Beozia
Beozia[1] (grezieraz: Βοιωτία) Antzinako Greziako eskualdea zen, Korintoko golkoaren ekialdetik iparraldean kokatuta. Hegoaldean Megaris eta Kitairon mendilerroak Atikarekin duen muga sortu zuten eta iparraldean Ekialdeko Lokris eta Euripo itsasartea eta mendebaldean Fozida zituen. Copais lakua bere erdialdean zegoen.
Beozia | |
---|---|
Grezia | |
Administrazioa | |
Estatu burujabe | Grezia |
Decentralized administration of Greece | Decentralized Administration of Thessaly and Central Greece |
Eskualdea | [[Fitxategi:|22x20px|border |alt=|link=]] Erdialdeko Grezia |
ISO 3166-2 | GR-03 |
Hiriburua | Lebadea |
Zatiketa | ikusi
|
Geografia | |
Koordenatuak | 38°26′N 22°53′E |
Azalera | 2.952 km² |
Demografia | |
Biztanleria | 130.768 (2005) 109.293 (2021) 115.774 (2011) Adierazpen errorea: Ustekabeko < eragileaAdierazpen errorea: Hitz ezezaguna "br" (2011) |
Dentsitatea | 44,3 bizt/km² |
Ordu eremua | UTC+02:00 eta UTC+03:00 |
Matrikula | BI |
viotia.com.gr |
Egungo prefekturak ia muga berak ditu.
Eskualdeko hiri nagusi eta hiriburua Tebas zen.
Korintoko golkoaren iparraldeko bere kokapena zela eta, Beoziak garrantzi politiko handia zuen, estrategikoki Tesalia eta Peloponeso menpean zuela. Tamalez, portu onik ez izateak bere itsas-garapena oztopatu zuen. Atenastarrek, Pindaro, Hesiodo, Epaminondas, Pelopidas edo Plutarko bezalako aberrikideak izan arren, astakilotzat jo zituzten beoziarrak (adibidez Beoziar belarriak zituztenak musika edo poesia jaramon egitea ezin zutenak ziren).