Depeche Mode

Depeche Mode musika elektronikoko britainiar taldea da, Vince Clarke, Andrew Fletcher, Martin Gore eta David Gahanek 1980an sortu zutena. 1990ean argitaratutako Violator laneko Enjoy The Silence, Personal Jesus eta Policy of Truth doinuekin jo zuten goia.[1]

Depeche Mode
Depeche Mode 2006an
Datuak
JatorriaEssex (Ingalaterra)
Musika motaMusika elektronikoa
Urteak1980 - gaur egun
Produkzioa
Diskoetxea(k)Mute Records
EMI Music
Taldekideak
David Gahan
Martin Gore
Andrew Fletcher
Lehengo taldekideak
Vince Clarke
Alan Wilder
Informazio gehigarria
www.depechemode.com
IMDB: nm0220058 Facebook: depechemode Twitter: depechemode Instagram: depechemode MySpace: depechemode Youtube: UCM-CWGUijAC-8idv6k6Fygw Vimeo: depechemode TikTok: depechemode Bandcamp: depechemodeofficialSouncloud: depeche_mode Spotify: 762310PdDnwsDxAQxzQkfX iTunes: 148377 Last fm: Depeche+Mode Musicbrainz: 8538e728-ca0b-4321-b7e5-cff6565dd4c0 Songkick: 483507 Discogs: 2725 Allmusic: mn0000239921 Deezer: 545 Edit the value on Wikidata

Aitzindaria izan zen musika elektronikoa zabaltzen, eta eragin handia izan zuen talde ugaritan: Linkin Park, Pet Shop Boys, The Killers,[2] Franz Ferdinand,[3] The Smashing Pumpkins,[4] Coldplay,[2] Arcade Fire,[2] No Doubt...[5] 2020an, Rock and Roll Hall of Famen sartu zen.

Historia

Depeche Mode Ingalaterrako Basildon hirian (Essex) sortu zen 1980an. Lehenbiziko taldekideak honako hauek izan ziren: Dave Gahan (ahots nagusia), Martin Gore (teklatua, gitarra, ahotsak, musikagile nagusia 1981ez geroztik), Andrew Fletcher (teklatua) eta Vince Clarke (teklatua, musikagile nagusia 1980–81ean). Hurrengo urtean Speak & Spell diskoa kaleratu zuten, eta synth-pop mugimendu berriaren talde arrakastatsuenetakoa bilakatu zen, besteak beste Just can’t get enough kantuari esker.[6]

Vince Clarkek, taldeko konpositore nagusiak, 1981ean utzi zuen taldea. Alan Wilderrek (teklatua, bateria) ordeztu zuen, eta Gorek ekin zion musika egiteari. Wilderrek 1995ean utzi zuen taldea, eta hirukote moduan jarraitu zuten harrezkero, Fletcher 2022an zendu arte.[6]

Hastapenean, Kraftwerk gisako taldeek eragin handia izan zuten haiengan, Ingalaterran garai hartan sortutako olatu futuristan sartuta. Denborak aurrera egin ahala, rockaren zenbait elementu, gitarrak eta bateria esaterako, berenganatu zituzten, eta haien letrak ilunago bilakatu ziren. Hori ez zen oztopo izan arrakasta handiko kantu eta diskoak grabatzeko. Horien artean, Music For The Masses (1987) eta Violator (1990).[6]

Discografia
  • Speak & Spell (1981)
  • A Broken Frame (1982)
  • Construction Time Again (1983)
  • Some Great Reward (1984)
  • Black Celebration (1986)
  • Music for the Masses (1987)
  • Violator (1990)
  • Songs of Faith and Devotion (1993)
  • Ultra (1997)
  • Exciter (2001)
  • Playing the Angel (2005)
  • Sounds of the Universe (2009)
  • Delta Machine (2013)
  • Spirit (2017)
  • Memento Mori (2023)

Erreferentziak
  1. Depeche Modek Bilbon joko du uztailaren 11n. Berria, 2012ko urriak 24, CC BY-SA 4.0, berria.eus (Noiz kontsultatua: 2023ko otsailak 11).
  2. Tendell, Andrew. From Crosses to Muse and The Killers: 10 bands inspired by Depeche Mode. gigwise.com (Noiz kontsultatua: 2023ko otsailak 11).
  3. du Lac, J. Freedom. Depeche Mode. The Washington Post, 2005eko irailak 11, washingtonpost.com (Noiz kontsultatua: 2023ko otsailak 11).
  4. Jones, Damian. The Smashing Pumpkins’ Billy Corgan on being a reformed control freak: “I drove myself with my insecurities”. nme.com (Noiz kontsultatua: 2023ko otsailak 11).
  5. Frith, Holly. Gwen Stefani: No Doubt Recording Depeche Mode Inspired Album. nme.com (Noiz kontsultatua: 2023ko otsailak 11).
  6. Lizarralde, Mikel. Andy Fletcher Depeche Mode taldeko kidea hil da. Berria, 2022ko maiatzak 27, CC BY-SA 4.0, berria.eus (Noiz kontsultatua: 2023ko otsailak 11).

Kanpo estekak
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.