Bibliako kanona
Bibliako kanona, tradizio judu-kristauaren ustez Jainkoak inspiratuak diren Bibliako liburuak dira. Kanonaren barruan dagoenari kanoniko deritzo, eta erlijio judu-kristauko joera bakoitzak bere kanona du.
Eliza Katolikoaren kanona
Protokanonikoak
Eliza Katolikoaren barruan inoiz ez da ipini zalantzetan horien kanonikotasuna.
Deuterokanonikoak
Inoiz egon dira zalantzak, baina azkenik Eliza Katolikoak kanonean sartu ditu. Protestanteek ez.
Itun Zaharrean: grekoz idatzitako liburuak: Tobias, Judit, 1 eta 2 Makabearrak, Baruk, Sirazida, Jakituria eta Ester Liburuaren zati batzuk(Est 10,4-16,24) Eta Daniel liburuaren beste batzuk (Dn 3,24-90; 13-14).
Itun Berrian: Hebertarrak, Santiago, Judas, 2 Pedro, 2 y 3 Juan, Apokalipsia, y Mk 16,9-20 eta Jn 7,53-8,11.
Apokrifoak
Liburu hauen kanonikotasuna zalantzan egon da batzuetan, eta azkenean ez dira Biblian sartu.
Eliza Katolikoaren kanonaren sorrera
Itun zaharreko kanona Hiponako Kontzilioan (393) eta Kartagoko Kontzilioetan (397 eta 419)zehaztu zen, liburu deuterokanonikoak onartzen.
Itun Berriko kanona "kanon muratoriano"ri esker (Erroman, 180) hasi zan zehazten. Hiponako kontziliotik aurrera ez du aldaketarik edukiko.
Itun Berriko liburuak kanonean sartzeko irizpideak
Elizaren tradizioa eta erabilera: apostoluengandik etortzea, ortodoxoak izatea (doktrina zuzena transmititzea) eta katolikotasuna, hau da, kristau elkarte gehienek erabiltzea.
