Bolesława Lament

Bolesława Maria Lament 1862an jaio zen Łowiczen, Marcin Lament eta Łucja Cyganowskaren familian, zortzi seme-alabetatik zaharrena[1]. Fede katolikoaren ukazio etengabeko giroan hezi zen, eta askotan diskriminatu zuten erlijioagatik[2]. Varsovian jostun moduan trebatu zen, eta Łowiczera itzuli zen Stanisława ahizparekin jostun-denda bat irekitzeko. 1884an, moja egitea erabaki zuen, eta Mariaren Familiaren kongregazioan sartu zen. 1893an, betiko botoak baino lehentxeago, zalantzan jarri zuen bere bokazioa eta etxera itzuli zen[1].

Etxerik gabeko pertsonak zaintzen aritu zen, eta Varsoviara joan zen, hamarkada batez. Han beste jostun-denda bat ireki zuen Maria ahizparekin. Aita kolera-epidemia batean hil zen 1894an, eta Bolesławak familian arduratu behar izan zuen[1]. 1900ean nebaren heriotzak komentura itzultzeko nahia piztu zuen, eta hilkutxaren aurrean erlijio-bizitzara itzultzeko hitza eman zuen[3].

1905eko urrian, beste emakume batzuekin eta Felice Wiercinski jesuitarekin erlijio-kongregazio bat sortu zuen kristau-batasuna sustatzeko, pobreei laguntzeko eta neskei kristau-bizitzari buruz irakastea. Kongregaio hori Polonian bizkor hedatu zen. 1907an San Petersburgora joan zen Errusian ordena zabaltzeko[1].

Lehen Mundu Gerrak eta Errusiako Iraultzak kristau guztien jazarpena ekarri zuten, eta 1921ean, Bolesława Poloniara itzultzera behartu zuten. 1941ean paralizatuta geratu zen, eta hurrengo bost urteak ohean etzanda eman behar izan zituen. 1946an hil zen, eta Ratowoko komentuko San Antonio elizan hobiratu zuten[1].

1991ko ekainaren 5ean, Joan Paulo II.a aita santuak dohatsu izendatu zuen Białystoken. Bolesława Maria Lament dohatsuaren eguna urtarrilaren 29an ospatzen da[3].