Cuéllarreko gaztelua

Cuéllarreko gaztelua edo Albuquerqueko Dukearen gaztelua Cuéllar (Espainia) herrian dagoen monumenturik enblematikoena da, Segoviako probintzian, Gaztela eta Leongo autonomia erkidegoan dagoena. Bien de Interés Cultural izendatu zuten 1931ko ekainaren 3an. [1]

Cuéllarreko gaztelua
Kultura ondasuna
Walls and Castle of Cuéllar
Egunez   Gauez  Irudi gehiago
Kokapena
Estatu burujabe	Espainia
Autonomia	Gaztela eta Leon
Probintzia	Segoviako probintzia
Udalerria	Cuéllar
Koordenatuak	41°24′03″N 4°19′12″W
Historia eta erabilera
Jabea	Juan Miguel Osorio y Bertrán de Lis (en)
Erabilera	tuberkulosi-kontrako zentroa
Erabiltzailea	Ministry of Education, Social Policy and Sports (en)
Arkitektura
Arkitektoa	Jan van den Eycken
Estiloa	arkitektura gotikoa
Ondarea
BIC	RI-51-0000871

Gaztelua egoera onean gordetzen da, eta XIII. eta XVIII. mendeetako arkitektura estilo desberdinetan eraiki zen. Gazteluaren gehiena estilo gotikoan eta errenazentistan. Eraikin militarra zabaldu eta eraldatu zen XVI. mendean, Alburquerqueko dukearen jauregi bihurtuz. Eraikuntzako etapa desberdinetan, Juan Guas, Hanequin Bruselakoa eta bere semea Hanequin Cuéllarrekoa, Juan, Rodrigo Gil de Hontañón eta Juan Gil de Hontañón "gaztea" edo Joan Alaba bezalako maisuek gazteluan lan egin zuten.

Jabe historikoen artean, Álvaro de Luna eta Beltrán de la Cueva nabarmentzen dira, baita Albuquerqueko Dukearen ondorengoak ere. Gonbidatu agurgarrien artean, hainbat Gaztelako errege, esaterako Juan I.a eta bere emaztea, Leonor Aragoikoa eta Siziliakoa erregina, betan hil egin zena, edo María Molinakoa, gazteluan babestu zena, bere erreinuak uko egin zionean. Hainbat pertsona ospetsu ere izan ziren, esaterako Francisco Javier Parcerisa margolaria, José de Espronceda idazlea, Joseph Léopold Sigisbert Hugo generala eta Arthur Wellesley, Wellingtoneko dukea, Gaztelu honetan bere kuartela ezarri zuena Espainiako Independentzia Gerra garaian.

Alburquerqueko dukeak gaztelu honetan bizi izan ziren mende askotan Madrilera joan arte, gortetik hurbil egoteko. Hortik aurrera, gazteluaren erabilera aisialdi eta oporretako jauregia izan zen, eraikina poliki-poliki abandonatuz. XIX. mendearen amaieran, gaztelua ia guztiz abandonatu zen eta lapurretak izan ziren. 1938an kartzela politikoa gaztelu barruan kokatu zen, eta gero tuberkulosiz kaltetutako presoentzako erietxe bat ezarri zuten. 1966. urtera arte Kartzela bezala erabili zen.

1972an, Arte Ederretako Departamentuak zaharberritze intentsiboa egin zuen eta Lanbide Heziketako ikastetxe baten egoitza bilakatu zen, eta egun horretan jarraitzen du.

Dorre nagusia, atea, lubanarro inguruko harresiarekin eta sarrera.