Belle Époque (filma)

Belle Époque (filma)
Jatorria
Argitaratze-data	1992
Izenburua	Belle Époque
Jatorrizko hizkuntza	gaztelania
Jatorrizko herrialdea	Espainia eta Portugal
Banatze bidea	eskatu ahalako bideo
Ezaugarriak
Genero artistikoa	film komikoa, film dramatikoa eta film erromantikoa
Iraupena	110 minutu
Kolorea	koloretakoa
Zuzendaritza eta gidoia
Zuzendaria(k)	Fernando Trueba
Gidoigilea(k)	Fernando Trueba; Rafael Azcona; José Luis García Sánchez
Antzezlea(k)
	Penélope Cruz ; Fernando Fernán Gómez ; Michel Galabru ; Ariadna Gil ; Agustín González ; Chus Lampreave ; Jorge Sanz ; Maribel Verdú ; Miriam Díaz-Aroca ; Gabino Diego ; María Galiana ; Mary Carmen Ramírez (en) ; Jesús Bonilla ; Joan Potau (en) ; Félix Cubero (en) ; João Salaviza (en)
Ekoizpena
Ekoizlea	Andrés Vicente Gómez
Edizioa	Carmen Frías (en)
Bestelako lanak
Musikagilea	Antoine Duhamel
Argazki-zuzendaria	José Luis Alcaine
Jantzi-diseinatzailea	Lala Huete
Fikzioa
Kontakizunaren tokia	Espainia
Historia
Jasotako sariak	Ingelesa ez den hizkuntza batean egindako film onenaren Oscar Saria
kronologia

Belle Époque Fernando Truebak zuzendutako espainiar komedia dramatiko film bat da. José Luis Garciren Volver a empezar filmaren ondoren ingelesa ez den hizkuntza batean egindako film onenaren Oscar Saria irabazi duen bigarren espainiar filma da, eta Espainiako Zinema Arte eta Zientzien Akademiako 9 Goya Sari ere irabazi zituen. Film koral bat da, irudimenez betea, eta, izenburuak kontrakoa badio ere, Belle Époquea ez den garai batean girotua, baizik eta Espainiako Bigarren Errepublika aldarrikatu aurreko eta ondorengo egunetan.

Aktore taldea

Penélope Cruz (Luz)
Gabino Diego (Juanito)
Fernando Fernán Gómez (Manolo)
Miriam Díaz-Aroca (Clara)
Ariadna Gil (Violeta)
Agustín González (Don Luis)
Jorge Sanz (Fernando)
Maribel Verdú (Rocío)
Michel Galabru (Danglard)
Chus Lampreave (Doña Asun)
Mary Carmen Ramírez (Amalia)
Juan José Otegui (Soldado)
Jesús Bonilla (Soldado)
María Galiana (Polonia)
Joan Potau (Paco)
Félix Cubero (Palomo)
Marciano de la Fuente (Alcalde)
José Antonio Sacristán (Rorro)
Manuel Huete
Luis Zagalo
Adelina Andrade
João Salaviza
Bernardino Nascimento
François Venturini
Miguel Pyrrait
Joaquín Raposo
Luis Romero
José Graniza
Fernando Sequeira
Eduardo Marqués

Datu teknikoak

PANAVISIONen filmatua
Negatiboa: EASTMANCOLOR
Scope formatua: (1:2, 33)

Istorioa

Istorioa espainiar herri txiki batean gertatzen da 1931ko neguan, Espainiako Bigarren Errepublika aldarrikatua izateko bezperan.

Monarkiaren azken egunetan, Jakako kuarteleko zapuztutako matxinadaren ondoren, Fernando soldadu gazteak armadatik desertatzen du. Bere ihesean, Espainia astintzen duen errealitatetik isolatuta bizi den Manolo izeneko artista batek bere etxean hartzen du eta bere laguntza, etxea eta adiskidetasuna eskaintzen dizkio. Artistaren lau alaba ederren iritsierak desertore gazteak alaba bat bestearen atzean limurtzen hastea eragiten du.

Ekoizpena

Filmaren proiektua 1990ean sortu zen Fernando Trueba, Rafael Azcona eta José Luis García Sánchezek ohi zinema proiektuez hitz egiten zuten madrildar jatetxe batean. Istorioak Truebaren zati biografiko bat du, zuzendariaren aitaginarreba Manolo deitzen bait da, bere benetako aitaginarreba bezala, eta protagonista Fernando deitzen bait da.

Gidoia idatzi baino lehen Truebak Azcona eta García Sánchezi Jean Renoirren Une partie de campagne erakutsi nahi izan zien, filmean berak nahi zuen kutsua zein zen adierazteko. Film honetatik, zuzendari beraren La regla del juego bezala ere, pertsonaia nagusiak hartzen ditu, nortzuk hiritik ihes egiten duten senak agerian geratzen diren toki bukolikoren baten bila.

Truebak filmea Espainiako Bigarren Errepublikaren hasieran girotua egotea nahi zuen, garai hau laster desagertu zen paradisuaren promesa eta ilusioaren une iheskor bat izan baitzen. Truebak, filmea, une bakar baten ere garai historiko horren parabola bat izaterik ez zuela nahi esan zuen, ezta istorioa gertatzen den tokiak espainiar eskualderen bat gogorarazterik ere.

Filmaketa Portugalen egin zen 1992ko uztailak 5 eta abuztuak 26 artean. Truebak, han, Espainian baino merkeagoa zelako egitea erabaki zuen (Truebak 160 milioi pezetako aurrekontua baino ez zuen), baita herrialde horrek garai hartatik egundaino aldaketa gutxiago jasan zituelako ere. Etxea eta herria Arruda dos Vinhosen zeuden, geltokia Ríosen, eliza Sobral de Monte Agraçon eta ibaia Azambujan.

Soinu banda Antonio Duhamelek zuzendu zuen, eta Madrilgo Orkestra Filarmonikoak interpretatua Madrilgo Kirios estudioetan 1992ko azaroan, abestiak Mary Carmen Ramírezek abestu zituen bitartean.

Harrera

Kritika

Filma herrialde batean estreinatzen zen bakoitzean kritikari txundigarri, dibertigarri eta gustagarri iruditzen zitzaion.

Euren aldetik, gaur egungo kritikariek ere oso modu positiboan erreferentzia egiten diote filme honi. Cinemaníako Yago Garcíaren arabera, "erregimen berriaren aldarrikapenarekin batera iritsi zen askatasun giroa beste edozein filmek baino hobeto islatu zuen".

«

Derrigorrezkoa da bere garaipena elementu bikain batzuen uztartze zoriontsu baten garaipena dela gehitzea: ondo eginiko gidoi bat, elkarrizketa biziki irudimentsu eta intentziodunak, antzezle talde perfektu bat lehenetik azkeneraino -Fernando Fernán Gómezekin bere karrerako paperik hoberenetako batean- lehen mailako argiteria eta girotzea. Guzti horiei esker iraganeko istorio honek gaur egun bizia dirudi, izan zitekeen baina izan ez zen Espainia baten joie de vivrearen aldi berean gozamenezkoa eta malenkoniatsua den ospakizuna. José Luis Guarner, La Vanguardia, 1992ko abenduak 12

»

1993ko Oscar Sariak

Maila	Emaitza
Ingelesa ez den hizkuntza batean egindako film onenaren Oscar Saria	Garailea

1993ko Goya Sariak

Maila	Pertsona	Emaitza
Filmerik hoberenaren Goya Saria		Garailea
Zuzendaririk hoberenaren Goya Saria	Fernando Trueba	Garailea
Emakumezko aktore protagonistarik hoberenaren Goya Saria	Ariadna Gil	Garailea
Gizonezko aktore protagonistarik hoberenaren Goya Saria	Jorge Sanz	Hautagaia
Emakumezko aktore sekundariorik hoberenaren Goya Saria	Chus Lampreave Mary Carmen Ramírez	Garailea Hautagaia
Gizonezko aktore sekundariorik hoberenaren Goya Saria	Gabino Diego Fernando Fernán Gómez	Hautagaia Garailea
Jatorrizko gidoi hoberenaren Goya Saria	Rafael Azcona José Luis García Sánchez Fernando Trueba	Garaileak
Jatorrizko musika hoberenaren Goya Saria	Antoine Duhamel	Hautagaia
Argazkigintza hoberenaren Goya Saria	José Luis Alcaine	Garailea
Muntaia hoberenaren Goya Saria	Carmen Frías	Garailea
Zuzendaritza artistiko hoberenaren Goya Saria	Juan Botella	Garailea
Ekoizpen zuzendaritza hoberenaren Goya Saria	Cristina Huete	Hautagaia
Jantzitegi diseinu hoberenaren Goya Saria	Lala Huete	Hautagaia
Makilaia eta Ileapainketa hoberenaren Goya Saria	Ana Lorena Ana Ferreira	Hautagaiak
Soinurik Hoberenaren Goya Saria	Georges Prat Alfonso Pino	Hautagaiak

Aktoreen Elkartea

Maila	Pertsona	Emaitza
Zineko interpretazio sekundariorik hoberenaren Aktoreen Elkartearen Saria	Penélope Cruz	Garailea

Beste batzuk

"Sant Jordi Zinema Saria", RNEk emana, 1993an
1993ko martxoan ospatutako Fotogramas aldizkariaren Zilarrezko Fotogramas Sarien 43. edizioko garaile handia:
- "Espainiar Filmerik Hoberena"
- "Zinemako emakumezko aktorerik hoberena": Ariadna Gil
- "Zinemako gizonezko aktorerik hoberena": Jorge Sanz
Espainia ordezkatu zuen Berlingo Zinemaldian, baina ez zuen saririk jaso.
"Calabuch Saria" urteko espainiar filmerik hoberenarentzat Peñíscolako Komediazko Zinema Zinemaldiko epaimahaiaren partetik
Bastiako Mediterranoeko Zinemaldiko "Brontzezko Olivier" publikoaren saria.

Kanpo estekak

Datuak: Q1675466

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.