Chhau dantza

Jatorria lurralde desberdinetan izanik, haiekin lotutako hiru estilo bereizi egiten dira:

• Seirakella: maskarekin egiten dira.
• Purulia: maskarekin egiten dira.
• Mayurbhanj.

Komunitate horiekin oso lotua estua du dantza honek, nahiz eta hizkuntza eta erlijio desberdinak izan.

Chhau dantza lurraldetako festekin eta ospakizunekin oso lotuta dago. Bereziki, Chaitra Parva udaberriko festarekin.

Dantza honen jatorria tokian-tokiko borroka-arte batzuetan egon daiteke. Gerra dantzak dira, beraz. Dirudienez Purulian sortu zen nahiz eta ondoren Odishan arrakasta handia izan. Beste garaietan herri xumeak ez zuen dantza honetan parte hartzen: aitoren semeen abantaila zen. Emakumezkoek ere debekatuta zuten eta ezin zuten teknika hori ikasi.

Gaur egun, Indiako gizartean aldaketa handiak ematen ari dira eta, ondorioz, komunitateek dantza honekin zuten lotura gero eta ahulagoa bihurtzen ari da. Halaber, gero eta lotura gehiago du turismoarekin.

Dantzaren mugimenduek borroka teknikak eta animalien mugimenduak, batez ere hegaztiak, erabiltzen dituzte. Normalean, aire librean egiten da eta gauez. Melodiak tradizionalak dira eta bi aire musika-tresnekin egiten dira: mohuri eta shehnai; bi horiekin batera perkusio tresnak ere erabiltzen dira: dhol, dhamsa eta karkha.

Dantzaren aldaera batzuetan maskarak erabiltzen dira. Oso dotoreak dira. Shutadar komunitateak prestatzen ditu, horretarako zeramika margotua eta shola erabiltzen dute; shola malgua den pasta zuri bat da.[2]

• 
  Gizonezko dantzaria.
• 
  Chhau dantzaria.
• 
  Chhau dantzariak Jharkhand estatuko herri batean.
• 
  Chhau dantza gauean.

• Chhau dantza Purulian, Youtubeko bideoa.
• (Frantsesez)(Gaztelaniaz):Unescoren informazio fitxa.