Donostiako arraunketa

Kontxako Bandera (1915). Argazkian lehian ageri diren bi traineruetako bat Donostiakoa da, urte horretan garailea izan zena Soterotxo patroi zela.

Traineru arraunketako kirola, kostako herri guztietan bezala, arrantzaleen lanbidetik sortu zen Donostian ere XIX. mendean, eta, arrantza-jarduera indartsuko hiria izanik, parte hartze zabala izan zuten bertako kuadrillek garaiko estropada eta desafioetan.

Donostian dokumentatua dagoen traineru-estropadarik zaharrena 1845 urtekoa da.[1][2][3] Urte hartako abuztuaren 12an, Gipuzkoako bederatzi traineru lehiatu ziren (Hondarribia, Pasaia, Donostia, Orio, Zarautz, Getaria, Zumaia, Deba eta Mutriku) Kontxako uretan eta Donostiako trainerua izan zen irabazlea. Garaiko kazetek diotenez, tenplete gisako bat jarri zioten Isabel II.a erreginari Apaizen pasealekuan, eta handik estropadez gozatzen izan omen zen familiarekin batera.[4][5][6][7]

Hurrengo urteetan ere hainbat estropada jokatu ziren. Horrela, beste aipamen bat 1852koa da, abuztuko Amabirjinaren egunean (15ean) antolatutako estropada bat aipatzen denekoa.[8][9] Traineru donostiar baten aipamen zuzena egiten den beste estropada bat 1853koa da, Baionan jokatutako estropada bati buruzkoa.[10] 1858an, hamaseina arraunlariko bi ontzi lehian aritu ziren beste estropada bat dago dokumentatua Donostian (Napoleon III.a lekuko izan zuena).[4]

Hala ere, donostiar arraunketaren benetako historia 1879an hasi zen. Urte hartako Kontxako Banderan, historiako lehenean, donostiarrek parte hartu zuten eta, hain zuzen, Lequeitiana traineru donostiarra atera zen irabazle.[11][12] Lanbidez arrantzan aritzen patroien garaia zen traineru lehiaketen lehen urte haiena; patroi bakoitzak egunerorko arrantza jardunean lankide zituen arrantzale-arraunlarien kuadrilletan oinarrituz osatzen zituen tripulazioak estropada eta desafioetarako. Patroia zen kuadrilla horietan nagusi eta buru nabarmena, eta, horregatik, patroi famatu handien izenak datozkigu oroimenera donostiarren garai haiek gogoratzean, hala nola Luis Karril, "Kiriko" edo "Soterotxo".

Donostiako traineruek historian izan duten mailarik onena garai honetakoa dela esan daiteke. XIX. mendeko azken hamarkadetan eta XX. mendeko lehenetan punta-puntakoak ziren traineru donostiarrak, Kontxako Banderan lortutako garaipen ugariek erakusten duten moduan: banderaren lehen 30 edizioetatik 13 irabazi zituen Donostiak, eta oraindik indarrean dagoen errekorra lortu zuten, jarraian 7 bandera eskuratuta 1883-1894 bitartean. Hauek dira garai horretako patroirik ezagunenak:

Juan Kruz Karril "Txorrolo"

Kontxako Bandera (1915)

1879an Kontxako historiako lehenengo bandera irabazi zuen patroia dugu Juan Kruz Karril (ezinenez, "Txorrolo") patroia, Luis Karril handiaren anaia. Hainbat lekutan Pasaiako Avante agertzen bada ere lehen bandera horren irabazle modura, garaiko egunkariek argi uzten dute Lequeitiana traineru donostiarra izan zela garailea, Orioko bi traineruren aurretik geratuta.[11][12][13]

Hurrengo urtean, 1880an, bigarren gelditu zen. 1889an eta 1890ean ere parte hartu zuen, baina Luis Karril anaia nagusitu zitzaion, eta 1892an, berriz, Kiriko.

Joxe Jabier Uresberueta

1883ko Kontxako Bandera irabazi zuen Angelita traineruarekin. Bigarren geratu zen 1898an eta 1906ko Kontxako Banderan ere parte hartu zuen. Luis Karril handiari irabazi zion 1882an Kontxako estropada batean, baina argitzeke dago Kontxako Bandera zen ala bestelako estropada bat zen.[14] Patroi aritu aurretiko garaian, arraunlari gisa, Getaria eta Donostiako bi batelen arteko desafio ospetsu batean irabazle izan zen, artean gaztetxo zela, 1869an. Izurdia eta Potakorra zuten izena, hurrenez hurren, getariarren eta donostiarren batelek, eta bertsopaperetan jasoa ere geratu zen desafio sonatu hura.[15]

Jendea arroketan, Kontxako Bandera ikusten (1915)

Kirol-jardueraz aparte, Donostiako portuan sardina eta antxoaren arrantzarako ohiko traineru eta lantxen ordez arrantza-baporeak sartu zituen lehen arrantza-patroia izan zen[14] [16](beste erabilera batzuetarako bapore handiak lehendik sartuak zituen Mercader familiak, 1877tik aurrera). 1900ean, Pierre Mari baporea erosi zuen Donibane Lohizunen, eta Denak-Bat izen berria emanda, Donostian matrikulatu zuen. Gerora, beste bapore batzuk ekarri edo eraikiarazi zituen.

Jose Mari Iturriza

1887ko Kontxako Bandera irabazi zuen Jose Mari Iturrizak. Iturriza abizeneko patroi batek beste edizioren batean parte hartu zuen, baina izena agertzen ez denez, ezin da jakin Joxe Mari ala beste urte batzuetan agertzen den Manuel zen.

Luis Karril

Donostiako arraunketaren eta, oro har, traineru arraunketaren historiaren ikono handienetako bat da. Kontxako Banderari dagokionez, 1889ko eta 1890eko banderak irabazi zituen Luis Karrilek. Baina benetan ospetsu egin zuena 1890ean jokatutako Ondarroaren aurkako desafioa izan zen. Seguru asko arraunketaren historian sonatuena izan den desafio hark ikusmira bizia sortu zuen, eta apustu ikaragarriak izan ziren alde baten eta bestearen alde; estropada irabazita, Luis Karril erabateko idolo bihurtu zen donostiarren artean.[17]

Estropada famatu haren ondoren, Baionako traineru batek beste desafio bat bota zion Donostiari, baina oraingoan Luis Karrilen mutilek galdu egin zuten, zirkunstantzia polemiko eta guzti (abordatu egin zuten, antza, donostiarren trainerua, eta estropada irabazteko aukerak galdu zituen hor).[18] Porrot horri zela medio, uko egin zion aurrerantzean Donostiako trainerua gidatzeko zereginari, eta "Kiriko"k hartu zuen traineruaren ardura, Karrilek berak hala gomendatuta.

Luis Karril ezaguna da, era berean, heriotza tragikoa izan zuelako. Bere arrantza kuadrillarekin arrantzan ari zela, haize bolada bortitz batek txalupa irauli eta kroskoari eutsita iraun behar izan zuen luzaro, bere kuadrillakideak bezala. Hala ere, indarrak azkenean huts egin eta banaka-banaka asmatu eta itota hiltzen joan ziren. Arrantza kuadrillako lau arrantzale besterik ez ziren salbatu. 1892ko urriaren 19a zen.

Leku askotan jaiotzez asturiarra zela agertzen bada ere, Luis Karril donostiarra zen, bere familia osoa bezala[19][20]. Luis Karrilek Torrekua goitizena zuen (Luis Torrekua), Torrean bizi zelako, garai batean Itsas Kontsuletxe izandakoan, gaur egungo Euskal Itsas Museoan[21]. Hain zen ezaguna goitizena, 1889ko Kontxako Banderaren agirietan irabazlea ez da Luis Karril izen-abizenez ageri, Luis Torrekua goitizena bakarrik aipatzen da[19].

Kontxako bandera txalupa batetik ikusten (1918)

Frantzisko Zubiaurre "Kiriko"[22]

Kontxan garaipen gehien lortutako patroi donostiarra da "Kiriko": guztira 5 Kontxako Bandera lortu zituen. 1891n Donostiako traineruaren lema hartu eta 1891ko Kontxako Banderan garaile atera zen, 1892an eta 1894an bezalaxe. Hurrengo urtean, 1895ean, traineru donostiarrei debekatu egin zitzaien parte hartzea, azken urteetan nagusi zirenez (7 edizio jarraian irabazi zituzten 1894 arte, jarraian irabazitako Kontxako Banderen errekorra); horrela, antolakuntzak inguruko herrietako traineruak parte hartzera anima zitezen nahi zuen.[23]

Kirikoren garaipenak ordea ez ziren amaitu: urte batzuetan traineru donostiarraren gidaritza utzia izan ondoren, 1910eko hamarkadaren bukaeran berriro ere traineruaren ardura hartu eta Kontxako bi bandera gehiago (1918 eta 1920) eta Abrako bandera sonatua (1919) lortu zituen.[24] [25]

Azken bandera horretan egin zuen arraunketaren historian hain famatua den "Kirikoren ziaboga,"[26][14] traineru lehiakideari aurrea hartzeko aukera eman omen zion ziaboga paregabea.[27][28]

Izan ere, Kirikok ziaboga emateko modu berritzaile bat plazaratu zuen. Nolabait esan liteke ziaboga emateko era modernoaren sortzailea dela. Hori eman zuen aditzera garaiko kronikari batek 1894ko Kontxako Banderan aritu zen Kirikoren ontziaren maniobra iruzkindu zuenean.[29][30]

Frantzisko Silva

Jendea arroketan, Kontxako Bandera ikusten (1917)

1897ko Kontxako Bandera irabazi zuen Frantzisko Silvak,[14] eta hamarkada horretako beste ia edizio guztietan ere hartu zuen parte: 1892, 1894, 1896, 1898, 1899 eta 1900. Goian aipatu bezala, 1895ean Donostiari ez zitzaion Kontxan parte hartzen utzi, beste herrietako traineruek parte hartzeari uko egin ez ziezaioten;[23] traineru donostiar batzuentzat beste estropada bat antolatu zen beste egun batean, kontsolazio gisa-edo, eta Silvaren ontziak irabazi zuen.

Fraixku[31] Bakeriza "Soterotxo"[32]

Jendea hondartzan, Kontxako Bandera ikusten (1926)

Bizibidez arrantzalea zen[33], garaiko arraunlari eta patroi gehienak bezala (azken arrantzale urteak, Donostian oso ezaguna zen Trinido arrantza-ontzian egin zituen)[31].

Patroi honen kirol-garaipen nagusiak 1915eko eta 1922ko Kontxako Banderak izan ziren. 1915ean donostiarrek ez zuten trainerurik ateratzeko asmorik, baina azkenean Soterotxo jarri zen traineruko lemazain, eta bere kuadrilla ekarri zuen trainerurako. Hirian ez zen ongi ikusten egitasmo hori, Soterotxo kaxkarintzat baitzeukaten, eta beldur ziren ez ote ziren kuadrilla horrekin barregarri geldituko.[34][14] Azkenean, baina, pronostikoak hautsi eta garaile atera zen Donostiako trainerua. Urte hartan faborito nagusi zen Oriori burla egin zioten donostiar herritarrek, Orio irudikatzen zuen hilkutxa bat ere kaleetan zehar ibilita. Hurrengo urtean, 1916an, oriotarren atzetik bigarren geratu zen Soterotxoren trainerua, eta Orioko arraunlari batzuk, garaile zetozela donostiarren aurretik, horiei iseka eginez ziaka arraunean aritu omen ziren une batez.[35]

Kontxako bandera Aquariumetik ikusten (1931)

Esan bezala, urte haietan nahikoa zalaparta izan zela Donostiako herritarren artean, ontziak osatzerakoan. Eta 1916ko bandera galdu ondoren, zeresana eta eztabaida ez zen falta izan. Honakoa idatzi zuen bertsolari donostiar batek:

Bigarren garaipen bat ere lortu zuen Soterotxok 1922ko Kontxako Banderan. 1923an berriz bigarren geratu zen, eta hurrengo urteetan ez zuen lortu emaitza aipagarririk.

Aipatu beharra dago egungo araudiarekin beste hirugarren bandera bat ere irabazia izango zuela Soterotxok: bi jardunaldiak batuz, banderako denbora onena egin zuten donostiarrek haren gidaritzapean 1921eko edizioan, baina ez zuten bandera irabazi, garai hartan bigarren jardunaldian ohorezko txanda jokatzen zutenek bakarrik zutelako bandera eskuratzeko aukera. Lehen jardunaldian hirugarren geratu zen Donostia, eta, nahiz eta bi egunetako denboren batura orokorrean zazpi segundoko aldea atera Pasaiari eta zortzikoa Oriori, Pasaiak eskuratu zuen bandera eta Orio izan zen bigarren, ohorezko txandan aritu zirenez bi hauek, eta Donostia, berriz, kontsolazioko txandan. 1943ko banderan gauza bera gertatu zitzaion Oriori, eta orduan araudia aldatu zuten: 1944tik aurrera bi jardunaldietako denborak batu eta edozein traineruk du bandera irabazteko eskubidea.

Loiolatarra taldeko trainerua Kontxako Banderan (1943).

1920ko hamarkadan, ontziak higiarazteko arrantzaleen giza indarra erabiltzeari utzi zitzaionean, arrantzale kuadrillen garaia amaitu zen, eta, hortik aurrera, elkarteen aroa iritsi zen Donostiako arraunketara. Elkarte ugari izango ziren gerora Donostiako arraunketaren historian, guztira 12 elkarte donostiar aritu baitira traineruan Kontxako Banderan.

1932an agertu ziren lehen aldiz horrelako elkarteak. Urte horretan, bi elkarte donostiarrek hartu zuten parte Kontxako Banderan, bakoitza bere izenarekin eta ez hiriaren izenarekin: Amaikak-Bat eta Empuje.[37] Amaikak-Bat taldeak bigarren postua lortu zuen San Pedroren atzetik, eta laugarrena izan zen Empuje. Bietan Soterotxoren familiakoak ziren Bakerizatarrak zeuden patroi. 1933an berriz ere biek hartu zuten parte, emaitza eskasagoekin: Amaikak-Bat hirugarrena eta Empuje azkena.

Ordutik aurrera Amaikak-Batek bakarrik jarraitu zuen: 1934an laugarren izan zen, eta 1935ean bosgarren. Espainiako Gerra Zibilak eragindako hutsunearen ondoren, 1940an oso emaitza ona lortu zuen Amaikak-Batek: bigarren postua lortu zuen Eustakio Iraola "Famao" patroi famatuaren gidaritzapean, baina bigarren jardunaldian irabazle gertatuta. Koldo Mitxelena hizkuntzalari errenteriar ezagunak bertsoak jarri zituen kartzelan estropada hau zela-eta: 1940ko bigarren igandean garaile atera zen Donostiako trainerua, eta kartzelan hain pozik zeudenez donostiarrak, haiei burla egiteko bertso batzuk idatzi zituen. Hona sail horretako bertso bat:

Trainerua Kontxako Banderan (1945).

Esperanza taldeko batela, 1948an Tolosako estropadan irabazitako banderarekin.

1942an ere jardun zuen Kontxan Amaikak-Bat taldeak, baina emaitza apalagoekin. 1941ean Amaikak Batek ez zuen parte hartu, aurreko urtean izan zituzten diru-galerengatik, baina bertako arraunlari asko Chimparta taldean aritu ziren. Bereziki horretarako sorturiko elkartea izan zen Chimparta, eta Amaikak Bateko arduradunen laguntza ere izan zuten uretaratzeko.[40]

1940ko hamarkadan, beste traineru donostiar bat ere izan zen uretan Amaikak-Batekin batera. 1940an Loiola auzoko traineru bat sortu zen, auzo horretako Loiolatarra elkartearen bitartez. Urte horietan laugarren postu batzuk lortu zituen Kontxako Banderan.

1940ko urte hori izan zen taldeek behin betiko koloreak hautatu ahal izan zituzten urtea. Amaikak Batek kolore zuria hautatu zuen (gerora Donostiako taldeen ezaugarri izango zena), eta Loiolatarrak urdina.[41]

"Famao" patroiaren urterik onena 1945 izan zen, Sindicato de Pesca de Guipuzcoa izenpean Teresita traineruarekin donostiarren lehen Espainiako Traineru Txapelketa irabazi baitzuen. Donostiarrak hasieran sailkatuta ez bazeuden ere, Pasai San Pedrok uko egin zion txapelketan parte hartzeari eta haren lekua Donostiak bete zuen. Txapelketa jokatu behar zen egunean oso itsaso txarra zegoen eta donostiarrak eta hondarribiarrak baino ez ziren ausartu ateratzera. Urte hartan, Kontxako Banderan laugarren postuarekin konformatu behar izan zuen Donostiak.

Esperanza taldeko arraunlariak Donostiako alkatearekin (1948).

1950eko eta 1960ko hamarkadetan zenbait klub donostiar aritu ziren hirian arraunketa jarduerak sustatzen. Esanguratsuenak Esperanza eta Jaizkibel izan ziren.

Esperanza Kirol Elkarteak[42] 1947an egin zuen debuta Kontxako uretan, eta bera izan zen Kontxan donostiarren azken Bandera lortu zuena, 1950ean. 1949an Pedreñaren atzetik bigarren izan eta gero,[43] 1950ean Zierbena zen faboritoa Kontxako bandera irabazteko; hala ere, zazpi arraunlari donostiarren oinarriari inguruko herrietako arraunlari batzuk batuta garaile atera zen Esperanza, Antton Korta "Pintxan" patroi zela. Urte horretan bertan Santanderreko Bandera ere irabazi zuten, Pedreña ahaltsuaren aurretik.

1958 arte jardun zuen klubak arraunean, eta emaitza politak lortu zituen, tartean 1949ko eta 1952ko bigarren postua. Horretaz gainera, beste modalitateak ere landu zituen, eta Espainiako Batel Txapelketa irabazi zuen 1948an.[44]

Jaizkibel Kirol Elkartea 1960 eta 1967 urte bitartean aritu zen. Oso arraunzalea zen Aizpurua kapitainak sustatutako taldea izan zen, eta soldaduska egiten ari ziren gazteak biltzen zituen trainerua osatzeko, patroia Jose Urdanbide "Gorrión" izanik. 1961ean bigarren postua eskuratu zuten. 1962an, lehenengo egunean denborarik onena egin ondoren, faboritoak ziren bandera irabazteko. Hala ere, A Coruñako Generalisimoaren Kopa hobestea erabaki zuten, sariak hobeak baitziren han; Kopa hura irabazi zuten,[45] baina Kontxan hirugarren gelditu ziren. Gainera, Kontxako bigarren jardunaldian beste zailtasun bat gehitu zitzaien: eguraldi txarra zegoen eta kanporanzko luzean palka galdu zuten; hala, bi arraunlari ura kanporatzen aritu ziren denbora luzez.[46] Hurrengo urteetan Galizian zein Donostian aritu izan ziren, eta emaitza hobeak lortu zituzten A Coruñan (bigarren 1963 eta 1965ean).

Donostiako trainerua, 1971ko Kontxako Bandera jokatu berritan kaiko arrapalara iristen

Trainerilla ere uretaratzen zuten, eta Gipuzkoako Trainerilla Ligan aritu ziren 1960an liga sortu zenetik. Garaipen garrantzitsuena Zarauzko Banderan lortu zuten, pronostikoak hautsiz Txapel Aundi eta San Juanen aurretik bandera eskuratu zutenean. 1963an berriz irabazi zuten bertan.

Ibaeta arraun taldeko trainerua atera zuen 1961ean Ibaeta auzoak. Trainerilla ateratzen zuen Gipuzkoako ligan arraun elkarte horrek, eta urte hartako ligan erabilitako arraunlariei Txapel Aundi taldeko hainbat elementu gehitu zizkieten Kontxarako tripulazioa osatzeko, Anjel Isturitz patroiaren agindupean.[47][48]

Txapel Aundi arraun taldea ere aipatzekoa da 1960ko hamarkadaren hasieran, nahiz eta beste modalitate batzuk landu eta trainerurik ez atera: Martutene auzoko kirol elkarte honek hainbat garaipen lortu zituen trainerillan, sonatuena izanik 1962an lortutako Espainiako Trainerilla Txapelketa. Horretaz gainera, Gipuzkoako Batel Liga[49] eta bestelako lorpenak ere eskuratu zituen.

Kai-alde elkarte donostiarrak ere trainerilla uretaratu zuen 1960ko hamarkadaren amaieran, eta Gipuzkoako Trainerilla Ligan parte hartu zuen zenbait urtetan.[50]

Donostia eta San Pedro, 1971ko Kontxako Banderan.

Donostia Arraun Lagunak taldeko trainerua

Jaizkibelen partaidetza amaitzean, ondorengo urte eta hamarkadetan beste klub donostiar batzuek hartu zuten lekukoa. Batzuk klub sortu berriak ziren, eta beste batzuk, berriz, beste modalitateetan aritutako arraunketa elkarteak, trainerua uretaratzen animatu zirenak. Arraunketa-klub modernoen garaia Donostiara ere iritsi zela esan daiteke.

Urte horietako denboraldi batzuetan, lau traineru ere izan ziren uretan urte berean: Donostia AB, Arraun Lagunak, Ur-Kirolak eta Fortuna. Donostia AB izan zen trainerua uretaratzen lehena, 1968an; Arraun Lagunakek 1971n uretaratu zuen lehen aldiz trainerua, Ur-Kirolakek 1982an, eta Fortunak 1983an.

Kontxako Banderarik lortu ez bazuten ere, oso talde lehiakorrak izan ziren horietako asko: beheko koadroan ikus daitekeenez, 1983-1994 bitarteko 12 edizioetan, 8 aldiz bi traineru donostiar izan ziren irailean Banderaren lehian, hau da, Donostiakoa izateagatik zuzenean sailkatzen zenaz aparte bigarren traineru donostiar bat sailkatu zen osteguneko sailkapen estropadan. Gainera, 1981-1994 bitarteko 14 edizioetatik 9 aldiz lehen lau postuetan sailkatu zen Donostiako traineruren bat, eta urteren batean bi traineru donostiar ere sailkatu ziren lehen lau postuen barruan. Klub horiek Kontxako banderan lortutako emaitzarik onenak: Ur-Kirolak bigarren 1983an, Donostia AB hirugarren 1981ean, eta Arraun Lagunak ere hirugarren 1991 eta 1992an. Donostia ABk Kontxako Banderarako Sailkapen estropada irabazi zuen 1976an, Klaudio Etxeberria "Gorria"ren gidaritzapean (Hondarribian jokatutako sailkapen estropadan).

Garai hartan traineru donostiarrek lortutako garaipen handienak Arraun Lagunakek lortu zituen, 1992an: Euskadiko eta Espainiako Traineru Txapelketak lortu zituen urte hartan, Asier Lopez patroiaren gidaritzapean.

Bitxikeria gisa, esan behar da Donostia izan zela trainerua taldearen kolorearekin margotu zuen lehena. Lehenago, herri eta tripulazio guztietako traineru gehienek krosko beltzak zituzten, eta XX. mendeko lehen urte batzuetan traineruren bat margotu izan bazen ere, oso aldi bakanak izan ziren, jarraipenik izateko bokaziorik gabe eta, noski, herriaren kolore bereizgarria erakusteko asmorik gabe (izan ere, 1940 urtera arte herri edo talde bakoitzari ez zitzaion kolore finkorik esleitu). Horrela, Garin patroiak Donostiako kolorearekin, zuriz, margotu zuen 1969an Donostiako trainerua, kosta guztian lehen aldiz, esan bezala.[51]

1980ko hamarkadaren hasieran Kontxarako leku bat donostiarrei gordetzeko erabakia hartu zen, eta, hirian traineru bat baino gehiago zegoenez, 1983tik aurrera donostiarren arteko sailkapen estropada jokatzen hasi zen. Ur Kirolak sei aldiz nagusitu zen (1983, 1985, 1986, 1993, 1995 eta 1996an), Arraun Lagunak bost aldiz (1988, 1990, 1991, 1992 eta 1994an), Donostia birritan (1984 eta 1989an), eta Fortunak 1987an ez zuen jokatu beharrik izan urte hartako traineru donostiar bakarra izan baitzen.

Donostian 4 arraunketa klub izan ziren urteetako emaitzak (1968-1995):

• Hutsik dauden gelatxoek esan nahi dute klub horrek urte horretan ez zuela trainerurik uretaratu.
• "Kontxan ez" esaldiak esan nahi du denboraldia osatu zuela klub horrek, baina emaitza aipagarririk gabe eta Kontxan sartu gabe.

Ur-Kirolak Kontxako sailkapenean (2007)

1990eko hamarkadaren hasiera oso ona izan zen, eta urte horietan lortu zituzten donostiarrek azken aldiko Kontxako posizio onenak. Hala ere, hamarkada horretako erdialderako elkarteak ahalmena galduz joan ziren. Arraunlariak eta bestelako baliabideak metatzeko, taldeen arteko bateratzeak etorri ziren. Lehen urrats gisa Donostia Arraun Lagunak klub berria sortu zen 1996an, Arraun Lagunak eta Donostia AB batuta.

Hala ere, kluben zailtasunak areagotzen joan ziren, eta traineru bateratu bat ateratzeko proiekturen bat planteatu bazen ere, ez zuen behar adinako arrakastarik izan. Gerora, zenbait urtetan trainerua osatu gabe ere geratu zen klub bat edo beste. Nahiz eta 2003an Ur-Kirolakek Federazio Liga irabazi,[52] kirol emaitzak apaltzen joan ziren pixkanaka baliabide eskasiaren ondorioz.

Gainera, TKE Ligaren sorreratik liga horretatik kanpora geratu izanak, nolabait zaildu egin zuen klub donostiarren kokapen hierarkikoa. Hori dela eta, are zailagoa gertatzen zen etxeko arraunlari onei eustea. Egoera horri irtenbideren bat eman nahian-edo, hiriko baliabide eta ekimenen indarra batu beharra zegoela ikusten zen.

Donostiarra, 2017ko KAE Ligaren irabazlea. TKE Ligara igotzea lortu zuen.

Indar bateratze hori, nolanahi ere, ez zen posible ikusten kluben arteko beste fusio edo bateratze baten bidez. Horregatik, lehengo klub donostiarrak bateratu ordez, klub horietako arraunlariak hiria ordezkatuko zuen traineru bateratu bakar batean biltzea erabaki zen. Horrela, 2007an Donostia Arraun Lagunak eta Ur-Kirolak klubek Donostiarra (Kaiarriba) kluba eratu zuten, Donostiako traineru bateratua uretaratzeko.[53] 2009tik aurrera Fortuna ere batu zen proiektu horretara. Fortunatik bereizi zen Kiriko AKE klubeko arraunlariak ere Donostiarran aritu izan dira.

KAE-1 Ligan hasi zuen bere ibilbidea, helburua izanik TKE Ligarako play-offetan sailkatzea. 2016ko denboraldian lortu zuen igoera play-offerako txartela lehen aldiz, baina ez en igo. 2017 denboraldian KAE-1 Liga irabazi ondoren, play-offetan bere historian lehen aldiz TKE Ligara igotzea lortu zuen.[54] 2015eko denboraldian lortu zituen lehen banderak, 2019an irabazi zuen TKE Ligako lehen bandera, eta 2019an bertan irabazi zuen Arkaitz Diaz patroiak lehen aldiz liga horretako patroi onenaren saria.[55]

Beste ontziei dagokienez, azpimarratzekoa da Espainiako Llaüt Txapelketa[56] irabazi zuela 2013an eta Espainiako Batel Txapelketa 2019an.[57] Kontxako Banderan, 2. postua du posturik onena.

B traineruaren helburua traineru nagusirako arraunlariak trebatzea da, eta KAE 2 Ligan aritu zen lehen urteetan. 2018an, KAE 2 Liga irabazi eta KAE 1 Ligara igotzea lortu zuen.[58]

2017an, kluba kudeatzeko moduan desadostasunak bizi izan ondoren, bere burua Donostiarratik kanpo ikusten zuela adierazi zuen Arraun Lagunakek.

• Txapelduna (14): 1879, 1883, 1887, 1889, 1890, 1891, 1892, 1894, 1897, 1915, 1918, 1920, 1922 eta 1950.
• Bigarrena (19): 1880, 1892, 1894, 1896, 1898, 1899, 1901, 1903, 1909, 1916, 1923, 1924, 1932, 1940, 1949, 1952, 1961, 1983 eta 2022.
• Hirugarrena (27): 1880, 1889, 1891, 1894, 1897, 1898, 1899, 1906, 1911, 1917, 1919, 1921, 1925, 1933, 1939, 1947, 1951, 1955, 1958, 1960, 1962, 1964, 1966, 1981, 1989, 1991 eta 1992.
• Sailkapen estropadako irabazlea (1): 1976.
• Sailkatua¹ (14): 1972, 1974, 1976, 1977, 1980, 1982, 1983, 1984, 1985, 1988, 1989, 1990, 1993, 1994

¹ Donostiarra izateagatik automatikoki sailkatuez aparte, sailkapen estropadetan sailkatuak

Donostiarra KAE 1 Ligaren irabazlea (2017).

• Txapelduna (0)
• Bigarrena (0)
• Hirugarrena (1): 2022
• Irabazitako estropadak (2021 barne): 6
• TKE Ligako patroi onenaren saria (2): 2019[55], 2021
• KAE 1 Liga (1): 2017.
• KAE 2 Liga (1): 2018.
• Federazio Liga (1): 2003.
• Euskal Liga (0): laugarren, 1994an.

• Txapelduna (2): 1945 eta 1992.
• Bigarrena (1): 1965.

• Txapelduna (1): 1992.
• Bigarrena (2): 2003, 2021.
• Euskadiko distantzia luzeko traineru txapelketa (0): bigarrena, 2017, 2020, 2021

• Txapelduna (0)
• Bigarrena (4): 1981, 2000, 2020, 2021.

• Donostia - Ondarroa traineru desafioa: 1890
• Bilboko estropada zaharrak (1): 1919
• Santanderko estropada zaharrak (1): 1950

Ur-Kirolaki egindako harrera (1946).

Ur-Kirolak Espainiako txapeldun (1964)

Fortunako beteranoak entrenatzen.

• Espainiako Trainerilla Txapelketa (1): 1962
• Gipuzkoako Trainerilla Liga (2): 1961, 1962
• Zarauzko trainerilla estropadak (4): 1948, 1953, 1961, 1963
• Bermeoko trainerilla estropadak (1): 1961

• Espainiako Batel Txapelketa (2): 1948, 2019
• Gipuzkoako Batel Txapelketa (7): 1999, 2000, 2018, 2019, 2021, 2022, 2023
• Tolosako batel estropadak (1): 1948

• Espainiako zortziko (8+) txapelketa (15): 1949, 1954, 1955, 1956, 1957, 1959,[62] 1960,[68] 1961,[69] 1962, 1963, 1964, 1965,[70] 1966, 1967, 1992
• Espainiako lauko (4+) txapelketa (8): 1948, 1950, 1956, 1957, 1959, 1963, 1965, 1966
• Espainiako skiff (1x) txapelketa (2): 1959, 1963
• Espainiako lemazaindun biko (2+) txapelketa (8): 1956, 1959, 1962, 1964, 1965, 1980, 1989, 1998
• Espainiako lemazain gabeko biko (2-) txapelketa (2): 1971, 1973
• Espainiako lemazain gabeko lauko (4-) txapelketa (2): 1991, 1992

Euskal elkarte batzuek parte hartu izan dute zenbaitetan Mediterraneoko uretan, mediterraneoko llauten txapelketa nagusian, Espainiako txapelketan. Donostiarra parte bat aldiz lehiatu izan da bertan, eta txapelketa irabazi zuen parte hartu zuen lehen edizioan:

• Espainiako Llaüt Txapelketa (1): 2013

Traineru beteranoen kategorian, Fortuna elkartearen ontzia izan da hainbat urtez donostiarren ordezkari bakarra beteranoen ABE Traineruen Ligan.[71] Hiriko gainerako arraun-elkarteek ez dute beteranoen trainerurik uretaratu, ez behintzat denboraldi oso bateko liga egituratuetan parte hartzeko.

Ligak:

• ABE Traineruen Liga (1): 2022, 2023

Txapelketak:

• Euskadiko Traineru Txapelketa (1): 2023
• Euskadiko distantzia luzeko traineru txapelketa (1): 2021

Banderak:

• Bidasoako Traineru Jaitsiera (2): 2022, 2023

Donostiarra 2016ko Kontxako Banderan.

Kontxako Banderak, guztira, 128 edizio izan ditu.[72] Gizonezkoen kategorian, Donostiako traineruren bat izan da horietatik 114 ediziotan, eta guztira 163 traineru donostiar lehiatu dira Kontxan. Palmaresean ikus daitekeenez, Donostiak 14 Kontxako bandera irabazi ditu, eta 60 aldiz sailkatu da Kontxan "podiumean", hau da, lehen hiru postuetako batean.

Donostiak du jarraian irabazitako Kontxako Banderen errekorra: 7 bandera irabazi zituen segidan (1883-1894 bitarteko denak).[73]

Banderaren lehen hamarkadetan, hiriko arrantzale kuadrillak lehiatzen ziren estropadetan; 1930eko hamarkadan, ordea, elkarteen ekimenez hasi ziren Kontxarako arraun taldeak sustatzen eta eratzen. Guztira, Donostiako 12 elkartek hartu dute parte Kontxako Banderan.

Hauek dira arrantzale kuadrillen garaia amaitu ondoren Kontxan aritutako elkarte donostiarrak:[73][74]

Elkarte tradizionalak

Arraun-klubak

Hauek dira Donostiako traineru batekin Kontxako banderaren bat irabazi duten patroiak:

Kontxako Banderaz aparte, hauek dira Donostiako traineru batekin Espainiako Traineru Txapelketaren bat irabazi duten patroiak:

Eta beste hauek dira, berriz, Donostiako traineru baten patroi izanik TKE Ligako patroi onenaren saria irabazi dutenak:

Donostiarraren Torrekua II trainerua (2016)

Ondorengo zerrendan zehazten dira Kontxako Banderaren historia osoan zehar Donostiako taldeek urtez urte estropadetan uretaratutako traineru guztien izenak.[73]

Zerrenda honetan sartzen diren ontzien izenak Donostiako arrantzale kuadrillek eta arraun taldeek estropadara eramandako traineruenak dira. Izan ere, gogoan izan behar da duela hainbat hamarkada traineruak trukatu egiten zirela arraun taldeen artean bigarren jardunaldian; horregatik, gerta zitekeen Donostia adibidez oriotarren edo getariarren traineruekin aritzea bigarren igande horretan.

Bigarren igandeetako traineru horiek, beraz, ez daude zerrenda honetan; donostiarrek bere trainerutzat aurkeztutakoak besterik ez dira ageri (nahiz eta Donostian eginak ez izan edo beste herri edo klub batek Kontxara eramateko propio utziak izan).

Bestalde, 1951-1972 bitartean, antolatzaileek ad hoc egindako traineruak erabili ziren Kontxan.[73] Beraz, taldeek ez zituzten bere traineruak aurkezten Kontxan. Horregatik, ez da urte horietako traineru izenik agertzen zerrendan.

(*) 1895ean traineru donostiarrei ez zieten parte hartzen utzi, beste herrietakoek izen emateari uko egin ez ziezaioten. Erreibindikazio modura estropada bat egin zuten donostiarrek, eta traineru horien izenak ageri dira zerrendan.[23]

• Txapelduna (2): 2021, 2023
• Bigarrena (4): 2019, 2020, 2022, 2023
• Hirugarrena (3): 2020, 2021, 2022

• Txapelduna (2): 2021, 2023.
• Bigarrena (3): 2019, 2020, 2022.
• Hirugarrena (6): 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023.
• Patroirik onena (1): 2023.
• ETE Liga (1): 2018.
• Gipuzkoako Liga (0): laugarrena 2016 eta 2017an.

• Txapelduna (0)
• Bigarrena (0)

• Txapelduna (4): 2020, 2021, 2022, 2023.
• Bigarrena (1): 2019.
• Euskadiko distantzia luzeko traineru txapelketa (2): 2020, 2021.

• Txapelduna (2): 2021, 2023
• Bigarrena (1): 2020.

• Bisiguaren Eguna (1): 2016
• Aste Nagusiko Bandera (5): 2017, 2018, 2021, 2022, 2023.
• Portugaleteko traineru jaitsiera (2): 2018, 2023
• Bilba Memoriala (Deustu) (2): 2018, 2019
• Donostiarra Bandera (3): 2018, 2021, 2023
• Bixiguaren bandera (Orio) (1): 2018
• Lekeitioko Bandera (4): 2018, 2019, 2021, 2023
• Pasaiako Bandera (1): 2018
• Ondarroako Bandera (1): 2018
• Ondarroako Bandera (ETE) (1): 2018
• Colindresko Bandera (1): 2018
• Oriako Traineru Jaitsiera (2): 2021, 2024.
• Hondarribiako Traineru Jaitsiera (2): 2020, 2023.
• Pasaiako erlojupeko traineru estropada (4): 2021, 2022, 2023, 2024.
• Petronor Bandera (1): 2020
• Orioko Bandera (1): 2020
• Caixabank Bandera (1): 2021
• Getxoko Bandera (1): 2021
• Bilboko Bandera (3): 2021, 2022, 2023
• Santurtziko Bandera (2): 2021, 2023.
• Isuntzaren Bandera (1): 2022.
• Coruña Hiriko Bandera (1): 2023.
• Hondarribiko Bandera (1): 2023.
• Concello de Boiro Bandera (1): 2023.
• Zarauzko Ikurrina (1): 2023.
• Zorrotzaurre uharteari itzulia (1): 2024.

• Euskadiko Trainerilla Txapelketa (1): 2021
• Euskadiko Trainerilla Txapelketa (1): 2021
• Gipuzkoako Trainerilla Txapelketa (1): 2019, 2021.

• Espainiako Batel Txapelketa (2): 2020, 2023.,
• Euskadiko Batel Txapelketa (3): 2019, 2020, 2023.