C2B

Kontsumitzailea negozioari (C2B, Consumer-to-business) negozio-eredu bat da, non kontsumitzaileek (banakoek) balioa sortzen duten eta negozioek balio hori kontsumitzen duten. Adibidez, kontsumitzaile batek kritikak idazten dituenean edo kontsumitzaile batek produktu berriak garatzeko ideia baliagarria ematen duenean, orduan kontsumitzailea balioa sortzen ari da negozioarentzat, negozioak sarrera onartzen badu.

C2B ereduan, alderantzizko enkantea edo kobrantza-eredua, erosleek beren prezioa izendatzeko edo eskatzeko aukera ematen du, eta hori loteslea da sarritan, onura edo zerbitzu jakin baterako. Kontsumitzailearen barruan, lan-merkatuan, transakzioko rolak ezarri behar dira, eta kontsumitzaileak zerbait baliozkoa eskaini behar dio negozioari.[1]

C2B beste modu bat merkataritza elektronikoko eredua da, non kontsumitzaileek enpresei produktuak eta zerbitzuak eskaini diezazkieketen, eta enpresek kontsumitzaileei ordaindu. Negozio-eredu hau enpresek kontsumitzaileei ondasunak eta zerbitzuak eskaintzen dizkieten negozio-eredu tradizionalaren erabateko eraberritze bat da.

C2B modeloa blogetan edo interneteko foroetan lanean ikus dezakegu, non egileak online negozio bati berriro konexio bat eskaintzen dion, produktu bat erostea erraztuz (Amazon web orriko liburu batean bezala), zeinagatik egileak salmenta arrakastatsu baten bidez afiliatutako diru-sarrerak jaso zitzakeen. "Elance" (Online lan-plataforma freelance eta autonomoentzat) izan zen C2B modeloko lehen merkataritza gunea.[2]

Ikuspegia

C2B harreman ekonomiko mota bat bezala kontuan hartzen da, eta negozio mota bat da. C2B planaren aurrerapena honako hau da:

  • Interes-talde handiak bi noranzko sare batera konektatzen ditu; ohiko komunikazio-sare handiak norabide bakarreko harremanak dira, eta Internet, berriz, bi noranzkoa.
  • Teknologia kostuak gutxitzea; gaur egun, partikularrek enpresa handien (inprimaketa digitala eta eskuraketa teknologia, errendimendu handiko ordenagailuak eta software ahaltsua) eskura zituzten teknologietarako sarbidea dute.

Erabilera eta partaideak

C2B merkaturatzeak funtzionatzen du hiru talde desberdin daudelako, eta harremanak aldatzen ari dira. Hauek dira hiru talde desberdinak: bezeroak, negozioak eta bitartekariak:[3]

Bezeroak

Bezeroa zerbait eskaintzeko duen pertsona bat da. Hau ondasun edo zerbitzu bihurtu daiteke. Bezeroak adibide bezala:

  • Webgune edo blogger batek zerbitzu bat eskain dezake azken produktua erakutsiz.
  • Sare sozialetan aktiboa den eta milaka jarraitzaile edo harpidedun dituen norbaitek produktu bat erabil dezake audientzia berriak aurkezteko.
  • Argazki bikainak ateratzen dituen norbaitek akziozko argazki gisa sal ditzake negozioetarako.
  • Inkestei erantzuteko prest dauden pertsonek merkatuaren ikerketako datu baliotsuak eman ditzakete.
  • Konexioak dituztenek balizko kontratazioak negozioarekin erlazionatu ditzakete.

Adibide hauetan, bada gai giltzarri bat, bezeroekiko harremanaren izaera aldakorra dena. Orain kontsumitzaileak ez dira merkatu bat, sare bat dira.

Negozioak

Harreman transaktibo partikular horretan, negozioa irabazi asmorik gabeko erakundea da, partikularrei ondasunak edo zerbitzuak erosten dizkiena. Hau arrazoi askorengatik izan daiteke, eta bi modu zuzen edo zeharkakoengatik. Adibidez:

  • Konpainiek online iragarkiak jarri beharko dituzte, eman diezaieketenen bidez.
  • Publizitate agentziek argazkiak erosi behar dituzte edukiak populatzeko.
  • Kontratazio berri bat egin behar duten enpresak eta jende onena aurkitu nahi dutenak kontratazio gune errealen bidez.
  • Kontsumitzaileek beren produktuekin feedback bat behar dute produktu berrien bilakaeraren berri emateko.

Bitartekariak

C2Bn, bitartekaria ataria da, edo negozioek zein partikularrek erabiltzen duten elkargunea, eta biak lotzen ditu. Adibidez:

  • Ohiko publizitateak ezin du hori egin. Baina Facebookeko orrialde batek, Twitterreko kontu batek, Amazon online dendak edo webgune moderno batek egin dezakete.
  • Portalak erosle bat ere lotu dezake saltzaile askorekin, Amazoneko merkatuan adibidez, edo norbanako eta negozioek erabil dezakete, eBayk edo Facebookek adibidez.
  • Marketin affiliatua C2B ecommerce modeloaren adibide bat da, bezero batek bere bloga erabili dezakeenez enpresaren ecommerceko web orrian saldutako produktu bati lotzeko, salmenta erraztuz eta egindako lanagatik finka sarituz.
  • Webguneek irudi indibidualak saldu ditzakete negozioei. Online azokak jende arruntari dirua irabazteko aukera ematen dio bere zaletasun eta jarduerekin.

Ezaugarriak

Hauek dira C2B ereduaren ezaugarri nabarmenetako batzuk:[4]

  • Kontsumitzailearen interakzio handiagoa.
  • Enpresaren eta bezeroaren arteko bi noranzko joera areagotzen du.
  • Lankidetzako kontsumoa enpresak sortzen dituen zerbitzu eta produktuetan.
  • Azken kontsumitzailearen segmentazio espezifikoagoa.
  • Elkarrekikotasuna handiagoa da enpresaren eta bezeroaren artean.[5]

Alderaketak

Gaur egun jendeak telefono adimendunak ditu edo Internetera konektatzen dira tableta eta ordenagailu pertsonalen bidez kontsumitzaileei aukera ematen dietelako konektatzeko. Ohiko negozio ereduetan, enpresek kontsumitzaileei ondasunak eta zerbitzuak sustatuko lizkiekete, baina aldaketa bat gertatu da kontsumitzaileei transakzio baten atzean dagoen indarra izateko aukera ematea. Kontsumitzaileen onurarako, alderantzizko enkanteak gertatzen dira kontsumitzaileek beren prezioa produktu edo zerbitzu bat izendatzeko aukera izan dezaten. Kontsumitzaile batek ere balioa eman diezaioke negozio bati, kontsumitzaileen blog edo sare sozialen plataforma betean negozio-produktuak sustatzeko eskaintzaren bidez.

Negozioak kontsumitzaileei ematen zaizkie, eta alderantziz. Negozioek C2Bn irabazten dute kontsumitzaileek prezioak negoziatu, datuak eman edo enpresari merkaturatzeko. Kontsumitzaileek zuzenean ordaintzen dituzte C2B merkatuak sortutako ondasunak eta zerbitzuak. C2B oraindik negozio-praktika berri bat da eta ez da erabat ikasi.

Kontsumoko negozioen ereduaren ahulgune bat kontsumitzailearen informazioa eta pribatutasuna arriskuan jartzea da. Adibidez, negozioek kontsumitzaile-gastua ezkutuan aztertzea aukera dezakete informazio sentikorra erabiliz, hala nola erosketa-historia, adina, arraza, kokapena, etab.

Negozio-eredu tradizionalen artean bereizketa

Kontsumitzailea negozioetarako merkatu bat da, enpresa baten negozio-eredu gisa erabil daitekeena, edo dagoeneko existitzen den eredu bati erantsi ahal zaiona, Consumer to business (C2B) negozioetarako alderantzizkoa da kontsumitzaileentzat (B2C), eta Interneten edo online teknologien bidez errazten da. Negozio tradizionalaren eta kontsumitzaileen merkatuaren arteko beste bereizketa garrantzitsu bat hau da: kontsumitzaileak kontsumitzaile baten barruko lan-harremanaren parte izatea lan-merkatuarekin. Harreman bat izateko, nahiz eta bi aldeek onartu behar duten existitzen dela, erlazioa bi parte-hartzaileentzat garrantzitsua dela adieraziz.

Datuak eta analitikak C2Bren mundua gidatuko dute eta enpresek bezeroak hobeto ulertzeko aukera izango dute. Negozioek salmentak zerk bultzatzen dituen ikusi behar dute. Berrikuntzatik eta teknologia berrienetik aldendu, eta itzuli jendea negozioekin zergatik nahasten den ikustera.

Erabilera teknologian

Teknologiaren industriak onartu egin du, neurri handi batean, kontsumo estrategiak erabiltzea, sare sozialetako enpresek hazkunde horretan parte hartzen baitute. Adibidez, Yelp edo TripAdvisor bezalako enpresek C2B zerbitzua ematen dute publizitate bezero posibleak erabiltzeko erabiltzen diren datu pertsonalen kopuruaren ondorioz. C2B ere teorizatu daiteke, errebisoreen kasuan, negozioen sarrerak gehitzeko, enpresari buruzko ezagutza zabalagoaren bidez. Adibidez, enpresa batek Yelp bezalako web orri batean kritika positibo asko jasotzen baditu, lagungarria izan daiteke konpainiarentzako trafikoa gidatzeko.

Datu bilketa

Datuak biltzea C2B praktika arrunta da, Interneteko enpresa askorekin egindakoa. Kasu honetan, kontsumitzailea informazio eta datu pertsonalen balioa sortzen ari da, horiek egokien diren bilatzaileetara hobeto bideratzeko. Facebook, Twitter eta beste batzuek informazio hau erabiltzen dute B2B errazteko. Sistema hauetako gehienak ezin dira erabat C2B erabili B2C edo B2B transakziorik gabe, C2B izan ohi baita hauen erraztailea.

C2B adibideak

Hauek dira eredu honi buruzko adibide nabarmen batzuk:

  • C2B merkataritza elektronikoa Pricelinek patentatutako "Name your price" kontzeptuarekin lotuta dago. AEBetan, Jay Walker enpresa horren sortzaileak pentsatu zuen interesgarria izan zitekeela hegazkin-txartelen alderantzizko enkanteak edo hoteleko gauak egitea, zerbitzu horiek galkorrak izanik. Hau da, egun jakin batean kontsumitzen ez badira, balioa galtzen dute eta ezin dira gorde beste batzuetarako.
  • Beste adibide bat Agropool da, landa-ekoizleei produktu, lehengai eta erregai jakin batzuen erosketan batzea eskaintzen diena, erosi beharreko produktuaren bolumena handitu ahala prezioak murrizten joateko.
  • Youtube popularrek beren iragarkiak saltzen dizkiete saltzaileei (Businesses), eta hortik sortzen dira negozioetatik kontsumitzailera egiten diren elkarrekintza eta diru trukaketak.[6]

Business-to-consumer

Business-to-consumer (B2C) merkataritza-enpresek azken bezeroarengana edo kontsumitzailearengana zuzenean iristeko garatzen duten estrategia da. B2C konpainia batek bezero asko dituenean egiten duen eragiketa mota da, eta merkataritza-zuzendaritza nagusitzea espero da. Eredu honek Consumer-to-business (C2B) alderantzizko eginkizuna jokatzen du.[7]

Erreferentziak
  1. (Ingelesez) Arline, Katherine. (2018). «Defining C2B - businessnewsdaily.com» Business News Daily (Noiz kontsultatua: 2021-03-28).
  2. (Ingelesez) «What is Consumer-to-Business (C2B)? - Definition from Techopedia» Techopedia.com (Noiz kontsultatua: 2021-03-31).
  3. (Ingelesez) https://plus.google.com/+JuAnnChong,+Vivian. (2020). What Is C2B Ecommerce And How Does It Help Your Business?. (Noiz kontsultatua: 2021-03-28).
  4. (Gaztelaniaz) Peiró, Rosario. (2017). «Consumer to business (C2B) - Definición, qué es y concepto» Economipedia (Noiz kontsultatua: 2021-03-28).
  5. (Gaztelaniaz) Gil, Estela. (2013). «Modelos de Negocio en Ecommerce» BrainSINS (Noiz kontsultatua: 2021-03-28).
  6. (Ingelesez) «B2B, B2C, C2B or C2C.The most popular Business models and some examples» Medium 2020-02-19 (Noiz kontsultatua: 2021-03-28).
  7. (Ingelesez) De Leo, Malcolm. (2011). «C2B: How Social Media Is Flipping Who Has Control | GreenBook» www.greenbook.org (Noiz kontsultatua: 2021-03-28).

Ikus, gainera

Kanpo estekak
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.