949)
  • Apartado de correos 1001 (1950)
  • El pasado amenaza (1950)
  • El señorito Octavio (1950)
  • Un soltero difícil (1950)
  • Duda (1951)
  • Me quiero casar contigo (1951)
  • Maldición gitana (1953)
  • Zalacaín el aventurero (1955)
  • La vida es maravillosa (1956)
  • La rana verde (1960)
  • La rosa roja (1960)
  • Pasa la tuna (1960)
  • Kilómetro 12 (1961)
  • Una tal Dulcinea (1963)
  • Aquella joven de blanco (1965)
  • Proceso a una estrella (1966)

Erreferentziak
  1. Filmoteca Española entrevista a Elena Espejo como parte de la celebración de su 90 cumpleaños. Filmoteca Española 2 juliol 2020.
  2. 90 años de Elena Espejo. A propósito de nuestra memoria desigual.. Filmoteca Española 26 juny 2020.
  3. Emisora Films | enciclopèdia.cat. .
  4. Elena Espejo. Centro de documentación de las Artes Escénicas y de la Música.
  5. Filmoteca celebra los noventa años de Elena Espejo. CIMA 23 juny 2020.

Kanpo estekak
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.