Charo Fuentes

Cascanten jaio zen, eta bi urte zituela umezurtz geratu zen, aitarik gabe. Aita erabakigarria izan zen haren poesian. Ama berriz ezkondu zen, eta familiako giroa berreraiki zuen nebaz gain, beste bi ahizpa izan zituen.

Batxilergoa Tuteran, Mariaren Lagundian, eta gero Iruñean, Urtsulatarren Ikastetxean egin zuen. Bi ikastegietan, Gaztelania eta Literatura irakasgaiei esker irakurtzeko eta idazteko zaletasuna garatu zuen txikitatik.

Filosofia eta Letretako ikasketak Nafarroako Unibertsitatean hasi zituen (orduan Estudio General de Navarra izenekoa), Madrilgo Complutebse Unibertsitatean jarraitu zuen, Filologia Erromanikoarekin, eta Historia eta Humanitateak berriro ere Nafarroako Unibertsitatean, lizentziatu ere bertan egin zen.

1967an ezkondu zen, bost seme-alaba izan zituen eta, horrekin batera, aldi baterako utzi zuen bere jarduera intelektuala, irakurketa eta antzerkirako zaletasuna izan ezik. Pixkanaka, bere bokazio-jarduerari berriro ekitea lortu zuen, eta honako hau adierazi zuen:

«Gauza bat da itzultzea, itzuli bainintzen eta beste gauza bat, besteek onartzea. Onespenaren zailtasuna barnekoa zela uste nuen, baina ez zen hala. Batek bere burua mendera dezake, eta kostata, konplize egin bere bizitza partekatzen duena, baina ezin du besteen maltzurkeria edo blokeoa gainditu. Deabru pobreak.» Charo Fuentesen, 2011ko urtarrilaren 17an

Juan Ruiz de Torresen laguntzari eta Madrilgo Taller Prometeo de Poesía Nueva lantegiarekin zuen harremanari esker, «'Paradisu Galduaren' ateak ireki zitzaizkion». Une horretan, 1986an, bizi izandako aldaketaren isla gisa, Uvas torrenciales argitaratu zuen.

Kultur ekitaldiak antolatzen aritu da Iruñean (Benítez Claros ikastaro monografikoak), Madrilen, Bartzelonan. Epaimahaikide izan da, halaber, hainbat poesia-lehiaketatan, eta emanaldietan, hitzaldietan eta poesia-tailerretan parte hartu du Nafarroako Ateneoan, Agoizko Bilaketa Elkartean, Gizarte Ikasketak Sustatzeko Institutuan (IPES), Cascanteko Kultur Etxean, Cascanteko Etorbidea Zentroan, Tudelako Castel Ruiz Kulturgunea, Imagen y palabra Erakusketa Pepe Alfaro, Victoriano Bordonaba, Victor Arribas, Manuel Martínez Fernández de Bobadilla, Ángel Urrutia eta Alejandro Rosekin.[1]

 1985ean, Imagen y Palabra erakusketan parte hartu zuen, Nafarroako zazpi poeten lana biltzen zuena, Manuel Clemente Ochoak poemetarako egin zituen litografiekin batera. (Madril eta Bartzelona).[1]

Cascanteko Lagunen "Vicus" Kultur Elkarteko kidea da. Emakumeen Candela elkarteko bazkide eta laguntzailea da Queiles ibarreko emakumeen topaketak antolatzen, besteak beste (hitzaldi monografikoak, testu poetikoak edo historikoak). Cascanten "Miguel Hernández, poeta español" antzezlanean jardun zuen, gidoia sortu eta zuzendu ere egin zuen. Cascanteko Udalak eskatuta, Kultur Etxean eta Avenida Kultur Etxean antzeztu zen poetaren mendeurrenean.

Honako aldizkari literario hauetan idatzi du: Río Arga, Traslapuente, Pregón (Nafarroa), Alisma (Kalifornia), Cuadernos de Poesía Nueva (Madril), Zurgay (Donostia) eta Diario de Navarra eta Navarra hoy egunkarietan.[2]

 Besteak beste, antologia hauxetan aipatua izan da: Río Arga, Estudio y Antología de una Literaria Navarra; Antología de Poesía Nueva; Antología de Teresa de Jesús; Antología Poética Vasca; Emakume Olerkariak, Poetas Vascas; Poetas Navarros del siglo XX; Pamplona Cantada y Contada; Antología del Vino; Escritores Navarros Actuales. Bestalde, La Mujer en la Literatura de Plutarco Marsá saiakeran parte hartu zuen.[1]

Charo Fuentesek idazlearen poema-liburuen bloga du.[3] 2017an Nafarroako poetek, nazio mailan gertatzen zen bezala, "poesiaren ikuskeraren bilakaeraren alde egiten zuten. Ez zioten hitzari soilik erreparatzen, baizik eta poesia beste kultura-errebindikazio batzuekin konbinatzearen alde agertzen dira, hala nola musika, antzerkia edo esperimentazioa ('perfomance'), hau da, errealitatetik hurbilago zeuden arte-adierazpenak".[4]

• 2009an Nafarroako Berdintasunerako Institutuak argitaratutako Nafarroako egutegian agertzen diren hamabi idazleetako bat izan zen.[6]