Egin (egunkaria)

Egin Euskal Herriko egunkari enblematikoa izan zen, 1977an lehenengo alea argitaratu zuena. Batez ere gaztelania erabiltzen zuen, baina euskara eta frantsesa ere bai. Hernanin inprimatzen zen eta Orain S.A. enpresa zen egunkariaren jabea. Egunkari ezkertiar eta abertzalea zen.

Egin
EGIN.png
Motainformazio orokorra
Fitxa teknikoa
Hizkuntzagaztelania, euskara
Argitaratze lekuaHernani (Gipuzkoa)
Koloreakoloreko eta zuri-beltzeko orriak tartekatzen zituen
ArgitaletxeaOrain S.A.
Banaketa
Banatze-eremuaEuskal Herria
Maiztasunaegunero
Historia
IdeologiaEzkertiar eta abertzalea
SortzaileaAkziodun herritarrak
ZuzendariaJabier Salutregi (espetxean zuzendaria izateagatik)

1998an, Baltasar Garzón epailearen aginduz itxi zuten, ETAren zati bat zelakoan. Egunkari horren itxiera Dena da ETAren lehen urratsa bilakatu zen.

Historia

1978ko Sanferminak.

Eginek hainbat eraso pairatu zituen bere sorreratik, bai Espainiako Estatuaren aldetik, eta baita inkontrolatuen aldetik ere. 1985ean, GALek Xabier Galdeano egunkariko erredaktorea hil zuen.

1980ko hamarkadan, Euskal Rock Erradikalaren bultzatzaile nabarietako bat izan zen.

Itxiera

1998ko uztailaren 15ean, Baltasar Garzón epaileak Egin eta Egin Irratia ixteko agindua eman zuen, ETAk gidatutako erakunde-sare baten parte zirela leporatuta. Guztira 150 guardia zibilek hartu zuten parte operazioan. Geroago, akusazio hori ustela zela frogatu zen, baina hedabideok ez ziren berriz ireki.

Egin itxi eta biharamunean Euskadi Información behin-behineko egunkaria kaleratzen hasi ziren, harik eta 1999ko urtarrilaren 30ean, Gara egunkaria sortu zen arte.

Epaia Eginen alde

Egin itxi eta handik 11 urtera, 2009an, itxiera bidezkoa ez zela iritzi zion Espainiako Epaitegi Gorenak. Hala eta guztiz, jadanik Egineko langile zein zuzendaritza taldekoek gartzela zigor zein beste zigor mota gogorrak jasota zeuzkaten eta ez zieten dirurik edo besterik itzuli.[1]

AVT edo Terrorismoaren Aurkako Erakundeak gogor kritikatu zuen erabaki hori: erakunde horren iritziz, egunkariko langile zein enpresak ordainetan dirua edo zer edo zer eskatu ahalko zuten epaia ikusi eta berehala. AVTren beldurrak ezerezean geratu ziren. Izatez, Eginek edo bere langileek ordainetan ez zuten ezer jaso: horrez gain, beraien materiala hondatu, hautsi eta alferrik galdu egin zen. Itxi ondoren, beraien estudioetara sartzeko baimenik gabe egon ziren urteetan eta Espainiako gobernuaren menpe egondako material gehienak desagertu, apurtu edo galdu egin dira.[2]

Espainiako polizia nazional batek esandakoa

Enrique Pamiée EAEko poliziaburuak zera esan zuen 2021ean idatzitako liburuaren hariraː «Gau hartan, Hernanik Normandiako lehorreratzea zirudien; [polizien zabalpen] izugarria zegoen eta Garzón Donostiara joana zen, operazioa eremutik bertatik zuzentzeko... Egunkariak erredakzioa, administrazioa eta errotatiba zeuzkan nabean sartzera gindoazen, eta, gainera, Egin irratia eta Orain SA argitaletxea ixtera gindoazen. Adrenalina gorenean zegoen eta, sartu ginenean, bertan zeudenak neutralizatzen hasi ginen [...] Agindua zen errotatibek ezin zutela funtzionatu, baina ez genekienez erabiltzen, kide batek burnizko barra bat hartu zuen eta kolpeka hasi zitzaion hortik zegoen panel bati…». «Egia esan, gozatu zen harekin»[3].

Bitxikeriak

Egin itxi eta gutxira, orduko Espainiako lehendakari Jose María Aznarrek zera esan zuenː "Norbaitek pentsatu zuen Egin egunkaria ixtera ez ginela ausartuko, ezta?".[4] Eta zeharka Garzónen agindupean egindako itxiera, benetan bere agindupean egindako erabakia izan zela esan zuen. Urte horietan IUko buruzagi Julio Anguitak esaldi hori kontuan hartuta Aznarrek bere burua salatu zuela esan zuen eta itxieraren benetako agindua Espainiako Gobernuak eman zuela ziurtatu zuen.

2019an, egunkaria itxi eta handik 21 urtera, Gara egunkariak 3 milioi eurotik gora ordaindu behar izan zizkion Gizarte Segurantzari, Eginen zorragatik. Arrazoia zera zen, "enpresen arteko ondorengotza ideologikoa" izatea,Auzitegi Gorenekoa Baltasar Garzón epailearen iritziz.[5]

Erreferentziak

Ikus, gainera

Kanpo estekak

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.