Daphne du Maurier

Daphne du Maurier Londresen jaio zen, hiru alabatan erdikoa. Gurasoak Sir Gerald du Maurier aktore, produktore eta manager ezaguna eta Muriel Beaumont aktorea izan ziren (amaren osaba William Comyns Beaumont.[1] zen, kazetari eta idazle ezaguna). Ahizpa zaharrena Angela du Maurier idazlea zuen, eta ahizpa gazteena, berriz, Jeanne du Maurier, pintorea.

Era berean, Daphneren aitona George du Maurier Punch aldizkariko idazle eta marrazkilaria zen, Trilby eleberriko “Svengali” pertsonaia asmatu zuena.

Daphneren lehengusuak Llewelyn Davies haurrak ziren , J. M. Barrie idazlearentzat inspirazio izan zirenak Peter Pan or The Boy Who Would not Grow Up idazteko.

Txikitan, kultura handiko ingurunean hazi zen eta heziketa oso ona jaso zuen gurasoengandik; gainera, garai hartan antzerki munduko aktore asko ezagutu zituen, aita oso ezaguna zelako.

1932an militar batekin ezkondu zen: Frederick Arthur Motague Browning, Sir izendatu zutena Lehen Mundu Gerrako heroia izan zelako. Ezkontzan ez zen oso zoriontsu izan.[2] Hiru seme-alaba izan zituen.

• Tessa (1933an jaioa), lehendabizi, Peter de Zulueta maiorrarekin ezkondu zena eta, dibortziatu ostean, 1970ean David Montgomery-rekin, Montgomery Alameingo bigarren bizkondea, alegia.
• Flavia (1937an jaioa), Alastair Tower kapitainarekin ezkondu zena eta, dibortzioaren ostean, Sir Peter Leng generalarekin.
• Christian (1940an jaioa), argazkilaria eta zinegilea. Olive White-ekin ezkondu zen (Miss Irlanda 1961 izandakoa).

Daphnek Bizitza gehiena Menabilly etxe nagusian eman zuen, Fowey-n, Kornuailesko itsasaldean (txoriak ikuskatzea maite zuen) eta, 1965ean alargundu ostean, Kilmarth-era joan zen (Par, hau ere Kornuailesen). Idazlan askoren agertoki izan ziren inguru haiek.

1989ko apirilaren 19an hil zen bere etxean, 81 urterekin, eta errautsak Kornuailesko kostaldeko Fowey labarretatik behera bota zituzten itsasora.[3][4]

Bakartia zela esan ohi zen eta gutxitan nahi izan zuen elkarrizketatua izatea, baina lagunen artean hurbila eta alaia zela esan izan da. Zubi luzeegia filmean bere senarraren irudi txarra ematen zutela-eta, prentsara idatzi zuen hori gezurtatuz[5]

Hil ostean, Margaret Forster bere biografoak bisexuala zela argitaratu zuen,[2] eta harremanak izan zituela Gertrude Lawrence aktorearekin eta Ellen Doubledayk erakartzen zuela ere bai (Ameriketako Estatu Batuetako bere editorearen emaztea zena). Familiak ukatu egin zuen.

“Dame” izendapena jaso zuen.

Diruduna zuen familia, baina idazle izatetik bizi izan nahi izan zuen beti. Sendiaren harremanek lagundu egin zioten idazle-ibilbidea egiten eta horrela hasi zen lehen lanak argitaratzen osabaren ''Bystander'' aldizkarian.

Hogeita lau urte zituela argitaratu zuen lehen eleberria, The Loving Spirit («Amodiozko katea», 1931), eta berehalako arrakasta izan zuen.

Aita, Gerald du Maurier, aktore ospetsua zen eta, haren bizitzan oinarrituta, Gerald, A Portrait (1934) argitaratu zuen.

1936koa da bere lehen best-sellerra: Jamaica Inn («Jamaikako aterpea»). Eleberri horretan piratak, kontrabandistak, arriskuan dauden emakume ederrak, eta ezkutuko maitasunak biltzen dira. Liburu horretan oinarrituz, Alfred Hitchcockek film bat egin zuen. Hogeita hamar urte zituenerako, idazle ospetsua zen mundu osoan eta ikaragarri aberatsa.

Hitchcockek Daphne du Maurieren beste bi lan zinemaratu zituen: Rebecca eleberria (1938) (Rebecca filma, 1940) eta The Birds (1952) kontakizun laburra (The Birds filma, 1963).[6]

Haren beste lan batzuk The King's General («Erregeren jenerala», 1946), My Cousin Rachel («Nire lehengusina Rachel», 1951) eta The Infernal World of Branwell Brontë («Branwell Brontëren infernua», 1960) dira.