Beroaren eroapen

Kondukzio bidezko bero transmisioa Fourierren legeak irudikatzen du:

${\displaystyle \mathbf {q} =-k{\nabla }T}$

Non:

${\displaystyle \mathbf {q} }$: azalera unitateko bero fluxuaren bektorea (W m^-2).

${\displaystyle k}$: konduktibitate termikoa (W m^-1 K^-1).

${\displaystyle {\nabla }T}$: materialaren barneko tenperatura gradientea ( K m^-1).

Termodinamikaren bigarren printzipioak dio beroa tenperatura altuena duen sistematik tenperatura baxuena duenera soilik joan daitekeela. Fourier-en legeak finkatzen du zenbatekoa den bero transmisioa.

Norabide bakarreko bero fluxu egonkorra suposatuz, gaineko ekuazioa integra daiteke ondoko ondorioak lortzeko: transmitituriko beroa honakoei proportzionala da: transmisio azalera, materialaren konduktibitatea, tenperatura ezberdintasuna eta transmisio luzeraren alderantzizkoa:

${\displaystyle {\frac {Q}{\Delta t}}={\frac {kA}{x}}(T_{1}-T_{2})}$

non:

${\displaystyle {\frac {Q}{\Delta t}}\,}$ denbora unitateko transmitituriko beroa.

${\displaystyle k\,}$ (edo ${\displaystyle \lambda }$) kondukzio koefizientea.

${\displaystyle A\,}$ beroa transmititzen deneko azalera.

${\displaystyle (T_{1}-T_{2})\,}$ hertzetako tenperatura ezberdintasuna

${\displaystyle x\,}$ materialaren lodiera.