Cristina Rota
María Cristina Rota Fernández (La Plata, Argentina, 1945eko urtarrilaren 30a) argentinar- espainiar aktore, ekoizle eta arte dramatikoko irakaslea da.[1] Arte Ederren Urrezko Domina jaso zuen 2010ean.[2] [3] María Botto, Juan Diego Botto eta Nur Levi aktoreen ama da.
| Cristina Rota | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotzako izen-deiturak | María Cristina Rota Fernández |
| Jaiotza | La Plata, 1945eko urtarrilaren 30a (79 urte) |
| Herrialdea |  Argentina  Espainia |
| Bizilekua | Madril |
| Familia | |
| Ezkontidea(k) | Diego Botto |
| Seme-alabak | |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | aktorea, interpretazio irakaslea, film-zuzendaria eta gidoilaria |
| Izengoitia(k) | Cristina Rot |
   | |
Biografia
María Cristina Rota 1945eko urtarrilaren 30ean jaio zen La Platan, Argentinan. Espainiar jatorria du, bere aitona nafarra zen eta bere amona kanariarra.[4] Diego Fernando Botto aktorearekin hiru seme-alaba izan zituen: María Bottoren (1974) eta Juan Diego Bottoren (1975). Hirurak aktoreak dira. Diego Fernando 1977ko martxoaren 21ean desagertu zen Argentinako Videla diktadurako beldurrezko kanpainan, eta desagertu ziren 30.000 lagunen zerrendako bat izan zen.[5][6]
1978an, beste bikote batekin haurdun eta Espainiara etortzea erabaki zuen. Bertan, Nur Levi aktorea (1979ko otsailaren 1ean) jaio zen. Espainian aktoreak prestatzeko lan handia egin du 1978tik, Mirador aretoari lotutako eskolan, gero horren barruan, 1979an Sortzaile Berrien Zentroa sortu zuen, zuzentzen duen eta bere izena duen antzerki-eskola.[7]
Aktore gisa, Agustín Alezzo, Carlos Gandolfo, José Luis Gómez eta Lluis Pasqual zuzendariekin lan egin du.[8]
1979tik Cristina Rota Interpretazio Eskola zuzentzen du Madrilen.
El Pais egunkarian 2015ean egindako elkarrizketa batean hauxe esan zuen:
Perbertsioa, ustelkeria, beti dator goitik behera. Gobernuetatik dator, Estatutik... Dena beherantz doa, nahasketa sortzen du, hizkuntza galtzen du... Gangrena bat bezalakoa da.[7]
Zinema
- La reina del mate/ Matearen erregina, 1985
- Virtudes Bastián/ Bastiango bertuteak, 1986
- En penumbra/ Ilunantzean, 1987
- Party Line,1994
- Colores/ Koloreak 2003
- De tu ventana a la mía/ Zure leihotik nirera 2011
Antzerkia
Aktore gisa:
- El zoo de cristal/ Kristalezko zooa (2005)
Errealizadore gisa:
- El acompañamiento/ Akonpainamendua
- Esperando al zurdo/ Ezkerraren zain
- Lorca al rojo vivo/ Lorka gorri bizian
- De ratones y hombres/ Saguena eta gizonena
- La sombra del valle/ Haranaren itzala
Egokitzaile gisa
- Rosencrantz eta Guildenstern
- El rufián en la escalera/ Rufiana eskaileran (1996).[9]
Ekoizle gisa
- 2003ko sinatzaileak
Erreferentziak
- «Cristina Rota» IMDb (Noiz kontsultatua: 2022-07-17).
- (Gaztelaniaz) «La cultura se viste de fiesta y oro» El País 2010-11-03 ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2022-07-17).
- «..: ROSA MARIA SARDA, CRISTINA ROTA, E ISABEL MUÑOZ GANAN LA MEDALLA DE ORO AL MERITO EN LAS BELLAS ARTES - CIMA - ASOCIACION DE MUJERES CINEASTAS Y DE MEDIOS AUDIOVISUALES:..» web.archive.org 2015-12-08 (Noiz kontsultatua: 2022-07-17).
- «María Botto y Cristina Rota, complicidad al otro lado del escenario» en "Mujeres de hoy"
- Europa Press. (15 de noviembre de 2015). Juan Diego Botto: "El punto de inflexión de mi vida ha sido el nacimiento de mi hija". .
- El País. (10 de abril de 2005). La historia que viene de una ausencia. .
- «Escuela de Interpretación Cristina Rota» escuelacristinarota.com (Noiz kontsultatua: 2022-07-17).
- Huerta Calvo, Javier. (2005). Teatro español (de la A a la Z). Pozuelo de Alarcón (Madrid) : Espasa ISBN 978-84-670-1969-8. (Noiz kontsultatua: 2022-07-17).
- Un asesino acecha en la escalera de la sala Mirador. 18 de enero de 1996.
