David Kolb

David A. Kolb (1939) filosofo estatubatuarra eta Charles A. Dana Filosofiako irakasle emeritua da Maine-ko Bates College-n.

David Kolb
Bizitza
Jaiotza1939 (84/85 urte)
Herrialdea Ameriketako Estatu Batuak
Hezkuntza
HeziketaYale Unibertsitatea
Fordham Unibertsitatea
Hizkuntzakingelesa
Jarduerak
Jarduerakfilosofoa eta unibertsitateko irakaslea
Enplegatzailea(k)Bates College (en) Itzuli

David Kolb-ek 1963an Fordham Unibertsitatean lizentziatu zen eta 1965ean master bat burutu zuen. Geroago filosofiako gradua jaso zuen Yale Unibertsitatean 1970ean eta 1972an doktoregoa. Kolb-en doktore tesiak "Pluralismo eta arrazionaltasun kontzeptuala" izenburua zuen. Kolb-en idazlan gehienen gaia "historiarekin lotura eta tradizio historikoekin bizitzeak zer esan nahi duen, historia horrekin erabat definitu ezin gaitezkeen garaian". Kolb irakasleak Chicagoko Unibertsitatean irakatsi zuen, eta 1977an Bates-era joan zen. Bates-es irakatsi zuen 1977-2005 urteetan, hiru hamarkadatan, emeritu estatusa hartu zuen arte.

Esperientziaren bidezko ikaskuntza

Sakontzeko, irakurri: «Esperientzia-ikaskuntza»

David Kolb-ek, Kurt Lewin eta Carl Rogers eta beste ikerlari batzuk, baieztatu zuten jendeak hobeto ikasten duela bizi-esperientzia berezi batean oinarritutako gogoeta-prozesu batean aktiboki parte hartzen duenean.

Esperientzia-ikaskuntzaren zikloak lau etapa ditu, eta horiek ordena jakin batean aurkezten badira ere, ikaskuntza prozesua zikloko edozein etapatan has daiteke; hala ere, ikasteko aukerak maximizatzeko, hobe da lau etapak osatzea. Laurak.

Hezkuntza-ikuspegi horrek onura ugari dakarzkie parte-hartzaileei, Ikaskuntza afektiboaren (emozionala), jokabide-ikaskuntzaren eta ikaskuntza kognitiboaren (ezagutzan oinarritua) arteko oreka.

Gainera, ikaskuntza induktiboa da, eta horrek esan nahi du parte-hartzaileak esperientziari eta edukiari buruzko beren ondorio pertsonaletara iristen direla, eta horrek errazagoa egiten diela beren ikaskuntza, etorkizunean, mundu errealeko egoeretara zuzenean aplikatzea.

Hurrengo lau etapek prestakuntza-tailer edo -diseinu batean egon behar dute, ikaskuntza-zikloa osatzeko:

  • Esperientzia zehatza,
  • Gogoeta behaketa,
  • Kontzeptualizazio abstraktua eta
  • Esperimentazio aktiboa.

Ikaskuntza zein etapatan hasten den alde batera utzita, David Kolb-ek argudiatzen du ikaskuntza osoenak lau ikaskuntza-faseak, laurak, hartzen dituela barne. Laurak osatuz gero, parte-hartzaileak ikaskuntza-prozesuan bete-betean parte hartzeko duen ahalmena handitzen du.

Esperientzia zehatza: esperimentatuz ikastea

Pertsonek parte hartzen dutenean, esperimentatzen dutenean, sentitzen dutenean, ikasten dute. Jarduera edo esperientzia batean parte hartu eta zerbait sentitu dutenean, emozioek gogoratzen lagunduko dute. Pertsonek parte hartzen dutenean ikasten dute, horixe baita ikasteko lehen bidea, eta ikaskuntza-zikloko beste etapa guztien oinarri izan daiteke.

Behaketa erreflexiboa: prozesatzen ikastea

Esperientzia jakin bat oinarritzat hartuta, ikasleak esperientziari buruzko gogoeta egin behar du, informazio gehiago lortzeko edo esperientziaren ulermenean sakontzeko.

Kontzeptualizazio abstraktua: ikaskuntza induktiboa, orokortzetik ikastea

Esperientzia batean oinarrituta, ikasleak, kontzienteki edo inkontzienteki, bere esperientzia teorizatu, sailkatu edo orokortu egiten du, informazio berria sortzeko ahaleginean. Etorkizuneko antzeko egoeretarako prest egoteko ahaleginetan.

"Pentsamendu" etapa honek ezagutza antolatzeko balio du, ikasleei aukera emanez "panorama" ikusteko eta errealitate konplexuan patroiak eta arauak identifikatzeko. Etapa hau kritikoa da ikasleentzat, beren ezagutzak testuinguru batetik bestera transferitzeko gai izan daitezen.

Esperimentazio aktiboa: eginez ikastea

Ikasleak mundu errealean ikasi berri dituen ezagutzak aplikatzen edo probatzen ditu. Ikaskuntzaren aplikazioa bera esperientzia berri bat da, eta hortik hasten da zikloa berriz ere. Eginez ikasten da.

Lanak

Kolb-ek artikulu ugari idatzi ditu eta oraingoz euskarara itzuli ez diren hainbat liburu argitaratu ditu, besteak beste:

  • The Critique of Pure Modernity: Hegel, Heidegger, and After, 1987.
  • Postmodern Sophistications: Philosophy, Architecture, and Tradition, 1990.
  • New Perspectives on Hegel's Philosophy of Religion, 1992.
  • Socrates in the Labyrinth: Hypertext, Argument, Philosophy, 1994.
  • Sprawling Places, 2008.

Erreferentziak

    Kanpo estekak

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.